Επηρεάζει αρνητικά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού, αυξάνοντας τον κίνδυνο μόλυνσης και καρδιακών.
Η διαλειμματική νηστεία μπορεί να είναι επιζήμια για την καταπολέμηση της μόλυνσης και θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη της Ιατρικής Σχολής Icahn του Mount Sinai.
Η έρευνα, η οποία επικεντρώθηκε σε μοντέλα ποντικιών, είναι από τις πρώτες που έδειξε ότι η παράλειψη γευμάτων πυροδοτεί μια απόκριση στον εγκέφαλο, η οποία επηρεάζει αρνητικά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα αποτελέσματα -που επικεντρώνονται στο πρωινό γεύμα- δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Immunity και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε καλύτερη κατανόηση του πώς η χρόνια νηστεία μπορεί να επηρεάσει μακροπρόθεσμα το σώμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση ότι η διαλειμματική νηστεία είναι υγιεινή και υπάρχουν πράγματι άφθονα στοιχεία για τα οφέλη της. Η μελέτη μας παρέχει όμως υποδηλώνει ότι μπορεί επίσης να υπάρχει ένα κόστος της εν λόγω πρακτικής που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία”, είπε ο επικεφαλής συγγραφέας, δρ. Filip Swirski, διευθυντής του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακής Έρευνας στο Icahn Mount Sinai.
Πώς έγινε η έρευνα για τη διαλειμματική νηστεία και τις επιπτώσεις της στο ανοσοποιητικό
Οι ερευνητές είχαν στόχο να κατανοήσουν καλύτερα το πώς η διαλειμματική νηστεία -από μια σχετικά σύντομη νηστεία μόνο λίγων ωρών έως μια πιο σοβαρή νηστεία 24 ωρών- επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Ανέλυσαν δύο ομάδες ποντικών. Η μία ομάδα έτρωγε πρωινό αμέσως μετά το ξύπνημα (το πρωινό είναι το μεγαλύτερο γεύμα της ημέρας) και η άλλη ομάδα δεν έτρωγε καθόλου πρωινό. Οι ερευνητές συνέλεξαν δείγματα αίματος και στις δύο ομάδες όταν τα ποντίκια ξύπνησαν (βασική γραμμή), στη συνέχεια τέσσερις και οκτώ ώρες αργότερα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η εικόνα δείχνει ότι κατά τη διάρκεια της νηστείας μια συγκεκριμένη περιοχή στον εγκέφαλο ελέγχει την ανακατανομή των μονοκυττάρων στο αίμα με συνέπειες στην απόκριση του οργανισμού κατά την επανασίτιση.
Στις εξετάσεις αίματος, οι ερευνητές παρατήρησαν μια ευδιάκριτη διαφορά στην ομάδα νηστείας. Συγκεκριμένα, είδαν διαφορά στον αριθμό των μονοκυττάρων, τα οποία είναι λευκά αιμοσφαίρια που παράγονται στον μυελό των οστών και ταξιδεύουν στο σώμα, όπου παίζουν πολλούς κρίσιμους ρόλους, όπως η καταπολέμηση λοιμώξεων, καρδιακών παθήσεων και καρκινικών όγκων.
Τι έδειξε η έρευνα
Στην βασική γραμμή (μέτρηση πριν από σίτιση το πρωί) όλα τα ποντίκια είχαν την ίδια ποσότητα μονοκυττάρων. Αλλά μετά από τέσσερις ώρες, τα μονοκύτταρα στα ποντίκια από την ομάδα που νήστεψε (δεν έφαγαν πρωινό) επηρεάστηκαν δραματικά.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 90% αυτών των κυττάρων εξαφανίστηκε από την κυκλοφορία του αίματος και ο αριθμός μειώθηκε περαιτέρω στις οκτώ ώρες. Την ίδια στιγμή τα μονοκύτταρα στην ομάδα που δεν νήστεψε (έφαγε κανονικά πρωινό) δεν επηρεάστηκαν.
Σε νηστικά ποντίκια, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα μονοκύτταρα ταξίδεψαν πίσω στον μυελό των οστών, όπου και έμειναν σε αδρανή κατάσταση. Ταυτόχρονα, η παραγωγή νέων κυττάρων στον μυελό των οστών μειώθηκε.
Τα μονοκύτταρα στον μυελό των οστών -τα οποία συνήθως έχουν σύντομη διάρκεια ζωής- άλλαξαν σημαντικά. Επέζησαν περισσότερο όσο παρέμεναν στον μυελό των οστών και γερνούσαν διαφορετικά από τα μονοκύτταρα που είχαν μείνει στην κυκλοφορία του αίματος.
Στη συνέχεια έθεσαν τα ποντίκια σε διαλειμματική νηστεία για έως και 24 ώρες και στη συνέχεια τα επανέφεραν σε σίτιση. Τα κύτταρα που είχαν “κρυφτεί” στον μυελό των οστών επανήλθαν στην κυκλοφορία του αίματος μέσα σε λίγες ώρες.
Αυτό το κύμα οδήγησε σε αυξημένο επίπεδο φλεγμονής. Έτσι, αντί να προστατεύουν από μόλυνση, αυτά τα αλλοιωμένα μονοκύτταρα ήταν πιο φλεγμονώδη, καθιστώντας το σώμα λιγότερο ανθεκτικό στην καταπολέμηση μολύνσεων.
Αυτή η μελέτη είναι από τις πρώτες που έκανε τη σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου και αυτών των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος σε κατάσταση νηστείας.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου έλεγχαν την απόκριση των μονοκυττάρων κατά τη διάρκεια της νηστείας. Αυτή η μελέτη έδειξε ότι η διαλειμματική νηστεία προκαλεί μια απόκριση στρες στον εγκέφαλο (αυτό είναι που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πεινασμένοι και ευερέθιστοι) και αυτό πυροδοτεί αμέσως μια μεγάλης κλίμακας μετακίνηση αυτών των λευκών αιμοσφαιρίων από το αίμα στον μυελό των οστών και στη συνέχεια πίσω στην κυκλοφορία του αίματος λίγο μετά την επανεισαγωγή της τροφής.
Ο δρ. Swirski τόνισε ότι αν και υπάρχουν επίσης στοιχεία για τα μεταβολικά οφέλη της νηστείας, αυτή η νέα μελέτη είναι μια χρήσιμη πρόοδος στην πλήρη κατανόηση των μηχανισμών του σώματος.
“Η μελέτη δείχνει ότι, από την μία πλευρά, η διαλειμματική νηστεία μειώνει τον αριθμό των κυκλοφορούντων μονοκυττάρων, κάτι που θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς καλό, καθώς αυτά τα κύτταρα είναι σημαντικά συστατικά της φλεγμονής.
Από την άλλη πλευρά, η επανεισαγωγή τροφής δημιουργεί ένα κύμα μονοκυττάρων που πλημμυρίζουν ξαφνικά το αίμα, κάτι που μπορεί να είναι προβληματικό. Η νηστεία, επομένως, ρυθμίζει αυτήν τη δεξαμενή με τρόπους που δεν είναι πάντα ωφέλιμοι για την ικανότητα του σώματος να ανταποκρίνεται σε μια πρόκληση, όπως μια μόλυνση.
Επειδή αυτά τα κύτταρα είναι τόσο σημαντικά για άλλες ασθένειες, όπως οι καρδιακές παθήσεις ή ο καρκίνος, η κατανόηση του πώς ελέγχεται η λειτουργία τους είναι κρίσιμης σημασίας”, εξήγησε ο δρ. Swirski.
Iatropedia.gr
