Λίγη από τη μαγεία της λίμνης των Ιωαννίνων «μετέφερε» στα Τρίκαλα η συγγραφέας Βασιλική Τσούνη. Μας συστήσει της «Νύμφες της Εροιβιάς» και τις δικές της… «νύμφες» τη Λενιώ, τη Θεοδώρα και τη Δάφνη που αποτελούν και τις ηρωίδες του βιβλίου της το οποίο παρουσιάστηκε στα Τρίκαλα σε εκδήλωση την οποία διοργάνωσαν οι εκδόσεις «Μάτι» και το κατάστημα Public στο χώρο εκδηλώσεων του βιβλιοπωλείου.
Όπως είπε πρόκειται για μία αληθινή ιστορία. «Ένα βιβλίο βγαλμένο από τα θολά νερά της λίμνης και της ψυχής σου. Ένα βιβλίο που από τις πρώτες του σελίδες θα ταξιδέψει τον αναγνώστη στα Γιάννενα, στην παλιά πόλη του Κάστρο, στο εβραικό γκέτο και στη ηρωική συνοικία της Σιαράβας» όπως τόνισε κατά τη γνωριμία της με το αναγνωστικό κοινό των Τρικάλων ανάμεσα στους οποίους πολλοί Ηπειρώτες που ήρθαν να τιμήσουν με την παρουσία τους τη συμπατριώτισσά τους.
Υπόθεση
Η υπόθεση διαδραματίζεται στα Ιωάννινα, στον τόπο καταγωγής της συγγραφέως. 1943 λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος με ένα απαγορευμένο έρωτα του Εντίν και της Λενιώς, μέσα στο πανέμορφο κάστρο. Εκείνη μια πανέμορφη Γιαννιώτισσα και εκείνος ένας Εβραίος. Οι ζωές τους αλλάζουν μέσα σε μία νύχτα και χωρίζουν για πάντα ή μήπως η μοίρα, το κισμέτ θα παραμείνει με το μέρος τους;
Τα χρόνια περνούν η Θεοδώρα, προσπαθεί να σπάσει τα δεσμά της οικογένειας της, να απαλλαγεί από την καταστροφική της μητέρα. Ερωτεύεται και ξενιτεύεται μακριά από το χωριό της. Όμως και εκεί η τύχη δεν θα της χαμογελάσει.
Η Δάφνη, η Τρίτη ηρωίδα του βιβλίου υποβασταζόμενη από τον γιο και την κόρη της λέει το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο της σύζυγο Άκη. Μέσα από τις ζωές των τριών γυναικών, μέσα από τα χιλιάδες μυστικά και τον πόνο θα προσπαθήσουν να ζήσουν, να ερωτευτούν έως ότου η λίμνη, η μεγάλη βαθιά, ξεβράσει την αλήθεια.
Οι Νύμφες της Εροιβιάς
Σύμφωνα με έναν παλιό γιαννιώτικο μύθο ήταν 49 Νεράιδες – Νύμφες που έλουζαν τα μαλλιά τους, στα νερά της λίμνης, τις έναστρες νύχτες. Την εποχή εκείνη κάποιος πρίγκιπας αναζητούσε να βρει το αιώνιο ταίρι του. Ένας βοσκός του υπέδειξε το μέρος και του είπε: «Θα γίνει δική σου μονάχα αν κλέψεις ένα τους πέπλο και το ρίξεις στην φωτιά». Έτσι και έγινε… η νύμφη έγινε γυναίκα του… έμεινε μαζί του… και από το παλάτι του κοιτούσε τις αδερφές της τα βράδια που έλουζαν τα μαλλιά τους. Οι δικές μου Νύμφες είναι η Λενιώ, η Θεοδώρα και η Δάφνη που μέσα από το πέρασμα των χρόνων οι ζωές τους αλλάζουν ριζικά.
