Ψηλά στα Ιμαλάια στη βόρεια Ινδία, σε ένα απομακρυσμένο χωριό κοντά στο μοναστήρι Phyang στο Ladakh, βρίσκονται δύο γιγαντιαίοι κώνοι πάγου, που αποτελούν έναν ασυνήθιστο τρόπο ποτίσματος των καλλιεργειών.
Οι κώνοι δημιουργήθηκαν τεχνητά τον περασμένο χειμώνα με τη διοχέτευση νερού από παγετώνες και ρυάκια στα βουνά επιτρέποντας στο νερό να παγώσει τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Κατά τη διάρκεια της άνοιξης, ο ήλιος έλιωνε σιγά σιγά τους παγωμένους κώνους προσφέροντας μια σταθερή παροχή νερού στους κατοίκους του χωριού για να ποτίζουν τα χωράφια με κριθάρι, μηλιές και άλλα δέντρα.
Αν όλα πάνε όπως έχουν προγραμματιστεί, σύντομα θα υπάρχουν πενήντα τέτοιου είδους παγόβουνα στην περιοχή παρέχοντας στους αγρότες δεκάδες εκατομμύρια λίτρα νερού για να ποτίζουν τις καλλιέργειές τους.
Η περιοχή Ladakh στην Ινδία είναι μια κρύα έρημος, που μαστίζεται από μουσώνες με ιδιαίτερα ξηρό κλίμα. Η κύρια πηγή για να βρουν οι κάτοικοι νερό είναι η χειμερινή χιονόπτωση στα βουνά.
Κάθε χειμώνα, οι μεγάλοι αυτοί πάγοι σχηματίζονται σε μεγάλα υψόμετρα που λιώνουν κατά τη διάρκεια της άνοιξης, ρέοντας προς τα κάτω ως τα ρεύματα που φτάνουν στο χωριό. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των δύο κρίσιμων μηνών Απριλίου και Μαΐου, όταν οι αγρότες φυτεύουν τις νέες καλλιέργειες, τα ρεύματα στεγνώνουν. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της απότομης αύξησης της θερμοκρασίας, οπότε το νερό απορροφάται πολύ γρηγορότερα από το έδαφος χωρίς να δημιουργεί προβλήματα στους κατοίκους. Μέχρι το φθινόπωρο, όλες οι γεωργικές δραστηριότητες παύουν αλλά, παρόλα αυτά, ένα μικρό ρεύμα συνεχίζει να ρέει καθ ‘όλη τη διάρκεια του χειμώνα.
Το 2014, ένας μηχανικός της περιοχής, έδωσε αυτή τη λύση στο πρόβλημα του ξηρού κλίματος – να συλλέξει το νερό το χειμώνα από τα ρέματα και να το αποθηκεύσει σε «γιγαντιαία παγόβουνα» που λιώνουν την άνοιξη και τροφοδοτούν τις εκτάσεις με νερό όταν είναι απαραίτητο.
Η ιδέα προέκυψε ένα ζεστό πρωί του Μαΐου όταν ο μηχανικός παρατήρησε πάγο κάτω από μια γέφυρα, που τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι ήταν το φως του ήλιου που έκανε τον πάγο να λιώνει στο έδαφος και όχι η θερμοκρασία περιβάλλοντος. Ένας σωλήνας που έχει τοποθετηθεί υπόγεια συνδέεται με τα τεχνητά παγόβουνα και «κατεβάζει» το νερό στα χαμηλότερα επίπεδα, εκεί που είναι απαραίτητο για τις γεωργικές καλλιέργειες.
Ένα από αυτά τα πρώτα «τεχνητά παγόβουνα» είχε ύψος 6 μέτρα και περιείχε 150.000 λίτρα νερού. Διήρκεσε όλη την άνοιξη ακόμα και στα μέσα Μαΐου, όταν η θερμοκρασία ήταν πάνω από 20 ° C.
Τα δύο σημερινά παγόβουνα που χτίστηκαν κοντά στο μοναστήρι Phyang έχουν 24 μέτρα ύψος και περιέχουν αρκετό νερό για να ποτίσουν 100 στρέμματα κατά τη διάρκεια των ξηρών μηνών.
