Γιατί απλά ήταν υπέροχα όπως και η ίδια, η κόρη της έχει το ταλέντο της στα γλυκά του κουταλιού και ελπίζω πως και εγώ η εγγονή της…
Υλικά :
- 1 κιλό κεράσια (κατά προτίμηση πετροκέρασα) καθαρισμένα
- 1 κιλό ζάχαρη
- 1/2 φλ. τσαγιού νερό
- Χυμό από 1 μικρό λεμόνι
- 1 βανίλια
- 2 κ.σ. ασβέστη (σβησμένο) προαιρετικά
- 2 λίτρα νερό προαιρετικά
Διαλέγουμε κεράσια σφιχτά και τραγανά, χωρίς χτυπήματα. Χρησιμοποιούμε γάντια στο καθάρισμα γιατί βάφουν το δέρμα. Διαλύουμε τον ασβέστη σε 2 λίτρα νερό μέχρι να ασπρίσει καλά το νερό. Τοποθετούμε μέσα τα κεράσια και τα αφήνουμε για 2 ώρες. Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει ώστε τα κεράσια να γίνουν τραγανά. Αν δεν βρείτε ασβέστη βάλτε τα κεράσια σε μπολ με νερό και 2-3 λεμόνια κομμένα και στυμμένα (και τις λεμονόκουπες).
Αφού περάσουν οι 2 ώρες ξεπλένουμε πολύ καλά τα φρούτα με μπόλικο νερό. Αφαιρούμε το κοτσάνι και τα κουκούτσια πάνω από μια κατσαρόλα ώστε να συλλέξουμε τους χυμούς τους. Είναι προτιμότερο να βγάλουμε τα κουκούτσια με την ανάποδη της φουρκέτας για να μη λιώσουν. Ξεπλένουμε τα κουκούτσια με το 1/2 φλ. τσαγιού νερό και φυλάμε το νερό για να το χρησιμοποιήσουμε στο γλυκό. Σε μια κατσαρόλα με χοντρή βάση τοποθετούμε εναλλάξ κεράσια και ζάχαρη σε στρώσεις. Αφήνουμε μία νύχτα στο ψυγείο για να κατεβάσουν τα κεράσια τους χυμούς τους.
Την επόμενη μέρα προσθέτουμε στα κεράσια και τη ζάχαρη το 1/2 φλ. τσαγιού νερό και βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά, να πάρει βράση το γλυκό, χωρίς να ανακατεύουμε. Μόλις πάρει βράση ξαφρίζουμε με τρυπητή κουτάλα τους αφρούς από την επιφάνεια. Χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε για 15΄. Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει τελείως, καλυμμένο με μια πετσέτα και όχι με καπάκι.
Την επόμενη μέρα ξαναβράζουμε το γλυκό για 10΄-15΄ για να δέσει. Προς το τέλος του βρασμού προσθέτουμε το χυμό λεμονιού και τη βανίλια. Αφού αποσύρουμε το γλυκό από τη φωτιά, κουνάμε κυκλικά την κατσαρόλα από τα χερούλια. Έτσι θα φουσκώσουν τα κεράσια και θα ρουφήξουν μέσα το σιρόπι. Αφήνουμε να κρυώσει το γλυκό και το βάζουμε σε αποστειρωμένα βάζα.
Για να σιγουρευτούμε ότι το σιρόπι είναι δεμένο ο πιο απλός τρόπος είναι να στάξουμε μία σταγόνα σιρόπι στο νύχι στον αντίχειρα. Αν τρέχει δεξιά-αριστερά θέλει κι άλλο δέσιμο, αν στέκεται είναι δεμένο. Αν το σιρόπι δεν δέσει σωστά, είναι δηλαδή αραιό, σύντομα θα μουχλιάσει το γλυκό. Στην περίπτωση αυτή, αφαιρούμε προσεχτικά τη μούχλα και το ξαναδένουμε. Αντίθετα, αν σφίξει πολύ το σιρόπι, σύντομα το γλυκό θα ζαχαρώσει. Τότε προσθέτουμε λίγο νερό και το ξαναδένουμε. Στο τέλος ρίχνουμε λίγο χυμό λεμονιού.
Καλή επιτυχία.
Την συνταγή μας έδωσε η Κωνσταντίνα Μαργαρίτη.
