Θέλοντας να τιμήσει την μνήμη όσων ανθρώπων χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, και καθώς η 27η Ιανουαρίου έχει θεσπιστεί ως ημέρα μνήμης και εκδηλώσεων από το Ελληνικό κράτος, το 4ο Γυμνάσιο Τρικάλων επέλεξε έναν ιδιαίτερο τρόπο να δείξει ότι θυμάται και διδάσκεται από την πιο σκοτεινή σελίδα της Ιστορίας του 20ου αιώνα.
Συγκεκριμένα, από τον Οκτώβρη ήδη είχε ζητήσει να συμμετάσχει στο Crocus Project, ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα, το οποίο στην Ελλάδα πραγματοποιείται με την βοήθεια του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδας. Το γνωστό φυτό του κρόκου ανθίζει περίπου στα τέλη Ιανουαρίου με αρχές Φεβρουαρίου και το υποκίτρινο χρώμα του θυμίζει το κίτρινο αστέρι που υποχρέωναν οι Ναζί να φέρουν στο στήθος τους οι Εβραίοι.
Ζητήσαμε λοιπόν από το Εβραϊκό Μουσείο να μας προμηθεύσει σπόρους κρόκου και καλέσαμε στο σχολείο μας, και συγκεκριμένα στο Γ3 τμήμα που ανέλαβε να φέρει εις πέρας την δράση, τον Πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Τρικάλων κ. Ιάκωβο Βενουζίου, να μας μιλήσει για την εβραϊκή παρουσία στα Τρίκαλα.
Καθώς όμως ο κ. Βενουζίου τυγχάνει να είναι και Γεωπόνος, μας βοήθησε στην φύτευση και τακτικό έλεγχο των σπόρων, δίνοντας οδηγίες για το πότισμα και την συντήρηση τους. Επίσης, τα απαραίτητα υλικά (παρτέρια κτλ) ήταν δωρεά της Ισραηλιτικής Κοινότητας Τρικάλων.
Οι κρόκοι άρχισαν να μεγαλώνουν και να ανθίζουν από την φροντίδα των μαθητών και οι μέρες πέρασαν με αναφορές στο Ολοκαύτωμα, τον Ναζισμό και τι πρέπει να διδασκόμαστε, μέχρι που το ημερολόγιο έδειξε την 27η Ιανουαρίου. Τότε, οι μαθητές μετέφεραν τα παρτέρια με τα φυτά στην ανακαινισμένη Συναγωγή των Τρικάλων, περιηγήθηκαν σε αυτήν και διδάχθηκαν για την ιστορία της-μια ιστορία συνυφασμένη με αυτήν της πόλης από το 1930 που θεμελιώθηκε-αλλά το πιο σημαντικό στοιχείο που τράβηξε την προσοχή ήταν η εντοιχισμένη πλάκα με τα ονόματα των θυμάτων της Ισραηλιτικής Κοινότητας Τρικάλων.
Καθώς ανάμεσα τους υπήρχαν δεκάδες ονόματα παιδιών, κάτι που συγκίνησε ιδιαίτερα τους μαθητές μας, τους ζητήσαμε να «υιοθετήσουν» από ένα και σε μία ταμπελίτσα να γράψουν το όνομα του από την μία πλευρά και το δικό τους από την άλλη. Στην συνέχεια τις τοποθέτησαν στα παρτέρια, δίπλα στα φυτά. Η συγκινητική αυτή πράξη, με την τρυφερότητα που έδειχναν οι σημερινοί έφηβοι στα μακρινά εκείνα παιδιά που χάθηκαν μόνο και μόνο επειδή είχαν γεννηθεί κάτι που δεν άρεσε στους Ναζί, ήταν ίσως και το αποκορύφωμα της όλης επίσκεψης.
Πιστεύουμε ότι το όλο πρόγραμμα, οι συζητήσεις, οι προβολές, η επίσκεψη στην Συναγωγή, η φροντίδα των κρόκων και η σύνδεση τους με τους μικρούς εκείνους Μάρτυρες, ήταν ένα μάθημα όχι μόνο για το συγκεκριμένο τμήμα, αλλά και για όλους εμάς. Ελπίζουμε το μάθημα για μια ειρηνική ζωή, μακριά από ιδεολογίες που εχθρεύονται τον άνθρωπο, όπως ο ρατσισμός, ο φασισμός και ο ναζισμός, να φυτρώσει στην ψυχή των μαθητών μας, όπως φύτρωσε στα χέρια τους ο σπόρος του κρόκου.
Τέλος, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κ. Μαντζάνα Αχιλλέα, γυμναστή του σχολείου μας που μας βοήθησε στη φύτευση των σπόρων στα παρτέρια και στην περιποίηση των φυτών, καθώς και τη Διευθύντρια του σχολείου, κ. Τσιοτινού Αθανασία που αγκάλιασε και ενθάρρυνε την όλη προσπάθεια.
Κώστας Μιχαλάκης, υπεύθυνος του προγράμματος Crocus project και μαθητές του τμήματος Γ3
