Ένα πρωτότυπο τουρνουά που περιελάμβανε αγώνες Μπριτζ, Σκάκι και backgammon με τη συμμετοχή πολυάριθμων Θεσσαλών αθλητών πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου στην καφετέρια του Ξενοδοχείου “Αχίλλειο”. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Γιώργου Κλείτσα (aka Krull), και διοργανώθηκε από τους Ανδρέα Καραμπινά, ιδρυτικό μέλος του σκάκι και backgammon στην Καρδίτσα, Χρήστο Γρούτσο που δήλωσε ότι σύντομα θα είναι έτοιμος ο σύλλογος backgammon (τάβλι) στα Τρίκαλα, και ο Γιώργο Δημητρακόπουλο εκπαιδευτής της Ομοσπονδίας του Μπριτζ που ξεκίνησε πριν κάποια χρόνια το άθλημα και στα Τρίκαλα.
Στο τουρνουά διαγωνίστηκαν, σε φιλικό πλαίσιο, αθλητές του backgammon, του μπριτζ και του σκακιού όπου έλαβαν μέρος και παιδιά από τον σκακιστικό όμιλο Τρικάλων.
Ο Γιώργος Κλείτσας, (Λιγοψά Ιωαννίνων 1957 – Αθήνα 2019), ήταν επί δεκαετίες ένας από τους κορυφαίους Έλληνες παίκτες backgammon και ίσως ο πιο καταξιωμένος διεθνώς, έφυγε από τη ζωή πρόωρα σε ηλικία 62 ετών.
Ο Γιώργος σε ισχυρότατο world class παίκτη και παράλληλα σε έναν μεταδοτικό συγγραφέα και δάσκαλο αλλά πάνω από όλα πραγματικό τζέντλεμαν, οξύνου συζητητή και ενδιαφέρων, πολυσχιδή άνθρωπο.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Backgammon, χρημάτισε πρόεδρός της, από το 2009 έως το 2012, και πρωτοστάτησε, μαζί με τον Μάνο Μαστοράκη και άλλους, στο στήσιμο των πρώτων αγωνιστικών περιόδων της, βάζοντας σταδιακά τις βάσεις για την επίσημη οργάνωση του backgammon στην Ελλάδα.
Μαζί με τον Χρίστο Γρούτσο συνέγραψαν και κυκλοφόρησαν την εμβληματική σειρά βιβλίων “Backgammon – Αγωνιστικό Τάβλι”.
Εκτός από το backgammon, ο Γιώργος Κλείτσας ασχολήθηκε ενεργά και με άλλα πνευματικά αθλήματα. Στο σκάκι έφτασε μέχρι τον τίτλο του Υποψήφιου Μαιτρ και κέρδισε το Πανελλήνιο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Εφήβων του 1975, ενώ στο μπριτζ είχε ακόμα πιο ενεργή συμμετοχή με συνεχή παρουσία στα πανελλήνια πρωταθλήματα και συγγραφή βιβλίων. Ένα πολύ γνωστό βιβλίο του φέρει τον τίτλο ΜΠΡΙΤΖ, ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ & ΜΙΝΙΜΑΛΙΣΜΟΣ.
ΣΗΜΕΊΩΣΗ: Το backgammon είναι το γνωστό ανά το πανελλήνιο παιχνίδι «πόρτες» στο τάβλι, με μiα μικρή διαφοροποίηση σε σχέση με το παραδοσιακό παιχνίδι, που προκύπτει από τη χρήση του «βίδου», ενός τρίτου ζαριού που χρησιμοποιείται από τους παίκτες για να πολλαπλασιάσουν την αξία του εκάστοτε παιχνιδιού, εάν εκτιμούν ότι βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση έναντι του αντιπάλου τους. Αποτελεί τη μοναδική διεθνώς αναγνωρισμένη μορφή ταβλιού.
