Το κλίμα που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό αποτυπώνει η δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό του thecaller.gr από την Palmos Analysis.
Κομβικά στοιχεία στην έρευνα είναι το θέμα της ακρίβειας και το θέμα των υποκλοπών. Ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ και καύσιμα κατέχουν τις πρώτες θέσεις στα προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες, περιμένοντας περισσότερα μέτρα στήριξης από την κυβέρνηση. Η δημοσκόπηση έγινε σε δείγμα 1027 ψηφοφόρων με αναλογική κατανομή στις 13 Περιφέρειες της Χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής, με την απλή αναγωγή επί των έγκυρων, η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει 36%, με διάστημα εκτίμησης 33-39%, ο ΣΥΡΙΖΑ 25% με διάστημα εκτίμησης 22-28% και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ 14%, με διάστημα εκτίμησης 12-16%.
Η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη φαίνεται ότι εξακολουθεί να δίνει δυναμική στο κόμμα, ενώ το το δίλημμα των μετεκλογικών συμμαχιών (με τη ΝΔ ή με το ΣΥΡΙΖΑ) δείχνει να τριχοτομεί τη σημερινή βάση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Σε ερώτημα σχετικά με τους λόγους της παρακολούθησης του πρόεδρου του ΠΑΣΟΚ η συντριπτική πλειοψηφία που φτάνει στο 62% εκτιμά οτι ήταν πολιτικοί όπως και οτι ο πρωθυπουργός γνώριζε για την παρακολούθηση (66%).
Ενδιαφέροντα είναι και στοιχεία των συσπειρώσεων των κομμάτων. Προηγείται το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ με 66%, η ΝΔ βρίσκεται στο 61% και ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ με 54%.
Σημαντικά είναι και τα στοιχεία για τους ψηφοφόρους. Σύμφωνα με αυτά οι ψηφοφόροι της ΝΔ έχουν στοιχηθεί σχεδόν απόλυτα στην προοπτική της αυτοδυναμίας του κόμματός τους, γυρίζοντας την πλάτη σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις των πολιτών σε ερώτηση σχετικά με την θέση του κ. Ανδρουλάκη, ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δεν θα συμπράξει μετά τις επόμενες εκλογές σε κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον κ. Μητσοτάκη ή τον κ. Τσίπρα.
Στον αστερισμό της ακρίβειας
Η ακρίβεια στα ράφια των καταστημάτων και το υψηλό κόστος ενέργειας και καυσίμων εξανεμίζουν την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών και «καταπίνουν» κάθε άλλο θέμα της πολιτικής και κοινωνικής συγκυρίας. Πιο συγκεκριμένα, 6 στους 10 πολίτες αναφέρουν την ακρίβεια ανάμεσα στα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα και 1 στους 3 αναφέρει τους χαμηλούς μισθούς, ενώ τα Ελληνοτουρκικά, που κυριαρχούν στη μιντιακή ατζέντα, αναφέρονται από 1 στους 5, όπως και τα θέματα υγείας–παρά τη συνεχιζόμενη παρουσία της πανδημίας στη ζωή μας.
Στο θέμα της αντιμετώπισης της ακρίβειας και της ανακούφισης των νοικοκυριών, οι πολίτες περιμένουν περισσότερα από την Κυβέρνηση, καθώς μόνο το 24% θεωρούν ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να έχει γίνει με βάση τις δυνατότητες των δημοσίων οικονομικών της χώρας, ενώ αθροιστικά 7 στους 10 περίπου θεωρούν ότι η Κυβέρνηση θα έπρεπε να κάνει περισσότερα στην κατεύθυνση στήριξης των νοικοκυριών με βάση τις δυνατότητες της χώρας ή και υπερβαίνοντας τις δυνατότητες αυτές. Ωστόσο, μόνο 1 στους 3 αποδίδουν το κύμα ακρίβειας σε εσωτερικούς παράγοντες και παθογένειες, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία εκτιμά, είτε ότι το φαινόμενο είναι παγκόσμιο (28%), είτε ότι ο συνδυασμός εσωτερικών παθογενειών και παγκοσμίων συνθηκών προκαλεί την έκρηξη τιμών (39%). Η γραμμή άμυνας για την Κυβέρνηση είναι – ακόμα – σαφής και ισχυρή.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης δίνει ώθηση στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ
Μέσα στο περιβάλλον αυτό, η υπόθεση παρακολούθησης του τηλεφώνου του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ κ. Ανδρουλάκη, αντιμετωπίζεται από το εκλογικό σώμα με έναν ιδιότυπο «κυνισμό»: ναι η παρακολούθηση έγινε για πολιτικούς και όχι εθνικούς λογούς (62%), ναι η παρακολούθηση ήταν σε γνώση του Πρωθυπουργού (66%), αλλά αυτή τη στιγμή δεν μας «καίει» (αναφέρεται ως ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας μόλις από το 5%).
Μέσα σ΄ αυτό το αρνητικό και αβέβαιο περιβάλλον, η Κυβέρνηση διατηρεί σημαντικά πολιτικά αποθέματα, που εξηγούν και το προβάδισμα της στην πρόθεση ψήφου.
Το 37% των πολιτών θεωρούν πως η χώρα κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, το 35% δηλώνουν πολύ ή αρκετά ικανοποιημένοι από την Κυβέρνηση, ενώ σε αντίστοιχα ποσοστά κινείται και η εκτίμηση για την τρέχουσα εκλογική επιρροή της. Στην απέναντι πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει πείσει ακόμα ότι αποτελεί μια αξιόπιστη και –εν τέλει – προτιμητέα εναλλακτική για τους δυσαρεστημένους πολίτες, καθώς η ικανοποίηση από το έργο της βρίσκεται καθηλωμένη στο 16%, σαφώς κάτω δηλαδή ακόμα και από το ποσοστό που συσπειρώνεται σήμερα στο ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ δείχνει να διατηρεί σημαντικό μέρος της δυναμικής που απέκτησε, μετά την εκλογή του νέου Προέδρου του, ενώ η θέση του κ. Ανδρουλάκη ότι δεν πρόκειται να στηρίξει καμιά Κυβέρνηση υπό τον κ. Μητσοτάκη ή τον κ. Τσιπρα, βρίσκει σαφώς ευρύτερο ακροατήριο από τα τρέχοντα όρια της εκλογικής επιρροής του κόμματος.
Αυτοδυναμία ή συνεργασίες;
Ωστόσο, το δίλημμα των μετεκλογικών συμμαχιών (με τη ΝΔ ή με το ΣΥΡΙΖΑ) δείχνει να διχάζει τη σημερινή βάση του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, οδηγώντας την ηγεσία του κόμματος στο μοναδικό δρόμο για επανακαθορισμό του ιδεολογικο-πολιτικού στίγματος και της ταυτότητάς του: τη διατύπωση δηλ. ολοκληρωμένου και σαφούς προγραμματικού λόγου ώστε, μέσω των προγραμματικών αξόνων που θα χαράξει το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, να προσπαθήσει να «ομογενοποιήσει» τη βάση του και οι απαντήσεις στο θέμα των συνεργασιών, την επαύριο των εκλογών, να αναδειχθούν σχεδόν αυτόματα.
Καταλήγοντας, οι απαντήσεις των ερωτώμενων για την επιθυμητή Κυβέρνηση, μετά τις επόμενες εκλογές, δείχνουν και την «ψυχολογία» της εκλογικής βάσης κάθε κόμματος: οι ψηφοφόροι της ΝΔ έχουν στοιχηθεί σχεδόν απόλυτα στην προοπτική της αυτοδυναμίας του κόμματός τους, γυρίζοντας την πλάτη σε Κυβερνήσεις συνεργασίας.
Αντίθετα, λιγότεροι από τους μισούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμούν αυτοδυναμία του κόμματός τους, ενώ περίπου αντίστοιχο ποσοστό θα ήθελε να δει μια κεντροαριστερή Κυβέρνηση συνεργασίας με συμμετοχή του κόμματός τους και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Τέλος, το DNA των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που έχει μεταβληθεί διαχρονικά προσδοκώντας και πάλι την ανάληψη της εξουσίας από το κόμμα τους, κάνει εδώ την εμφάνισή του, αλλά με αποκλίνουσες απόψεις: το 36% επιθυμεί αυτοδύναμη Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ (παρότι τα τρέχοντα δημοσκοπικά δεδομένα δεν αφήνουν περιθώρια για μια τέτοια προοπτική), ενώ οι υπόλοιποι μοιράζονται μεταξύ της προοπτικής συνεργασίας με τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ ή τη συμμετοχή σε μια «οικουμενικού» τύπου Κυβέρνηση με σύμπραξη τουλάχιστον των τριών μεγαλύτερων κομμάτων.
