Οι φιγούρες των παιδιών της γειτονιάς κοσμούν τον τοίχο του 28ου Δ.Σ.-Πινελιές αισιοδοξίας, αγάπης και προσφοράς από το Σύλλογο Τρικαλινών Ζωγράφων

>Τα μέλη του προχώρησαν σε εικαστική παρέμβαση και στο 28^ο Δημοτικό Σχολείο Τρικάλων

>«Προσφέρουμε την εργασία μας για την αισθητική «αναβάθμιση» των χώρων που ζουν τα παιδιά μας» λέει η πρόεδρος Μαρία Ζιάκα

Πινελιές αισιοδοξίας, αγάπης και προσφορά βάζουν στον καμβά της Τρικαλινής κοινωνίας οι ζωγράφοι των Τρικάλων. Πινελιές που ξεπερνούν τα όρια της τέχνης και βάζουν χρώμα στη μουντή καθημερινότητά μας. Σε μία δράση που ξεκίνησε πριν από αρκετό καιρό κι έχει συνέχεια, οι Τρικαλινοί ζωγράφοι με τα πινέλα και τα χρώματά τους, ομορφαίνουν την καθημερινότητα των μαθητών ζωγραφίζοντας σχολεία. Τοπία, φιγούρες… όνειρα κοσμούν πλέον με τη συνδρομή τους πολλά σχολεία των Τρικάλων.

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

«Βασικός στόχος της ίδρυσης του Συλλόγου μας είναι η συμβολή στην αισθητική καλλιέργεια, ιδιαίτερα των νέων της περιοχής μας κι αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε» μας αναφέρει η πρόεδρος του Συλλόγου Μαρία Ζιάκα.

Η αρχή έγινε τον περασμένο Νοέμβριο (2016) με μια τοιχογραφία στο χώρο συγκέντρωσης των μαθητών στο συγκρότημα Δημοτικών σχολείων (3ο και 32ο) στα Δικαστήρια. Φέτος πέντε μέλη του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων ολοκλήρωσαν την εικαστική παρέμβαση μέσα στο 26ο  Δημοτικό Σχολείο κι ακολούθησε το 28ο Δημοτικό, όπου η παρέμβαση έγινε σε εξωτερικό τοίχο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι των εικαστικών παρεμβάσεων στα σχολεία έχουν προηγηθεί το 2012 το «Χαμόγελο του παιδιού», η Παιδιατρική Κλινική το ’14 και η «Φλόγα». Με την κ. Ζιάκα μιλήσαμε για όλη αυτή την προσπάθεια του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων. «Προσφέρουμε την εργασία μας για την αισθητική «αναβάθμιση» των χώρων που ζουν τα παιδιά μας, πλουτίζοντας το οπτικό τους περιβάλλον και κεντρίζοντας το ενδιαφέρον και τη φαντασία τους» θα μας πει. 

-Εικαστική παρέμβαση στο 28ο Δ.Σ. Τι ακριβώς κάνατε κ. Ζιάκα;

– Μας κάλεσε από πέρυσι ο σύλλογος γονέων και ο Διευθυντής. Συζητήσαμε τις δικές τους προτάσεις, εκτιμήσαμε τις δυνάμεις μας και καταλήξαμε στο θέμα. Λόγω του μήκους του τοίχου (πάνω από 17 μέτρα), απορρίψαμε κάθε ιδέα ρεαλιστικής ζωγραφικής. Είπαμε να δώσουμε χρώμα με το ουράνιο τόξο και τις φιγούρες παιδιών. Η πρόεδρος του συλλόγου κα Βιβή Φαλτάκα ήθελε και κάτι που να παραπέμπει στα Τρίκαλα, οπότε προέκυψε ο κύριος με το ποδήλατο, φιγούρα παλιότερης εποχής για να θυμίζει την μακρόχρονη παράδοση της πόλης στη χρήση του ποδηλάτου για τις μετακινήσεις.  Οι φιγούρες των παιδιών έγιναν τελικά από τα παιδιά της γειτονιάς που ήρθαν εκεί την πρώτη μέρα και αναγνωρίζουν πλέον τους εαυτούς τους στο έργο που δημιουργήθηκε.

«Βασικός στόχος της ίδρυσης του Συλλόγου μας είναι η συμβολή στην αισθητική καλλιέργεια, ιδιαίτερα των νέων της περιοχής μας κι αυτό προσπαθούμε να επιτύχουμε»

-Πόσο σας πήρε αλήθεια για να το ολοκληρώσετε;

-Ξεκινήσαμε στις 19 και τελειώσαμε στις 23 Ιουνίου.

-Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που σας βλέπουμε να κάνετε μία τέτοια παρέμβαση-προσφορά… Σε ποια άλλα κτίρια έχετε παρέμβει ως σύλλογος; Ποιο είναι το επόμενο;

–Πράγματι, δεν είναι η πρώτη φορά! Το ξεκίνημα έγινε με μια τοιχογραφία στο χώρο συγκέντρωσης των μαθητών στο συγκρότημα Δημοτικών σχολείων (3ο και 32ο) στα Δικαστήρια. Ακολούθησε το 26ο και τώρα το 28ο Δημοτικό και στη σειρά (για το Φθινόπωρο πλέον) είναι το 25ο δημοτικό, αν όλα πάνε καλά.

-Μπορεί κάποιος να σας καλέσει έτσι απλά κι αν κρίνετε ότι πρέπει προχωράτε με τις εικαστικές παρεμβάσεις; Ποια είναι η φιλοσοφία της όλης προσπάθειας; Συμμετέχουν όλα τα μέλη σας;

-Είναι γεγονός ότι οι προσκλήσεις κι από άλλα σχολεία ακολουθούν η μία την άλλη… αξιολογούμε την κάθε περίπτωση (δεν είμαστε επαγγελματικό συνεργείο…) και ελπίζω να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε…

Ο Σύλλογός μας δεν είναι κερδοσκοπικός και βασικός στόχος της ίδρυσής του είναι η συμβολή στην αισθητική καλλιέργεια, ιδιαίτερα των νέων της περιοχής μας. Η εθελοντική προσφορά είναι μέρος του προγράμματός μας. Σας θυμίζω προσφορές έργων από το 2012 στο «Χαμόγελο του παιδιού», στην Παιδιατρική Κλινική το ‘14, στο Δημοτικό σχολείο Πετρωτού, στο 32ο Δημοτικό σχολείο και τη «Φλόγα» πέρυσι.        

Επειδή πολλά μέλη του Συλλόγου είμαστε εκπαιδευτικοί (εν ενεργεία ή συνταξιούχοι) και γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο υποβαθμισμένοι είναι, σε πολλές περιπτώσεις, οι χώροι των σχολείων και πόσο πενιχρά είναι τα οικονομικά τους, ειδικά στην περίοδο της κρίσης που διανύουμε, θελήσαμε να έχουμε μια παρέμβαση στο χώρο της εκπαίδευσης. Αρχικά καλέσαμε τα σχολεία στους δικούς μας «χώρους», στις εκθέσεις, όπου προβλέψαμε δραστηριότητες για τα παιδιά. Η μεγάλη ανταπόκριση και ο ενθουσιασμός των παιδιών έφερε το επόμενο βήμα, να πάμε εμείς στο δικό τους χώρο.

Προσφέρουμε, λοιπόν, την εργασία μας για την αισθητική «αναβάθμιση» των χώρων που ζουν τα παιδιά μας, πλουτίζοντας το οπτικό τους περιβάλλον και κεντρίζοντας το ενδιαφέρον και τη φαντασία τους. 

Η δραστηριότητα αυτή είναι εφικτή, διότι, σ’ έναν μεγάλο σύλλογο σαν τον δικό μας, πάντα θα βρίσκονται πέντε δέκα άνθρωποι να «θέλουν» και να μπορούν, γιατί μην ξεχνάμε ότι και στο δικό μας χώρο είναι πολλοί καλλιτέχνες που αγωνίζονται να βιοποριστούν ασκώντας την τέχνη τους.  Ο εθελοντισμός είναι θυσία και μεγάλη «πολυτέλεια» για πάρα πολλούς…

Οι φιγούρες των παιδιών έγιναν τελικά από τα παιδιά της γειτονιάς που ήρθαν εκεί την πρώτη μέρα και αναγνωρίζουν πλέον τους εαυτούς τους στο έργο που δημιουργήθηκε

-Που μπορεί να σας βρει κάποιος;

-Προς το παρόν μας βρίσκετε στο διαδίκτυο  (https://www.facebook.com/Trik.Zografoi.1984/) και στο τηλέφωνο του εκάστοτε Προέδρου…

-Παροτρύνετε τους γονείς να προτρέπουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με την ζωγραφική;

-Φυσικά, γιατί πιστεύουμε ότι η επαφή και η ενασχόληση με τη ζωγραφική,  με τις καλές τέχνες γενικότερα, καλλιεργεί το πνεύμα και λειτουργεί πολύ θετικά στη συγκρότηση της προσωπικότητας των παιδιών.

-Μπορεί να πει κάποιος ότι ποτέ δεν είναι αργά να ασχοληθεί;

-Μα, σίγουρα ποτέ δεν είναι αργά, πολύ περισσότερο,  αν  η «όψιμη» ενασχόληση με την τέχνη, προκύπτει από μια ισχυρή εσωτερική παρόρμηση, επιθυμία ανεκπλήρωτη, λόγω των αναγκών της ζωής!

Από το 1984…

Ήταν μία μέρα του 1984, όταν μία παρέα ερασιτεχνών καλλιτεχνών της πόλης αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα σύλλογο… Δικηγόροι, εκπαιδευτικοί, γιατροί, έμποροι, υπάλληλοι… έχοντας κοινό σημείο επαφής τη ζωγραφική θέλησαν να δώσουν υπόσταση στην… τέχνη στην πόλη των Τρικάλων. Προχώρησαν έτσι στην ίδρυση του Συλλόγου Τρικαλινών Ζωγράφων. Πινέλα, ακουαρέλες και τέμπερες, χρώματα κι… οράματα ανακατεύτηκαν κι έδωσαν μορφή στην ιδέα που πήρε σάρκα κι οστά κι απέκτησε διάρκεια μέσα στο χρόνο. Από τότε ο Σύλλογος Τρικαλινών Ζωγράφων έχει διαρκή παρουσία στην πόλη και συμμετέχει με διάφορες δράσεις δίνοντας χρώμα κι ομορφιά στα εικαστικά πράγματα της πόλης…