Σύμφωνα με την συγγραφέα των βιβλίων αυτών κ. Ηλιάδη Αμαλία, οι βίοι των Αγίων μπορούν εύκολα να λειτουργήσουν ως ιστορικές πηγές. Πιο συγκεκριμένα, οι συγγραφείς των βίων τους, υποστηρίζουν ότι οι Άγιοι συνέβαλαν στη επίλυση κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών προβλημάτων. Επομένως, οι βίοι τους αποτελούν ανεξάντλητη πηγή γνώσης και πληροφοριών όσον αφορά τις ιδεολογίες, τα προβλήματα και γενικά τον τρόπο ζωής των ανθρώπων στην εποχή όπου έζησαν.
Στο βιβλίο της κυρίας Ηλιάδη Αμαλίας<<ΟΙ ΒΙΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΩΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ>> εξετάζονται οι βίοι τους από ιστορική πλευρά και βγαίνουν συμπεράσματα πως είναι εφικτή η καλύτερη κατανόηση των ιστορικών γεγονότων, αφού σε αυτούς τονίζονται συστηματικά τα κομβικά τους σημεία. Στο βιβλίο, η κατηγοριοποίηση των Αγίων γίνεται με βάση ποικιλία αιτίων όπως η κοινωνική τους θέση, η ηλικία τους, το φύλο κ.α. Υπάρχουν για παράδειγμα κοσμικοί και μη κοσμικοί Άγιοι. Αυτή η κατηγοριοποίησή τους γίνεται με σκοπό να είναι ευκολότερη η σύγκριση και η ανάλυση των βίων τους. Άλλα θέματα που θίγει το βιβλίο είναι η στάση που κράτησε η εκκλησία απέναντι στους αναχωρητές καθώς και ο συναγωνισμός της με τους υπόλοιπους Αγίους για τον προσεταιρισμό του λαού. Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως το βιβλίο ασχολείται με πολλά θέματα, τα οποία περιστρέφονται γύρω από τους βίους των Αγίων και τον ρόλο τους στην Ιστορία.
Το βιβλίο δεν προσφέρει μόνο πλούτο ιστορικών πληροφοριών αλλά αναπτύσσει και την κριτική ικανότητα μέσα από τα συμπεράσματα και την ιστορική ανάλυση. Έχει συσσωρευμένα τα βασικά στοιχεία που πρέπει να προσέξουμε , χωρίς ελλείψεις, κάτι που βοηθά στην καλύτερη κατανόηση της βυζαντινής εποχής και των προβλημάτων της. Με άλλα λόγια, καλύπτει την ανάγκη του αναγνώστη για ουσιαστική γνώση, χωρίς να τον κουράζει με πλεονεκτικά-περττά στοιχεία.
Το επόμενο βιβλίο της κ. Ηλιάδη Αμαλίας που θα σχολιάσω είναι η <<ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΟΝΑΧΙΚΗ ΣΤΡΟΦΗ>>. Το βιβλίο αυτό εξαντλεί το θέμα της εικονομαχίας, ξεκινώντας από τις αιτίες και καταλήγοντας στις τρομερές επιπτώσεις της. Κατόπιν επεκτείνεται στην αντιμοναρχική της στροφή και συνεχίζει με μια σφαιρική και πολύπλευρη ανάλυση αυτού του τόσο μεγάλου προβλήματος της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Στο τέλος διατυπώνονται ορισμένες θέσεις πάνω σε αυτό το πρόβλημα οι οποίες είναι βασισμένες σε πηγές. Αυτό το βιβλίο είναι ιδιαίτερα οργανωμένο με τρόπο που διευκολύνεται η ομαλή και ευχάριστη ανάγνωση, χωρίς να χάνεται το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Και τα δύο βιβλία είναι γεραρά, αγαστά και ανταποκρίνονται πλήρως στις προσδοκίες του αναγνώστη. Έχουν αφήσει έντονη την «προσωπική», ιδιαίτερή τους σφραγίδα στην μνήμη μου. Προσφέρουν έναν ανεξάντλητο θησαυρό γνώσης ενώ είναι ευχάριστα-ενδιαφέροντα για και προς το αναγνωστικό κοινό.
Κατσιγιάννη Βασιλική, μαθήτρια Β2 Τμήματος του 9ου Γυμνασίου Τρικάλων.
