Μέσα στην κατάμεστη αίθουσα του Μουσείου Τσιτσάνη, το απόγευμα της Τρίτης, 21-1-2020, καθηλωμένο το κοινό παρακολούθησε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα διάλεξη του καθηγητή Παιδιατρικής και Ενδοκρινολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Γεώργιου Χρούσου. Τους παρευρεθέντες καλωσόρισε η Πρόεδρος του Φ.Ι.ΛΟ.Σ κ. Ναυσικά Μουλά με ευχές για την νέα χρονιά, καθώς η διάλεξη αυτή αποτελεί την πρώτη εκδήλωση του Συνδέσμου για το 2020 και την 133η κατά σειρά διάλεξη του Φ.Ι.ΛΟ.Σ.. Ακολούθως ο κ. Άρης Σφέϊκος, μέλος του Δ.Σ. αφού παρουσίασε την επιστημονική-επαγγελματική πορεία του καθηγητή σε ένα πλούσιο βιογραφικό , κάλεσε στο βήμα τον ομιλητή.
Ο Γ. Χρούσος για τρεις δεκαετίες περίπου ασχολήθηκε με έρευνες σχετικές με το στρες. Αρχίζοντας την ομιλία του, τόνισε ότι η κατανόηση της διάκρισης του στρες σε σύντομο/καλό και χρόνιο/κακό στρες είναι ουσιαστική για τον άνθρωπο. Επειδή ο ανθρώπινος οργανισμός είναι προσανατολισμένος στην αντιμετώπιση του σύντομου στρες διεγείροντας το κέντρο της αμοιβής στον εγκέφαλο και καταστέλλοντας το σύστημα της τιμωρίας, ώστε να προσφέρει την απαιτούμενη αισιοδοξία για την υπερπήδηση των στρεσογόνων εμποδίων, γι αυτό οι προκλήσεις εκείνες, που γεννούν μεν στρες, αλλά όσο δύσκολες και αν είναι δεν είναι όμως ανυπέρβλητες, θεωρούνται απαραίτητες στη ζωή μας για να βιώνουμε την ευτυχία.
Στον αντίποδα βρίσκεται το χρόνιο στρες, το οποίο λειτουργώντας αντίστροφα καταστέλλει το σύστημα της αμοιβής και διεγείρει το σύστημα της τιμωρίας προκαλώντας χρόνια δυσφορία και ανικανότητα απόλαυσης, οδηγώντας έτσι στην κατάθλιψη. Όμως το χρόνιο στρες πυροδοτούμενο από ψυχοκοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες ενδέχεται να προκαλέσει χρόνια νοσήματα: παχυσαρκία, υπέρταση, καρδιαγγειακά νοσήματα, οστεοπόρωση, καρκίνο και να οδηγήσει έως και στον θάνατο· να απορρυθμίσει το ανοσοποιητικό σύστημα κάνοντας τον οργανισμό να φλεγμαίνει και ως εκ τούτου να αλώνεται εύκολα από λοιμώξεις και κάποιες μορφές καρκίνου· να σωματοποιείται σε ψυχοσωματικά νοσήματα και να εμφανίζεται με την μορφή κόπωσης ή πόνου.
Παρουσιάζοντας μια σύγκριση ανάμεσα στους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς ως προς τις αρνητικές επιπτώσεις του στρες, ο καθηγητής έδειξε ότι οι Αμερικανοί υποφέρουν πολύ περισσότερο από το χρόνιο στρες, ενώ οι Ευρωπαίοι οφείλουν την πολύ καλύτερη κατάσταση τους στις ανθρωποκεντρικές δομές λειτουργίας των κοινωνιών τους. Μολαταύτα οι οιωνοί είναι αρνητικοί και για το μέλλον των Ευρωπαίων.
Κλείνοντας την διάλεξη ο ομιλητής τόνισε ότι η αλλαγή του τρόπου ζωής είναι η πιο σίγουρη τροχοπέδη και η καλύτερη μέθοδος ελέγχου του στρες· ένα life style (κατά την ξενόγλωσση ορολογία) υγιούς διαβίωσης, της οποίας αναπόσπαστο κομμάτι οφείλει να αποτελεί η άσκηση. Άλλωστε η ευδαιμονία που προτείνει ο Αριστοτέλης, και αποτελεί πρόταση των επιστημόνων, βρίσκεται μακράν του υλικού ευδαιμονισμού και εστιάζει στην πνευματική υγεία με επακόλουθο την σωματική υγεία με την μείωση του στρες. Mens sana in corpore sano, διακήρυττε ο Γιουβενάλης· και επί το ελληνικόν νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ.
Όλοι όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση παρακολούθησαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ομιλία. Μετά το πέρας της ο καθηγητής απάντησε σε ερωτήσεις του κοινού και έλυσε, στον βαθμό του δυνατού, απορίες. Έγινε έτσι μια εξαιρετικά ενθαρρυντική αρχή στις δραστηριότητες του Συνδέσμου για το 2020.
