Με μεγάλη λύπη γνωστοποιούμε την απώλεια του εκλεκτού συναδέλφου και καθηγητή πολλών από εμάς, Νικολάου Φ. Παπανικολάου, ενός από τα ιδρυτικά μέλη και μέλος της πρώτης Διοικούσας Επιτροπής του Παραρτήματος Τρικάλων της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ). Ο Νικόλαος Φ. Παπανικολάου γεννήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1926 στα Μεγάλα Καλύβια Τρικάλων και απεβίωσε στις 11 Φεβρουαρίου 2024, σε ηλικία 98 ετών.
Ο Νικόλαος Παπανικολάου σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Βαρβάκειο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης. Ως καθηγητής μαθηματικών, υπήρξε εμβληματική φυσιογνωμία, αφήνοντας ανεξίτηλη τη σφραγίδα του στις γενιές των μαθητών του. Ξεχώριζε για την υψηλή επιστημονική του κατάρτιση, τη διδακτική του επάρκεια και το αίσθημα του χιούμορ. Με αφοσίωση, ενέπνεε στους μαθητές του την αγάπη για τη μαθηματική επιστήμη, την οποία υπηρετούσε με ιερό ζήλο.
Ο κ. Παπανικολάου παρακολουθούσε συνεχώς τις εξελίξεις στην επιστήμη του, τις σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις των μαθηματικών και τα νεότερα παιδαγωγικά μοντέλα. Έδινε ιδιαίτερη σημασία στη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας, τόσο στον προφορικό όσο και στον γραπτό λόγο, και στην ακριβή διατύπωση των μαθηματικών εννοιών και προβλημάτων. Εξατομίκευε τη διδασκαλία του, προσφέροντας την κατάλληλη βοήθεια σε κάθε μαθητή του, καθοδηγώντας τους με μεθοδικότητα και θέτοντας γερά θεμέλια για τη συνέχιση των σπουδών τους και τη διάκρισή τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του, ο Νικόλαος Παπανικολάου λειτουργούσε για μικρό χρονικό διάστημα φροντιστήριο μαθηματικών και στη συνέχεια διορίστηκε καθηγητής στη μέση εκπαίδευση, όπου αναδείχθηκε κορυφαίος δάσκαλος και επιστήμονας. Υπηρέτησε σε θέσεις ευθύνης όπως Γυμνασιάρχης και Λυκειάρχης στην Πύλη και στα Τρίκαλα, Γενικός Διευθυντής στην Αναργύρειο και Κοργιαλένειο Σχολή Σπετσών, Γενικός Επιθεωρητής στην ενιαία περιφέρεια Κοζάνης-Γρεβενών, στην Καρδίτσα και στη Λάρισα, και Σχολικός Σύμβουλος στον Βόλο και τέλος στα Τρίκαλα.
Η πίστη του στην κοινωνική δικαιοσύνη, η εντιμότητα, η ευγένεια, η υπομονή, η επιμονή στην επίτευξη των στόχων του, η αγνότητα της σκέψης του, η λεβεντιά, η αρχοντιά, ο δυναμισμός και η βαθιά του πίστη στον Θεό, ήταν τα στοιχεία που κοσμούσαν την προσωπικότητά του μέχρι το τέλος του βίου του.
Η μνήμη του Νικόλαου Φ. Παπανικολάου θα μείνει αιώνια ζωντανή στις καρδιές όλων όσων είχαν την τιμή να τον γνωρίσουν και να διδαχθούν από αυτόν.
Αιωνία του η μνήμη!
