Απαραίτητος ο τακτικός επανέλεγχος των ασθενών. Τι διαπίστωσαν ερευνητές σε μελέτη στις ΗΠΑ.
Ένα φάρμακο για τον θυρεοειδή που συχνά χορηγείται σε όσους έχουν υποθυρεοειδισμό (υπολειτουργία του αδένα) μπορεί να σχετίζεται με την οστεοπόρωση, αναφέρουν επιστήμονες από τις ΗΠΑ.
Σε μελέτη που πραγματοποίησαν διαπίστωσαν πως όσοι εξακολουθούν να λαμβάνουν το φάρμακο λεβοθυροξίνη όταν αντιμετωπίζεται ο υποθυρεοειδισμός τους, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν απώλεια οστικής μάζας.
Η λεβοθυροξίνη (ή Τ4, όπως την αποκαλεί συχνά το κοινό) είναι μία συνθετική ορμόνη. Αποτελεί ένα από τα ευρύτερα χορηγούμενα φάρμακα για την αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού. Κατ’ αυτόν, ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή θυροξίνη, με συνέπεια οι ασθενείς να εκδηλώνουν:
- Αύξηση του σωματικού βάρους
- Κόπωση
- Τριχόπτωση
Δίχως θεραπεία, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να έχει σοβαρές ή ακόμα και απειλητικές για τη ζωή παρενέργειες.
Οι ασθενείς που παίρνουν λεβοθυροξίνη συχνά τη συνεχίζουν και όταν πια τα επίπεδα της θυροξίνης στο αίμα τους έχουν επιστρέψει στα φυσιολογικά επίπεδα. Υπάρχουν επίσης στοιχεία ότι σε αρκετές περιπτώσεις χορηγείται σε ηλικιωμένους που δεν έχουν στ’ αλήθεια υποθυρεοειδισμό, ανέφερε η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Elena Ghotbi, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Τζωνς Χόπκινς στη Βαλτιμόρη.
Η μελέτη
Για να διερευνήσουν τους δυνητικούς κινδύνους από αυτές τις πρακτικές, οι ερευνητές μελέτησαν 445 εθελοντές, μέσης ηλικίας 73 ετών. Από αυτούς, οι 81 (49 γυναίκες και 32 άνδρες) έπαιρναν το φάρμακο, παρότι οι ορμόνες του θυρεοειδούς τους ήταν στα φυσιολογικά επίπεδα. Οι υπόλοιποι δεν έπαιρναν το φάρμακο. Οι ερευνητές τους παρακολούθησαν επί 6,3 χρόνια κατά μέσον όρο.
Όπως διαπίστωσαν, όσοι έπαιρναν λεβοθυροξίνη είχαν πολύ μεγαλύτερη απώλεια μυϊκής μάζας σε σύγκριση με όσους δεν την λάμβαναν. Μάλιστα αυτό ίσχυε ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου για οστεοπόρωση, όπως:
- Το ύψος
- Το σωματικό βάρος
- Το ιστορικό της κατανάλωσης αλκοόλ και τσιγάρων
- Η λήψη άλλων φαρμάκων
Η μελέτη παρουσιάσθηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακτινολογικής Εταιρείας (RSA) στο Σικάγο. Τα ευρήματά της υποδηλώνουν πως το φάρμακο μπορεί να σχετίζεται με αυξημένη απώλεια οστικής μάζας στους ηλικιωμένους, ακόμα κι όταν λαμβάνεται με βάση τις κατευθυντήριες οδηγίες, δήλωσε ο επιβλέπων ερευνητής Dr. Shadpour Demehri, καθηγητής Ακτινολογίας στο Τζωνς Χόπκινς.
Τι μπορείτε να κάνετε
Τι σημαίνουν πρακτικά τα ευρήματα αυτά; Η ερευνήτρια Dr. Jennifer Mammen, επίκουρη καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας στο Τζωνς Χόπκινς, συνιστά στους ασθενείς να συζητούν για το φάρμακο με τον γιατρό τους. Πρέπει επίσης να κάνουν τακτικά εξετάσεις για τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα τους.
Όπως εξήγησε, δεν πρέπει να τους συνταγογραφείται το φάρμακο και να το παίρνουν για μια ζωή χωρίς επανέλεγχο. Χρειάζεται τακτική επανεξέταση, βάσει των οδηγιών του ενδοκρινολόγου τους, ώστε «να ζυγίζονται τα προσδοκώμενα οφέλη έναντι των δυνητικών κινδύνων», κατέληξε.
ΠΗΓΗ: www.iatropedia.gr
