Όσον αφορά την παρουσία της στην ΕΚΑΜ ως η μοναδική γυναίκα η ίδια λέει ότι «το έχω συνηθίσει γιατί έχω 17 χρόνια στην ΕΛΑΣ και στην ΕΚΑΜ είμαι από το 2017. Είναι και δύσκολο και εύκολο. Εϋκκολο επειδή είμαι αστυνομικός εδώ και χρόνια. Είναι δύσκολο να έρχομαι στην υπηρεσία που υπηρετούσε ο μπαμπάς μου, είναι δύσκολο συναισθηματικά».
Ερωτηθείσα πώς έζησε την απώλεια του πατέρα της. η μοναδική γυναίκα των ΕΚΑΜ είπε ότι «έφυγε και δεν ξαναγύρισε ποτέ ο πατέρας μου. Πολύ οδυνηρό για την ψυχή ενός μικρού παιδιού. Όταν φεύγει ένας πατέρας από οικογένεια, είναι μεγάλος πόνος και θλίψη».
«Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή μόλις φτάναμε στο σπίτι και είδα γύρω μου τόση αστυνομία και κάμερες, κατάλαβα ότι είχε γίνει κάτι κακό και επειδή ήταν έξω από το σπίτι μας κατάλαβα ότι το κακό έγινε σε εμάς» περιέγραψε για την ημέρα εκείνη του Ιανουαρίου του 1997.
Όπως εξομολογείται οι συνάδελφοί της στην ΕΚΑΜ της λένε ότι την έχουν υιοθετήσει προσθέτοντας ότι «με υποδέχθηκαν πολύ καλά, όταν έγινε η πρόταση να έρθω όλοι με υποδέχθηκαν θερμά».
Ο θάνατος του Βασίλειου Λάππα
Στις 9 Ιανουαρίου 1997 τραυματίστηκε θανάσιμα κατά τη διάρκεια επιχείρησης σύλληψης δραπέτη φυλακών στον Πύργο Ηλείας, ο οποίος τον πυροβόλησε με κυνηγετικό όπλο.
Στον Αρχιφύλακα Βασίλειο Λάππα απονεμήθηκε επ’ ανδραγαθία ο βαθμός του Ανθυπαστυνόμου.
