«Ήμουν η ασθενής 0. Επί 2,5 χρόνια. Ο λόγος ήταν τα βακτήρια που είχε το παιδί μου. Μου απαγορευόταν να κυκλοφορήσω χωρίς τη κατάλληλη ενδυμασία της εντατικής. Τα χέρια μου και το πρόσωπο μου άρχιζε να ξεφλουδίζει από τα αντισηπτικά. Μου απαγορευόταν να μιλήσω σε κάποιον χωρίς να έχω την απαραίτητη απόσταση. Και μέσα σε όλα αυτά τα «μη» να έχεις να αντιμετωπίσεις, φυσικά τον πόνο του παιδιού σου, να μην έχεις κανέναν φίλο, να μην μπορεί να είναι ο άντρας σου εκεί. Να είσαι μόνη και ταυτόχρονα να πρέπει να είσαι πάντα χαμογελαστή, περιποιημένη, καθαρή, για να μην καταλάβουν οι γιατροί ότι αυτή η καραντίνα έχει συνέπειες τόσο στον ψυχισμό σου, όσο και στην υγεία σου» μας λέει συγκλονισμένη η Αντιγόνη Γάτου, η μητέρα της μικρής Ραφαέλας που είχε συγκινήσει το πανελλήνιο μετά από ατύχημα και κινητοποιήθηκε όλη η Ελλάδα για να μεταφερθεί στη Γερμανία για νοσηλεία.
Της Βιβής Μαργαρίτη
Η μικρή Ραφεάλα λείπει από κοντά μας 3 ολόκληρα χρόνια. Οι μνήμες για τους γονείς της είναι νωπές και οι πληγές δεν πρόκειται να κλείσουν ποτέ. Θυμάμαι την Αντιγόνη Γάτου, όταν μιλούσαμε με βιντεοκλήσεις εκείνη την κρίσιμη περίοδο για την υγεία της μικρής Ραφαέλας, να φοράει μάσκα, γάντια… Εκείνη η περίοδος ξανάρθε στο μυαλό μου βλέποντας τους ανθρώπους να κυκλοφορούν έξω με περιβολή «χειρουργείου» λόγω κορωναϊού. Η Αντιγόνη Γάτου ήταν τότε η Ασθενής 0 (μηδέν). «Ήμουν ασθενής 0 γιατί κανένα άλλο μωρό δεν είχε τα βακτήρια της Ραφαέλας που δημιουργήθηκαν λόγω της μακριάς παραμονής της στην εντατική στην Ελλάδα κι αν δεν αποστειρωνόμουν συνεχώς και κολλούσε κάποιο άλλο παιδί ίσως να ήταν θανατηφόρα και τότε αντιμετώπιζα βαρύτατες κυρώσεις από το γερμανικό κράτος. Όταν έλεγαν απαγορεύεται σήμαινε ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Όταν έλεγαν μάσκα εννοούσαν ΜΑΣΚΑ, όταν έλεγαν γάντια εννοούσαν ΓΑΝΤΙΑ κτλ» αναφέρει και συνεχίζει
«Το βακτήριο που είχε το παιδί μου οι Γερμανοί το ονόμαζαν Μ4 και απαγορευόταν η είσοδος» μου λέει σήμερα που οι μνήμες ξυπνούν πάλι. Μνήμες που έχουν χαραχτεί βαθιά στην ψυχή της. Λυγίζει αλλά δεν το βάζει κάτω… «Ξέρεις τι είναι να σου απαγορεύουν να φιλήσεις το παιδί σου;;; Να σε έχουν με μια μπατονέτα στόμα, μύτη κάθε τρεις και λίγο; Θέλει καμία μητέρα να το ζήσει αυτό;» μου λέει με φωνή που τρέμει.
«Είδα κάποιες μάνες να έχουν τα παιδιά μαζί τους στο σούπερ μάρκετ. Αν νοσήσουν αυτές οι μητέρες δε θα τα ξαναδούν. Δεν θα τις αφήνουν να τα ξανακουμπήσουν. Τι ακριβώς είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν;» τονίζει. Όπως μου λέει η μοναδική διέξοδος από αυτή την τρέλα που ζούσε ήταν το FB «…και τώρα ακούω να παίρνουν τηλέφωνο αμέσως σε Ραδιόφωνα των Τρικάλων ότι δεν έχουν σήμα κτλ… Δεν αντέχουν ούτε 5 λεπτά. Πήραν όλες τις μάσκες κι εγώ που πάσχω από ΧΑΠ (χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια) δεν έχω… θλιβεροί. Όλοι τους θλιβεροί… Έχω τόσες φίλες μου διαδικτυακές και μη που έχουν παιδιά ανοσοκατεσταλμένα είτε από καρκίνο, είτε από καρδιοπάθειες κτλ που είναι πολύ εύθραυστα.. Αυτές θα έπρεπε να παραπονιούνται πρώτες και συμβαίνει το αντίθετο» μου λέει και συνεχίζει «Υπάρχουν μόνο 6 κλίνες εντατικής παίδων από Θεσσαλία έως Αλεξανδρούπολη κι εξυπηρετούν και Βαλκάνια… Οι γιατροί εκεί μέσα δίνουν αγώνα με ό,τι μέσα έχουν… Σεβαστείτε τις απαγορεύσεις… Ιός είναι και κανείς δε ξέρει πως μεταλλάσσεται…. Έζησα 2,5 χρόνια σε καραντίνα σε ξένο κράτος…. Και εδώ στο σπίτι μου με τις ανέσεις μου με το φαγητό μου με τη τηλεόραση με το ίντερνετ… Είναι τουλάχιστον γελοίο να μην αντέχουμε… Να σεβαστούμε τον αγώνα των γιατρών…Είναι κι αυτοί γονείς και θέλουν να δουν τα παιδιά τους… Να μη τρέχουμε για ψύλλου πήδημα στα επείγοντα…» είναι το δικό της μήνυμα.
Η τελευταία της φράση συγκλονίζει «Κι αν κάποιες μάνες απορούν πως να απασχολήσουν τα παιδιά τους, ας έρθουν στο κοιμητήριο… Έχω να τους πω πολλααααα παιχνίδια».
Η Αντιγόνη Γάτου από τα Τρίκαλα ήταν η ασθενής 0 για 2,5 χρόνια. Το δικό της μήνυμα είναι το πιο δυνατό. Ως μία μάνα που έχασε το παιδί της πριν προλάβει καλά, καλά να το γνωρίσει έχει το δικαίωμα να μιλάει σκληρά. Όσο κι αν τα λόγια της είναι γροθιά στο στομάχι….
«Μείνετε σπίτι δίνουμε προτεραιότητα στην υγεία. Βοηθάμε γιατρούς και νοσηλευτές» προτρέπει τους πάντες στέλνοντας ηχηρό μήνυμα.
