Η κατανάλωση μανιταριών οδηγεί σε μεταβολές στη σύσταση της μικροβιακής κοινότητας του εντέρου κατά τρόπο που βελτιώνεται η ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης στο συκώτι, δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Journal of Functional Foods.
Βάσει των ευρημάτων τους, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η βαθύτερη κατανόηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μανιταριών και των μικροβίων του εντέρου (μικροβίωμα) θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο σε νέες στρατηγικές πρόληψης και σε θεραπείες για τον διαβήτη.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους, οι ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια εξέτασαν την επίδραση των λευκών μανιταριών στο μικροβίωμα του εντέρου ποντικιών και είδαν ότι ο βρώσιμος μύκητας οδηγεί σε αυξημένη παραγωγή λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου τα οποία επηρεάζουν την έκφραση των γονιδίων που ελέγχουν την παραγωγή της γλυκόζης.
«Ο καλύτερος έλεγχος της γλυκόζης παίζει σημαντικότατο ρόλο στον διαβήτη, καθώς και σε άλλα μεταβολικά νοσήματα» αναφέρει σχετικά η Μαργκερίτα Καντόρνα από το Κολέγιο Γεωργικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές στη μελέτη τους, τα νέα ευρήματα υποδεικνύουν ότι τα λευκά μανιτάρια είναι δυνατό να λειτουργήσουν ως πρεβιοτικά, δηλαδή ουσίες που τρέφουν τα ωφέλιμα βακτήρια του εντέρου. Επίσης, η μελέτη επιβεβαιώνει πως υπάρχει στενή σχέση μεταξύ του μικροβιώματος και της διατροφής.
Η ποσότητα μανιταριών που χορήγησαν στα πειραματόζωα οι ερευνητές αντιστοιχούσε σε περίπου 90 γραμμάρια μανιταριών ημερησίως για τον άνθρωπο.
Η Καντόρνα διευκρινίζει πως τα ποντίκια στη μελέτη είχαν φυσιολογικό βάρος και πως θα ήταν ενδιαφέρον να εξεταστούν οι επιδράσεις των μανιταριών σε υπέρβαρα και παχύσαρκα ποντίκια και φυσικά και σε ανθρώπους.
Η γλυκόζη είναι ένα είδος σακχάρου που λαμβάνουμε μέσω των τροφών που καταναλώνουμε. Η ορμόνη ινσουλίνη αναλαμβάνει να μεταφέρει τη γλυκόζη από το αίμα στα κύτταρα ώστε αυτά να τη χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας. Όταν ο οργανισμός δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή όταν η ινσουλίνη που παράγεται δεν έχει την επιθυμητή δράση τότε τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος –κοινώς το σάκχαρο– παραμένουν μόνιμα υψηλά και προκύπτει η διάγνωση για διαβήτη.
Τόσο ο διαβήτης όσο και ο προδιαβήτης συνδέονται με σοβαρές και σε ορισμένες περιπτώσεις απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις, όπως η καρδιοπάθεια και το εγκεφαλικό. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, το 2017 τα διαπιστωμένα περιστατικά διαβήτη και προδιαβήτη στις ΗΠΑ έφταναν τα 100 εκατομμύρια.
