Οι δραματικές εξελίξεις που ακολούθησαν την αποκάλυψη του πραγματικού μεγέθους του δημοσιονομικού ελλείμματος το 2009, σημάδεψαν κάθε Έλληνα, συγκλόνισαν την Ευρώπη και επηρέασαν όλο τον κόσμο.
Πώς βρέθηκε η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού; Πώς πάρθηκαν κατόπιν οι μεγάλες αποφάσεις; Ποιες ήταν οι εναλλακτικές, υπήρχαν άλλες καλύτερες λύσεις; Γιατί, σε αντίθεση με άλλες χώρες, η Ελλάδα είναι ακόμα σε μνημόνιο, η κρίση είναι τόσο οδυνηρή κοινωνικά, και η έκβασή της παραμένει αβέβαιη;
Ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, απάντησε σε αυτά τα ερωτήματα κατά την παρουσίαση του βιβλίου του «Game over, η αλήθεια για την κρίση» στα Τρίκαλα το βράδυ της Παρασκευής. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Τρικκαίων από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και το βιβλιοχαρτοπωλείο Παπαγιάννη. Τον κ. Παπακωνσταντίνου προλόγισε ο δημοσιογράφος Ανδρέας Γιουρμετάκης.
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου αναφέρεται στα γεγονότα από την 4η Οκτωβρίου 2009 ως τις 20 Σεπτεμβρίου 2015, όπως επισημάνθηκε ο συγγραφέας μέσα από το βιβλίο παρουσιάζει άγνωστες μέχρι σήμερα πτυχές και γεγονότα. «Είναι η αληθινή ιστορία της κρίσης, πέρα από μύθους, συνωμοσίες και εικασίες, γραμμένη με στόχο να συμβάλει στην τόσο απαραίτητη σήμερα αυτογνωσία» τονίστηκε.
Το βιβλίο τιτλοφορείται από την περίφημη φράση που είπε ο νύν πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ (Game over), όταν συνάντησε για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου, τότε υπουργό Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου.
Πρόκειται για μια προσωπική μαρτυρία που διαβάζεται σαν μυθιστόρημα, αλλά αφορά γεγονότα πραγματικά, που συνέβησαν πίσω από κλειστές πόρτες στην Αθήνα, τις Βρυξέλλες, το Βερολίνο, τη Φρανκφούρτη, το Παρίσι, την Ουάσινγκτον, σε αυλές κάστρων στο Λουξεμβούργο, σε κουζίνες στο Νταβός, σε συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου περιγράφει στο βιβλίο του όλα όσα έζησε ως υπουργός Οικονομικών, ως υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ως παρατηρητής εκτός πολιτικής.
Σε αυτό περιγράφει άγνωστα γεγονότα της εποχής του πρώτου Μνημονίου, αναφέρεται σε αποφάσεις που έκριναν την τύχη του ελληνικού προγράμματος και αναλύει πολιτικές εκείνης της εποχής, αλλά και υστέρων περιόδων με κριτική και αυτοκριτική ματιά.
