Για την περίοδο κατά την οποία φλέρταρε με την κατάθλιψη αλλά και για τις καταγγελίες στο χώρο του θεάτρου μίλησε η Ελένη Ράντου
Η ηθοποιός παραδέχθηκε μιλώντας στον Γρηγόρη Αρναούτογλου και τον ΑΝΤ1 ότι την περίοδο που «φλέρταρε» με την κατάθλιψη «νόμιζα ότι θα τρελαινόμουν».
Θυμήθηκε, μάλιστα, ότι «ήμουν σε μια καθιστική διαμαρτυρία και ξαφνικά ένιωσα ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω».
«Υπήρξε πολύ σκοτάδι»
Η Ελένη Ράντου τοποθετήθηκε και για τις καταγγελίες περί σεξουαλικής κακοποίησης και όχι μόνο στον χώρο του πολιτισμού και του θεάτρου.
«Οι εποχές είναι στριμωγμένες και αποκαλυπτικές. Μέσα από όλο αυτό δεν μου αποκαλύφθηκαν μόνο τα συγκεκριμένα περιστατικά αλλά και πώς τα αντιμετώπισε ο κόσμος» είπε αρχικά η ηθοποιός και συμπλήρωσε:
«Υπήρχε και κανιβαλισμός. Βγήκε μίσος και από τη μία και από την άλλη πλευρά και ήταν αγριευτικό και σοκαριστικό. Είτε έπαιρνες θέση είτε όχι ήταν μια στιγμή που εξέθετε τους πάντες. Όλοι ήταν εκτεθειμένοι γιατί έπεσε φως σε πολύ σκοτάδι και αυτό εξέθετε και αυτούς που το άκουγαν».
«Είναι ένας χώρος που πρέπει να εκπαιδεύσεις τον εαυτός σου και από τη φύση του αντιδρά. Η μαθητεία και η κάθε δουλειά απαιτεί πειθαρχεία. Δεν είναι εύκολο σε κάθε σου στιγμή να υποδύεσαι έναν άλλον άνθρωπο, υπάρχουν άμυνες, είναι επώδυνο. Δεν είναι άντε πάμε και γελάμε όπως νομίζει ο κόσμος. Είναι μια οδυνηρή εμπειρία η διαδικασία. Το ότι εμπιστεύεσαι την ψυχή σου σε έναν σκηνοθέτη, έναν παραγωγό, γιατί το αντικείμενο της δουλειάς σου είναι ο ίδιος σου ο εαυτός. Οπότε η κακοποίηση πονάει διπλά. Είναι πολύ εύκολο να παρεκκλίνει η προσπάθεια για ένα καλό αποτέλεσμα και να γίνει κακοποίηση. Είναι μια λεπτή γραμμή» πρόσθεσε η Ελένη Ράντου.
«Τα περιστατικά που ακούστηκαν δεν τα είχα διανοηθεί. Ήξερα για ανθρώπους που έχουν δαίμονες, πολλά φανταζόμουν αλλά πίστευα ότι έχουν συμβεί σε ένα πλαίσιο. Υπάρχει η γραμμή ότι ένας ηθοποιός πρέπει να είναι άγραφο χαρτί. Στο θέατρο υπάρχει το αμάρτημα να θες να κάνει τον Θεό, να θες να ξαναπλάσεις τον άνθρωπο. Μπερδεύονται με τα όρια που έχει η δημιουργία» κατέληξε για το θέμα.
Η τηλεόραση και η καραντίνα
Η Ελένη Ράντου είπε, τέλος, ότι αν δεν υπήρχε η καραντίνα ενδεχομένως να μην έκανε ξανά τηλεόραση καθώς θεωρεί ότι αυτός ο κύκλος έχει κλείσει.
«Το θέατρο είναι η τέχνη του ανέφικτου κι εγώ είμαι πιο καλή στα υπερβατικά και όχι στα ρεαλιστικά, με αυτά πλήττω. Αν μπορούσα θα έκανα μόνο θέατρο. Από την άλλη την τηλεόραση πρέπει να τη δοκιμάσεις, δεν προτείνω σε κανέναν να μην τη δοκιμάσει. Μου έμαθε πράγματα στην ταχύτητα που χρειάζεται να συλλάβεις πράγματα. Απλώς η υπέρβαση που ζητιέται στο θέατρο… Έρχεται το κοινό που ξέρει ότι βλέπει ένα ψέμα αλλά φεύγοντας έχει πειστεί ότι βλέπει μια αλήθεια. Το αγάπησα και με τα χρόνια κατάλαβα ότι αυτό είναι η δική μου ταυτότητα παρά τις τεράστιες επιτυχίες στην τηλεόραση. Είμαι για το θέατρο».
