Φουστανελοφόροι της Ράξας: «Δακρύζουμε όταν ακούμε τον Εθνικό Ύμνο»

Αγάπη και πάθος για την παράδοση ενώνει τους 6 άνδρες που συμμετέχουν στην ομάδα και μας… συστήνονται

Στο «Χαγιάτι» στη Ράξα Τρικάλων πριν από 15 χρόνια μία παρέα νέων παρακολουθεί μία ταινία για το 1821… Λίγο το περιβάλλον, αφού το καφέ Χαγιάτι έχει παραδοσιακό ύφος, λίγο η ταινία και πολύ περισσότερο το γεγονός ότι όλοι τους έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς: την αγάπη για την ελληνική παράδοση… όλα αυτά συντέλεσαν στη δημιουργία μίας ομάδας. Κάπως έτσι «γεννήθηκαν» οι «Φουστανελοφόροι της Ράξας». Την ιδέα έδωσε ο Νίκος Βερεντζιώτης που αποτελεί και την ψυχή της. Από την ιδέα στην πράξη χρειαζόταν να γίνουν πολλά. Στόχος δεν ήταν να στήσουν έναν ακόμη πολιτιστικό σύλλογο ή να ιδρύσουν ένα χορευτικό τμήμα. Κάτι διαφορετικό είχαν στο μυαλό τους. Έμπνευσή τους αποτέλεσαν οι οπλαρχηγοί του 1821 και ξεκίνησαν έρευνα κι αναζήτηση των αντικειμένων της φορεσιάς τους. Μέσω συλλεκτών και δημοπρασιών εμπλούτισαν τη συλλογή τους, ολοκλήρωσαν κομμάτι, κομμάτι τη φορεσιά τους και μετά ξεκίνησε νέα έρευνα… για να ολοκληρώσουν τις φορεσιές με τα όπλα…

Συνέντευξη στη Βιβή ΜαργαρίτηΟ Νίκος  Βερεντζιώτης, ο Παναγιώτης Ζορμπάς, ο Βασιλης Λισγάρης, ο  Γιώργος  Παπαβαγγέλης, ο Δημήτρης  Τατσιόπουλος κι ο Νίκος Ζουμπελούλης είναι οι έξι φουστανελοφόροι που σίγουρα όλοι έχουμε προσέξει στις παρελάσεις, σε αγήματα κ.α. Είναι οι άνδρες που με τη φορεσιά, το στήσιμο και την επιβλητική τους εμφάνιση οδηγούν τη σκέψη μας πίσω στο χρόνο και προκαλούν συγκίνηση και θαυμασμό. Χρόνια τώρα τους παρακολουθώ μέσα από τις εμφανίσεις τους και με αφορμή την επέτειο του ΟΧΙ και την παρέλαση, τους αναζήτησα. Συναντηθήκαμε (που αλλού… στο Χαγιάτι στη Ράξα που ανήκει στον Νίκο Βερεντζιώτη) και σας τους συστήνω.

-Πως ξεκίνησε όλο αυτό;

– Η ιδέα προέκυψε το 2002 στο ‘’Χαγιάτι’’ παρακολουθώντας ένα έργο για το 1821. Φίλοι όλοι μεταξύ μας αρχίσαμε να ξεδιπλώνουμε το πάθος μας για τους ήρωες του ’21 για τις περήφανες φορεσιές της εποχής και για τον οπλισμό που είχαν οι ένδοξοι αγωνιστές του έθνους.

Αρχικά αποφασίσαμε να κάνουμε ένα χορευτικό, κάτι όμως που δεν συνέβη. Έτσι η μικρή αυτή ομάδα οργανώθηκε, με επικεφαλής τον Νίκο Βερεντζιώτη, σε άλλη κατεύθυνση ξεκινώντας με την αγορά της φορεσιάς και δημιουργήθηκε η ομάδα των Φουστανελοφόρων της Ράξας.

Ο Νίκος  Βερεντζιώτης, ο Παναγιώτης Ζορμπάς, ο Βασιλης Λισγάρης, ο  Γιώργος  Παπαβαγγέλης, ο Δημήτρης  Τατσιόπουλος κι ο Νίκος Ζουμπελούλης είναι οι έξι φουστανελοφόροι της Ράξας που από το 2002 τιμούν τη μεγάλη τους αγάπη, τη ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ. Εκπροσωπούν την Ελλάδα στο εξωτερικό, λαμβάνουν μέρος σε παρελάσεις, εκδηλώσεις και σε αγήματα.

-Η φορεσιά αποτέλεσε προαπαιτούμενο για να συμμετάσχει κάποιος; Σας δυσκόλεψε;

-Μπήκαν κάποια στάνταρ για  τη συμμετοχή σε αυτή την ομάδα. Όποιος ήθελε να γίνει μέλος έπρεπε να έχει μια συγκεκριμένη φορεσιά,  μια φορεσιά που δύσκολα μπορούσαμε να κάνουμε γιατί δεν υπήρχε κάποιος εξειδικευμένος ράφτης εδώ στην περιοχή. Δεν θέλαμε φορεσιές χορευτικού, θέλαμε τις φορεσιές εκείνες που φορούσαν οι οπλαρχηγοί το 1821.

Τελικά,  μετά από μεγάλη αναζήτηση βρήκαμε ράφτη στον πρόδρομο Καρδίτσας. Πήγαμε, τον συναντήσαμε, του δείξαμε τα σχέδια (αντίγραφα από το Πολεμικό Μουσείο) κι εκείνος ανέλαβε να μας τις κάνει. Θέλαμε να φτιάξουμε ακριβώς τις ίδιες φορεσιές των οπλαρχηγών του 1821.

-Απαιτήθηκε μεγάλη έρευνα για τις στολές; Πόσο καιρό σας πήρε;

–Να φανταστείς ότι έχουμε 17 χρόνια κι ακόμη δεν τελειώσαμε. Τώρα είμαστε στο επίπεδο των όπλων. Θέλουμε να φτιάξουμε ό,τι κορυφαίο υπάρχει κι αυτό θα κοστίσει πολλές χιλιάδες ευρώ.

– Πρόκειται για ένα ακριβό χόμπι από ό,τι καταλαβαίνω…

-Κοίτα, κάθε άντρας έχει το χόμπι του.  Άλλος είναι κυνηγός, άλλος ασχολείται με τα αυτοκίνητα κ.α. Εμείς επιλέξαμε αυτό. Να σου εκμυστηρευτούμε όμως ότι για μας εκτός από χόμπι είναι και μια επένδυση. Αυτά τα κειμήλια του ’21 αποτελούν το χρηματιστήριο του 21ου αιώνα.

-Είναι η περιουσία σας;

–Ναι, η συλλογή μας, είναι η περιουσία μας. Φυσικά, δεν είμαστε πλούσιοι. Αποκτούμε τα κομμάτια ένα, ένα. Αναζητούμε όλα αυτά που χρειαζόμαστε για τις φορεσιές μας σε διάφορες αγορές και πολλές φορές μέσω συλλεκτών, σε δημοπρασίες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό. Κάναμε μεγάλη έρευνα και μέχρι να δικτυωθούμε πέρασαν χρόνια.

«Η ομάδα είναι το σύνολο, δεν είναι απλά η φορεσιά κι ό,τι συνοδευτικό υπάρχει. Είναι η έκφραση,  είναι το ύφος, η όλη παρουσία μας,  είναι τα πάντα»

-Γιατί μόνο έξι άτομα;

– Η ομάδα αποτελείται αποκλειστικά από 6 άτομα κι αυτό γιατί υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια και στάνταρ για να εξασφαλίσουμε την αρμονία στην ομάδα. Είναι και θέμα λειτουργικότητας που μας εξασφαλίζει να ελισσόμαστε καλύτερα και να ανταποκρινόμαστε σωστά σε κάθε εκδήλωση που συμμετέχουμε.

-Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε κάποια αλλαγή στα πρόσωπα της ομάδας;

-Υπήρξε, γιατί κάποια άτομα μπήκαν περισσότερο για χαβαλέ. Σ’ αυτή την ομάδα δεν σηκώνει χαβαλέ. Όταν συμμετέχεις σε ένα τιμητικό άγημα πρέπει να είσαι τύπος και υπογραμμός. Δεν μπορείς να γελάς,  ούτε να πεις ότι κουράζεσαι και πρέπει να φύγεις, ούτε τίποτα τέτοιο… Γιατί η ομάδα είναι το σύνολο, δεν είναι απλά η φορεσιά κι ό,τι συνοδευτικό υπάρχει. Είναι η έκφραση,  είναι το ύφος, η όλη παρουσία μας,  είναι τα πάντα. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι συνεχώς να βελτιωνόμαστε, να βελτιώνουμε την εικόνα μας κι όλο αυτό που εκπροσωπούμε προς τα έξω. Οι Φουστανελοφόροι είναι 6 και λειτουργούν σαν ομάδα. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.

-Ένα μέλος από τη Λάρισα;

-Το νεότερο μέλος της ομάδας είναι ο Νίκος Ζουμπελούλης. Είναι από την Χάλκη της Λάρισας, μας είδε στο ίντερνετ,  έδειξε ενδιαφέρον –  γιατί έχει κι αυτός πάθος με την παράδοση –  κι αποφασίσαμε, αφού πληρούσε τα κριτήρια, ότι έπρεπε να ενταχθεί στην ομάδα μας.

Η αλήθεια είναι ότι για να μπει κάποιος στην ομάδα πρέπει να περάσει πλέον πολλά «τεστ». Τα κριτήρια είναι αυστηρά.  Πρέπει να έχει την φορεσιά και να έχει το πάθος.

Και οι έξι φοράμε τις ίδιες φορεσιές, αλλά ο καθένας έχει διαφορετική προσωπικότητα, έχει τα δικά του κειμήλια του ’21 κι ο ένας συμπληρώνει τον άλλο.

-Δέχεστε προσκλήσεις από την Ελλάδα και το εξωτερικό;

-Έχουμε πάει σε όλη την Ελλάδα, σε παρελάσεις και τιμητικά αγήματα. Για παράδειγμα εκπροσωπήσαμε το Νομό Τρικάλων  στην παρέλαση στη Θεσσαλονίκη, πήραμε μέρος στις εκδηλώσεις για την έξοδο του Μεσολογγίου, για την  απελευθέρωση της πόλης στα Ιωάννινα. Πήγαμε σε πολλά μέρη της χώρας με δικά μας έξοδα, αλλά πάντα σαν εκπρόσωποι του νομού Τρικάλων.

Στο εξωτερικό μας έχουν καλέσει στην Αμερική και στη Γερμανία που δεν μπορέσαμε να πάμε. Έχουμε πάει κυρίως στα Βαλκάνια (Σκοπιά, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.λπ).

-Σας έχουνε στηρίξει φορείς;  Η Περιφέρεια σας  έχει στηρίξει;

– Μπορεί να μας στηρίξει, αλλά μέχρι τώρα δεν το έχουμε δει εμπράκτως. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι δεν το έχουμε ζητήσει κι εμείς πολύ πιεστικά. Είχαμε κάνει μία πρόταση να μας βοηθήσουν να συντηρήσουμε τις φορεσιές, έδειξαν ενδιαφέρον αλλά  σταμάτησε εκεί. Δεν το προχωρήσαμε κι εμείς. Θεωρήσαμε ότι λόγω οικονομικής κρίσης δεν μπορούμε να το πιέσουμε περισσότερο.

-Τί εισπράττετε από εκείνους που σας παρακολουθούν;

-Η ομάδα μας έχει μία παρουσία που την εκτιμούν όλοι.

-Τι νιώθετε όταν φοράτε αυτές τις φορεσιές;

-Το να φοράς τη φουστανέλα, το  επίσημο ένδυμα των Ελλήνων, δεν είναι απλό πράγμα. Το να  ακούς τον εθνικό ύμνο σίγουρα σε συγκινεί. Ό,τι κάνουμε το κάνουμε γιατί το λέει ψυχή μας. Γιατί το νιώθουμε.

–Έχετε δακρύσει ποτέ ή οι άντρες δεν κλαίνε;

– Κλαίνε αλλά δεν το δείχνουν…  (χαμόγελα όλο υπονοούμενα). Όταν συμμετείχαμε στην παρέλαση της 28^ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη πριν λίγα χρόνια  (θα θυμάστε το περιστατικό όταν ήταν πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κάρολος Παπούλιας)  ήρθαν να μας σταματήσουν διαδηλωτές (ήταν τότε που ήταν συχνό φαινόμενο). Μπήκαν μπροστά μας για να μην παρελάσουμε και η παρέλαση διακόπηκε. Άρχισαν να φωνάζουν, να μας βρίζουν, να λένε διάφορα… Δεν θα ξεχάσουμε που ήρθε  να παρελάσει ένας άνθρωπος που είχε πολεμήσει το 1941. Ήταν αυτός που μπήκε μπροστά και ζήτησε από τους διαδηλωτές να επιτρέψουν να γίνει η παρέλαση. Έτσι άνοιξαν οι διαδηλωτές, βγήκαμε εμείς μπροστά,  ακολούθησε η παρέλευση κι από πίσω όλοι οι διαδηλωτές. Ήταν από τις πιο συγκινητικές στιγμές που έχουμε ζήσει.

Επίσης, νιώθουμε συγκίνηση σε εκδηλώσεις όπως είναι  μια απελευθέρωση ή κάτι παρόμοιο. Εδώ,  η απελευθέρωση της πόλης γιορτάζεται τον Αύγουστο και πολλοί ούτε καν το γνωρίζουν. Έχουμε πάει σε μέρη όπου η απελευθέρωση πραγματικά προκαλεί ρίγη συγκίνησης. ‘Η στο εξωτερικό μας έχουνε τύχει περιπτώσεις όπου οι Έλληνες έρχονται και μας αγκαλιάζουν και μας δείχνουνε το θαυμασμό τους.  Έχουμε ζήσει απίστευτες στιγμές. Να μας πετάνε ροδοπέταλα όπου περνάμε κ.α. Είναι δυνατόν να μη συγκινηθείς;  Ένα δάκρυ θα το σκάσεις, όσο σκληρός και να είσαι, όσο κι αν προσπαθείς να το κρύψεις.

Μπορεί για κάποιους να είναι υπερβολή, όμως κάθε φορά που ακούμε  τον εθνικό ύμνο δακρύζουμε, μας πιάνουν ρίγη συγκίνησης.

«Η ομάδα είναι το σύνολο, δεν είναι απλά η φορεσιά κι ό,τι συνοδευτικό υπάρχει. Είναι η έκφραση,  είναι το ύφος, η όλη παρουσία μας,  είναι τα πάντα»

-Κάτι μου λέγατε ότι ετοιμάζετε ένα video…

–Ετοιμάζουμε ένα βίντεο για τη σημαία που σίγουρα θα συζητηθεί. Το έχει αναλάβει ο Βασίλης Λισγάρης.  Δεν αποκαλύπτουμε περισσότερα, αλλά ελπίζουμε μέχρι την 25η Μαρτίου να είναι έτοιμο να το παρουσιάσουμε.

– Έχετε παιδιά, συζύγους. Οι οικογένειές σας συμμερίζονται το πάθος σας;

-Στην αρχή υπήρξαν κάποιες διαμαρτυρίες για το χρόνο που αφιερώνουμε, τα  χρήματα που ξοδεύουμε (γέλια). Αλλά κατάλαβαν ότι το πάθος που έχουμε με την παράδοση δεν δίνει άλλη επιλογή κι έτσι είναι δίπλα μας.

-Μια αντροπαρέα δεν χώρα γυναίκες;

–Ήταν απόφασή μας να κρατήσουμε αυτή την ομάδα αποκλειστικά με τη συμμετοχή ανδρών. Κι αυτό γιατί είναι αυτό ακριβώς που αντιπροσωπεύουμε. Αναπαριστούμε τους οπλαρχηγούς του ’21.

-Πηγαίνετε όπου σας καλούν;

–Προσπαθούμε να ανταποκρινόμαστε σε όλα τα καλέσματα. Ανάλογα με την εκδήλωση και την μορφή της, ανάλογα με το χρόνο που διαθέτουμε ανταποκρινόμαστε και στο κάλεσμα.

Δημοσιευμένη στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ