Η κορυφαία Ελληνίδα Τζουντόκα Ελισάβετ Τελτσίδου μίλησε στο Newsbomb.gr για τις συγκλονιστικές αναμετρήσεις που έδωσε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο αλλά και την πορεία της στο τζούντο
H Ελισάβετ Τελτσίδου έχοντας υπομονή και επιμονή κατάφερε να γίνει η πρώτη Ελληνίδα τζουντόκα που έχει κατακτήσει μετάλλιο στη σπουδαιότερη -μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα- διοργάνωση του τζούντο: «Το Masters».
Εκεί όπου συγκεντρώνεται η αφρόκρεμα του παγκόσμιου τζούντο και στην οποία η 7η Ολυμπιονίκης του Τόκιο, φρόντισε να βάλει τη σφραγίδα της κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία των -70 κιλών.
Η Τελτσίδου, η οποία έχει χαρίσει στην χώρα μας πολλές χαρές με τα μετάλλια που έχει φέρει, ετοιμάζεται για το Παρίσι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η πρωταθλήτρια του τζούντο μιλώντας στην κάμερα του Newsbomb.gr «άνοιξε τα χαρτιά της» για την μέχρι τώρα πορεία της. Όπως είπε η ίδια, το ταξίδι του τζούντο για εκείνη ξεκίνησε σε ηλικία 11 ετών έπειτα από παρότρυνση της μητέρας της, καθώς ήταν αρκετά ζωηρή και τσακωνόταν αρκετά με τον αδερφό της.
Παράλληλα με τις προπονήσεις της βοηθούσε στην οικογενειακή επιχείρηση. Δούλεψε σκληρά και κατάφερε να πάρει μετάλλια, τίτλους αλλά και δύο συμμετοχές σε Ολυμπιακούς Αγώνες. μία στο Τόκιο και μία στους φετινούς που θα διεξαχθούν στο Παρίσι.
«Ξεκίνησα σε ηλικία 11 ετών, η μητέρα μου, μου διάλεξε αυτό το άθλημα διότι τσακωνόμουν με τον αδερφό μου. Ξεκίνησα στον ορειβατικό σύλλογο Αχαρνών. Στην αρχή είναι σαν παιχνίδι μεγαλώνοντας μπαίνεις στο τεχνικό κομμάτι, αγάπησα το άθλημα και αβίαστα ήρθε ο πρωταθλητισμός», είπε αρχικά στην κάμερα του Newsbomb.gr η Ελισάβετ Τελτσίδου.
Η ίδια μάλιστα ανέφερε ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ την πολεμική της τέχνη εκτός αθλητικού χώρου.
«Όταν μπαίνω στο Αθλητικό Κέντρο Ορειβατικού Συλλόγου Αχαρνών
νιώθω περίεργα γιατί μου έρχονται αναμνήσεις από όταν ξεκίνησα. Όταν δεν είμαι καλά έρχομαι εδώ και μου ξυπνούν πολύ όμορφες αναμνήσεις», ανέφερε η Ελισάβετ Τελτσίδου.
«Στην Ελλάδα υπάρχουν βαθμοί εξέλιξης, πρέπει να φτιαχτούν υποδομές για τα παιδιά. Παράλληλα με τις προπονήσεις μου βοηθούσα στην οικογενειακή επιχείρηση, στο χρωματοπωλείο των γονιών μου. Να εργαστεί κανονικά κάποιος που κάνει πρωταθλητισμό είναι πολύ δύσκολο», πρόσθεσε.
Όσον αφορά τα πρότυπά της είπε: «Όταν ήμουν μικρή πρότυπό μου ήταν ο Ηλίας Ηλιάδης, όταν ξεκίνησα παρακολουθούσα πολύ την Μαϊλίντα Κελμέντι. Επίσης παρακολουθούσα την Λουσί Ντεκός».
Για το ρίγος και τη συγκίνηση που νιώθει όταν ακούει τον εθνικό ύμνο μέσα σε γήπεδα του εξωτερικού είπε: «Όταν βγαίνω πρώτη και ακούγεται σε διαφορετικές χώρες ο εθνικός ύμνος νιώθω υπερηφάνια. Όταν γυρνάω -είτε χάσω είτε κερδίσω- η οικογένεια μου είναι πάντα στο αεροδρόμιο και με περιμένουν, με στηρίζουν και οι συντοπίτες μου».
«Στον πρωταθλητισμό στερείσαι όπως και σε όλους τους τομείς που θέλεις να πετύχεις. Δυστυχώς, χάνεις στιγμές με την οικογένεια σου που δεν αναπληρώνονται», τόνισε.
Ο Πρωταθλητισμός απαιτεί αρκετές θυσίες και πολλές ώρες προπόνησης: «Αθλούμαι αρκετές ώρες. Όταν είσαι στο εξωτερικό είναι σαν να είσαι στρατιωτάκι, ξυπνάς, τρως, ξεκουράζεσαι και κάνεις το ίδιο», περιέγραψε.
«Όταν συμμετέχεις στους Ολυμπιακούς Αγώνες νιώθεις ότι είσαι στην κορυφή του κόσμου»
Για τη συμμετοχή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι είπε: «Χαίρομαι που θα εκπροσωπήσω δεύτερη φορά την χώρα μου στους ολυμπιακούς αγώνες».
«Ξεχωρίζω τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι κάτι που πρέπει να ζήσει ο κάθε αθλητής που το έχει στόχο. Νιώθεις ότι είσαι στην κορυφή του κόσμου. Μετά από τόσα χρόνια προσπαθώ να απαλύνω το άγχος μου. Όταν είμαι καλά προετοιμασμένη δεν αγχώνομαι», ανέφερε.
«Πάντα χαιρετάμε και δίνουμε τα χέρια με τους αντιπάλους, με πολλούς αθλητές είμαστε φίλοι», υπογράμμισε.
Περιγράφοντας την πρώτη φορά που ανέβηκε στο βάθρο είπε: «Δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που ανέβηκα στο βάθρο, έκανα κατά γράμμα ό,τι μου έλεγε ο προπονητής μου, ένιωθα περήφανη. Τώρα όταν είμαι από κάτω και βλέπω άλλους αθλητές νιώθω μεγαλύτερη συγκίνηση, όταν είμαι εγώ νιώθω ότι οι κόποι μου ανταμείφθηκαν».
Τα μηνύματα που δέχεται μία πρωταθλήτρια και η «αγκαλιά» του κόσμου
«Δέχομαι συγκινητικά μηνύματα, μου λένε ότι είμαι παράδειγμα για τα παιδιά τους. Έχω ξεχωρίσει ένα μήνυμα από ένα παιδάκι το οποίο μου είχε πει ότι χάνει συνέχεια και ρωτούσε τι να κάνει. του έδωσα κάποιες συμβουλές και βγήκε πρώτο. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να σου δίνουν τόσο motivation που να μην το καταλαβαίνουν ούτε οι ίδιοι», τόνισε.
Για τις διαφορές ενός αθλητή και ενός Ολυμπιονίκη είπε: «Ο Ολυμπιονίκης πρέπει να είναι αφοσιωμένος μόνο εκεί, ενώ ένας απλός αθλητής το κάνει λίγο πιο ευχάριστα».
«Στόχος μου είναι το ολυμπιακό μετάλλιο, ελπίζω να το καταφέρω», είπε κλείνοντας.
