Γράφεται ιστορία αυτές τις μέρες στα σχολεία μας!!-Τα λόγια της δασκάλας για τους μαθητές της που συγκινούν

Όποιος δεν έχει βρεθεί σε τάξη σχολείου αυτές τις μέρες δεν μπορεί να αντιληφθεί τι σημαίνει η λέξη: ” προσπαθώ!” Τι σημαίνει η φράση “Μεγαλείο και φιλότιμο παιδικής ψυχούλας”. Αν λοιπόν βρεθείτε σε ένα τέτοιο χώρο θα σας έρθουν δάκρυα στα μάτια! Δεν μιλάω καθόλου για το αν είναι σωστή η όχι η χρήση της μάσκας… αυτό το “βάρος” ας το πάρουν οι ειδικοί!! Θέλω να απεικονίσω αυτό που ζούμε καθημερινά εμείς στα σχολεία!

Να βλέπεις παιδάκια μικρά να προσπαθούν να μείνουν με τη μασκούλα τους τόσες ώρες….να την πιάνουν από τα λαστιχάκια… να πιέζουν τα σιδεράκια… να παλεύουν με σακουλάκια με βρώμικες και με καθαρές μάσκες…να προσπαθούν να ακολουθήσουν τους κανόνες…. να προσπαθούν να ακουστούν…να μιλάνε φορώντας μάσκα… και πιο δυνατά…να προσπαθούν να τα κάνουν όλα σωστά…Να βάζουν αντισηπτικό πριν και μετά απ΄ότι κι αν κάνουν!! Να θέλουν να σε αγκαλιάσουν τα παιδιά σου κ να μην μπορούν … να τους λες σου χαϊδεύω το κεφαλάκι … το νιώθεις? … κ σε κοιτούν στα μάτια … κ λένε … ναι κυρία το νιώθω… !!Και εκεί σε πιάνει κόμπος πραγματικά !!Πιστέψτε με! Όσοι δεν το ζήσατε δεν μπορεί να το συλλάβει το μυαλό σας!!! Όσοι το ζούμε βουρκώνουμε, υποκλινόμαστε και θαυμάζουμε!!!

Είναι η πρώτη φορά που νιώθω ότι κουράζομαι στην τάξη μου. Η πρώτη φορά που δε βγαίνω ικανοποιημένη και χαρούμενη. Η πρώτη φορά που η διδασκαλία μου περνάει σε δεύτερη μοίρα και πρωταρχική μου έγνοια είναι να διορθώσουν τη μάσκα τους, να τους ακούσω και να με ακούσουν, να μην πλησιάζουν τον διπλανό τους, να βάλουν αντισηπτικό στα χέρια τους όταν πιάσουν το πεσμένο μολύβι και πριν φάνε…να…να…Και μέσα σ’ αυτήν την παράνοια, την ώρα που τα ετοιμάζω για σχόλασμα κρατώντας πάντα αποστάσεις, ακούγονται μερικά “Κυρία, σ’ αγαπάμε!”, χωρίς να ξέρω από ποιον και ούτε έχει σημασία! Ευτυχώς τα ωραιότερα πράγματα στη δουλειά μας δε θα αλλάξουν ποτέ!

Υ.Γ. Χαμόγελα δε φαίνονται αλλά τα μάτια πλέον έχουν μάθει να σκάνε στα γέλια!

Καλό Σαββατοκύριακο! Συνεχίζουμε!