Ως Σύλλογος έχουμε έγκαιρα ενημερώσει και δημοσιεύσει απόψεις και θέματα για το
ζήτημα των ανεμογεννητριών μέσα από την εφημερίδα μας «Τό Μυρόφυλλο». Και όταν λέμε «έγκαιρα» εννοούμε από την άνοιξη του 2012 (φ.108) μέχρι και το τελευταίο φύλλο
του 2019 στο οποίο αφιερώσαμε το άρθρο της πρώτης σελίδας στο θέμα. Ενταγμένο
μάλιστα στο γενικότερο πλαίσιο των ενεργειακών έργων στην Ελλάδα – από τα φράγματα
του Αχελώου με τα οποία διαχρονικά έχουμε ασχοληθεί και αγωνιστεί μέχρι τις «νέες»
εξορύξεις υδρογονανθράκων. Θεωρούμε πως η τεκμηριωμένη ενημέρωση για ζητήματα
που αφορούν την κοινωνία ακόμα κι αν οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι δεν τα
καλύπτουν καν ή δεν τα καλύπτουν τεκμηριωμένα είναι κάτι που οφείλουμε να
προσπαθούμε να κάνουμε. Χαιρόμαστε, λοιπόν, που σήμερα πολλές ομάδες πολιτών και
κατοίκων μιλάνε και κινητοποιούνται για το θέμα. Σε τέτοιο βαθμό που ήδη έχουν
επηρεάσει και αποφάσεις της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (βλ. Δήμο Μετεώρων) που παίρνουν
αρνητική θέση. Δημοσιοποιούμε την ανακοίνωσή μας για το θέμα, καλώντας τους
κατοίκους, τους απόδημους, την τοπική κοινότητα και το Δήμο Πύλης να ενημερωθούν και
να κινητοποιηθούν υπεύθυνα για το θέμα με μόνο γνώμονα το κοινό συμφέρον ανθρώπων
και φύσης.
Αν και το θέμα έχει πολλές προεκτάσεις θα περιοριστούμε για λόγους έκτασης μόνο σε
κάποια από τα επιχειρήματα που διατυπώνονται κατά των ανεμογεννητριών.
Επιφυλασσόμαστε για πολύ αναλυτικότερη ενημέρωση.
Οι ανεμογεννήτριες, που φτάνουν σε ύψος πάνω από 100 μέτρα και βάρους ως 380
τόνους, δεν αντικαθιστούν άλλες μορφές ηλεκτρικής ενέργειας παρά μόνο λειτουργούν
συμπληρωματικά με αυτές. Κι αυτό γιατί η πηγή (ο αέρας) δεν είναι σταθερή, αφού δε
φυσάει συνέχεια και ουσιαστικά λειτουργούν ένα μικρό μέρος του έτους. Επιπλέον, δεν
υπάρχει τρόπος αποθήκευσης του ρεύματος αυτού με αποτέλεσμα να πρέπει να
απορροφάται συνεχώς στο υπάρχον δίκτυο. Η προοπτική να εγκατασταθούν πάνω από
300 ανεμογεννήτριες στην περιοχή του Ν. Τρικάλων και πάνω από 22.000 στην Ελλάδα
συνολικά χωρίς να πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη ενεργειακή αλλαγή και πραγματικά
«πράσινη» είναι δυσοίωνη. Οι ανεμογεννήτριες έχουν ένα συγκεκριμένο κύκλο ζωής,
περίπου ως 25 χρόνια και ως 15 για υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων. Παράλληλα, για να
εγκατασταθούν θα πρέπει να διανοιχτούν τεράστιοι δρόμοι για να ανεβάσουν τα υλικά
(πτερύγια), να ισοπεδωθούν οι βουνοκορφές σε έκταση όσο ένα γήπεδο ποδοσφαίρου για
κάθε ανεμογεννήτρια και να ρίξουν μπετόν ανάλογο με αυτό που χρειάζεται για μια
5ώροφη πολυκατοικία ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΑ. Και όλα αυτά ενώ σε 20 χρόνια θα
πάψουν να λειτουργούν και θα στέκουν εκεί χωρίς καμία αποκατάσταση, μια μάζα από
σιδερικά και τσιμέντα στο υπέδαφος που θα μείνουν για τους επόμενους αιώνες στο 80%
των βουνών της χώρας. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι βλαβερά για το περιβάλλον
και μη ανακυκλώσιμα (ένα πρόβλημα που ήδη απασχολεί πολλά κράτη στο εξωτερικό που
φτιάχνουν τεράστια «νεκροταφεία» ανεμογεννητριών θάβοντας στο υπέδαφος τα τοξικά
αυτά υλικά).
Πολλά πτηνά θα επηρεαστούν (και γιατί στήνονται σε περάσματα μεταναστευτικών
δρόμων) σύμφωνα με τις μελέτες της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας και εκατοντάδες
πτηνά (κάποια από αυτά σπάνια και υπό εξαφάνιση είδη) σκοτώνονται από τις έλικες.
Χιλιάδες στρέμματα δασών θα πρέπει να αποψιλωθούν. Οικοσυστήματα που δεν έχουν
πειραχθεί χιλιάδες χρόνια θα διαταραχθούν. Εγκαθίστανται ακόμα και σε περιοχές
ΝATURA που καταργούνται με το νέο νόμο. Οι επιπτώσεις στον υδροφόρο ορίζοντα είναι,
επίσης, ανυπολόγιστες. Πολλές από τις μελέτες που έχουν γίνει έχουν βασικά λάθη αφού
χρησιμοποιούν στοιχεία από άλλες περιοχές – γεγονός που έχουν παραδεχτεί οι ίδιες οι
εταιρείες που έγραψαν τις μελέτες.
Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν έχει κανένα όφελος για την εργασία αφού είναι μια
μεταπρατική δραστηριότητα που θα επηρεάσει αρνητικά άλλες παραγωγικές και
οικονομικές δραστηριότητες της ελληνικής υπαίθρου και ήπιες μορφές ανάπτυξης και
τουριστικών δραστηριοτήτων που αναπτύσσονται στα βουνά της περιοχής μας. Τα
ορειβατικά μονοπάτια θα χάσουν φυσικά την αξία τους όταν τα βουνά θα γεμίσουν με
τεράστιους δρόμους και μεγαθήρια ύψους 100 μέτρων ορατά από 40 χιλιόμετρα.
Σύμφωνα με μελέτη της Τράπεζας Πειραιώς το 90% των χρημάτων που επενδύονται στην
Ελλάδα για τις ανεμογεννήτριες φεύγει στο εξωτερικό. Όλα τα μέρη είναι εισαγόμενα από
χώρες όπως η Γερμανία που απεγκαθιστά αιολικά πάρκα ή σταματά να εγκαθιστά
καινούρια.
Επίσης, δρομολογείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένας νέος χρηματοδοτικός
μηχανισμός για τη στήριξη νέων έργων ανανεώσιμης ενέργειας, με τον οποίο θα
ενθαρρύνονται κράτη-μέλη της Ε.Ε. να χρηματοδοτούν έργα ανανεώσιμων πηγών
ενέργειας (ΑΠΕ) στο έδαφος άλλων κρατών-μελών. Δηλαδή, θα παράγουν ρεύμα οι
ανεμογεννήτριες στα βουνά μας για χάριν άλλων κρατών σα να νοικιάζουν τα εδάφη εδώ.
Οι διαδικασίες με τις οποίες γίνεται η όλη η διαδικασία αγνοεί, εντελώς αντιδημοκρατικά,
τη θέληση των τοπικών κοινωνιών και μάλιστα οι θεσμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης
(τοπικές κοινότητα, Δήμοι, Περιφέρειες) έχουν ΜΟΝΟ γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Η
ενημέρωση των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών είναι μηδαμινή από τη μεριά της
πολιτείας και τα τελευταία χρόνια προωθούνται εν κρυπτώ όλες οι παραχωρήσεις από
όλες τις κυβερνήσεις.
Η φύση και τα βουνά δεν έχουν αξία από την χρήση που κάνει ο άνθρωπος σε αυτά αλλά
έχουν αξία από μόνα τους. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε και ειδικά σε μια περίοδο
περιβαλλοντικής υποβάθμισης που δεν έχει προηγούμενο και πόσο μάλλον όταν βλέπουμε
τις συνέπειες αυτής της υποβάθμισης με την πανδημία του Covid 19, μια πανδημία που η
προέλευσή της έχει να κάνει απόλυτα με αυτή την υποβάθμιση.
Καλούμε πολίτες και τοπική αυτοδιοίκηση σε ενημέρωση και εγρήγορση για να μην
επιτρέψουμε αυτή τη καταστροφή.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΔΗΜΩΝ ΜΥΡΟΦΥΛΛΙΤΩΝ
