Πριν από τρία μόλις χρόνια η φιγούρα της 30χρονης τότε Έλλης Διβάνη στην κηδεία του πολυαγαπημένου της πατέρα Ερρίκου συγκλόνισε συγγενείς και φίλους.
Μαζί με την μητέρα της Σοφία Θεοδοσοπούλου-Διβάνη, συνόδεψαν τον αγαπημένο τους άνθρωπο στην τελευταία του κατοικία στα Τρίκαλα.
Την πόλη που αγαπούσε πολύ ο καταξιωμένος επιχειρηματίας, αυτός που μαζί με τα αδέρφια του γιγάντωσαν τον ομώνυμο ξενοδοχειακό όμιλο, ο οποίος θρηνεί εδώ και λίγες ώρες, άλλη μια απώλεια.
Αυτήν της νεαρής κληρονόμου που έσβησε στην κατοικία που ζούσε με την μητέρα της στο Παλαιό Ψυχικό, σκορπίζοντας ανείπωτη θλίψη στην οικογένειά της και τους φίλους της που σοκαρίστηκαν στο άκουσμα της είδησης.
Για όλους ήταν τόσο ξαφνικό που δεν ήξεραν τι να υποθέσουν ενώ μέχρι τώρα δεν έχουν γίνει γνωστά τα αίτια του θανάτου της Έλλης Διβάνη, μιας κοπέλας που ήταν πολύ αγαπητή.
Η πληροφορία ότι η νεαρή κοπέλα πέθανε μια μόλις ημέρα μετά τα τριακοστά τρίτα γενέθλια της -την βρήκε νεκρή η μητέρα της σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά- δίνει μια άλλη διάσταση τραγικότητας στον χαμό της.
Τα αποτελέσματα από το πόρισμα της ιατροδικαστικής έκθεσης αναμένεται να φωτίσουν τα αίτια του θανάτου της νεαρής κληρονόμου, που ήταν ένα πολύ γλυκό κορίτσι σύμφωνα με το περιβάλλον της. Οι έως τώρα πληροφορίες πάντως, αναφέρουν ότι ο θάνατός της επήλθε από ανακοπή καρδιάς.
Ήταν δική της απόφαση να μην εμπλακεί επαγγελματικά με τον οικογενειακό όμιλο, αφού από νεαρή λάτρεψε τον χώρο της τέχνης και των εικαστικών.
Έτσι έμεινε μακριά από τον όμιλο Divani με τα γνωστά ξενοδοχεία, τον οποίο ξεκίνησαν το 1958 οι Αριστοτέλης και Γιώργος Διβάνης από τα Τρίκαλα, όπου άνοιξαν το πρώτο τους ξενοδοχείο.
Η Έλλη ζωγράφιζε πίνακες ενώ εσχάτως σχεδίαζε και γυναικεία κοσμήματα, μια αγαπημένη ενασχόληση για την νεαρή που παρέμενε μέχρι την τελευταία ημέρα της ζωής της ένα κορίτσι ιδιαίτερα χαμηλών τόνων.
Μοναχοκόρη, μεγάλωσε μέσα σε ένα ευτυχισμένο οικογενειακό περιβάλλον με αρχές, ενώ υιοθέτησε την συμβουλή του πατέρα της να πορεύεται χωρίς να «φωνάζει» το επίθετό της.
Δεν ήταν καθόλου αυτό που λέμε κοσμική persona, απέφευγε την δημοσιότητα και προτιμούσε να ζει μακριά από τα φώτα της, έχοντας δίπλα της λίγους πολύ καλούς φίλους.
Με αυτούς έβγαινε για ένα φαγητό πριν την πανδημία η κοπέλα με τα όμορφα μάτια που ήταν αγαπητή σε όλους και έφυγε έτσι ξαφνικά μέσα σε ένα βράδι.
Η καθημερινότητα της ήταν γεμάτη από την τέχνη, αφού ζωγράφιζε συνέχεια ενώ παρακολουθούσε τα δρώμενα και τις νέες τάσεις στον εικαστικό χώρο που είχε τόσο αγαπήσει.
Το μόνο σίγουρο για την κηδεία της που θα τελεστεί αύριο στα Τρίκαλα είναι ότι, εκτός από την μητέρα της και τους λίγους πολύ στενούς συγγενείς, δεν θα δώσουν το παρόν πολλοί άνθρωποι που θα ήθελαν να αποχαιρετήσουν ένα κορίτσι που δεν πρόλαβε να ζήσει.
