Δημήτρης Τριανταφύλλου: «Η μουσική είναι σαν «ναρκωτικό»…. Όσο παίζω εθίζομαι»

Είναι από τους καλλιτέχνες που η μουσική μιλάει στη ψυχή του. Δεν παίζει απλά για να παίξει αλλά μέσα από τις νότες βγάζει ένα κομμάτι του εαυτού του. Η αγάπη του αυτή για τη μουσική περνά μαγικά σε όποιον τον ακούσει να παίζει μπουζούκι ή τζουρά.

Ο Τρικαλινός Δημήτρης Τριανταφύλλου είναι ένας νέος άνθρωπος που γεννήθηκε από τα… σπλάχνα της γης που γέννησε μεγάλους καλλιτέχνες.  Τσιτσάνης, Βίρβος, Καλδάρας, Μητροπάνος… Για εκείνον αποτέλεσαν οι άνθρωποι που τον ώθησαν να αγαπήσει τη μουσική. Τον έχω συναντήσει πολλές φορές σε διάφορα στέκια στα Τρίκαλα. Εκείνο που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ο τρόπος που «δίνεται» στη μουσική του…

«Γεννήθηκα στα Τρίκαλα. Τελείωσα το μουσικό σχολείο Τρικαλων. Φοίτησα για 12 χρόνια στο Δημοτικό Ωδείο Τρικάλων με δάσκαλο τον Νίκο Λίνο» μου λέει σε μία κουβέντα που είχαμε. Το ρεπερτόριο του; Λαϊκό κι έντεχνο.

Ο Δημήτρης Τριανταφύλλου ξεκίνησε τα live του όντας ακόμη μαθητής… Στο σχολείο, στο εξωτερικό, σε διάφορους μουσικούς διαγωνισμούς στην Ελλάδα,  σε συναυλία με τον Χρήστο Νικολόπουλο, στο πνευματικό κέντρο Δήμου Τρικκαίων. «Μεγαλώνοντας δειλά, δειλά σε ταβερνάκια των Τρικάλων. Μετά ως φοιτητής στη Θεσσαλονίκη και τα τελευταία τέσσερα χρόνια προσπαθήσαμε να βάλουμε την διασκέδαση το μεσημέρι στο ουζοταβερνείο  ο «Ντρομάκας» από 2017 κάθε σαββατοκύριακο μεσημέρι και το πετύχαμε έως και σήμερα» μου εξηγεί.

Το 2019 τον απολαύσαμε για μία σεζόν στο “sante” στην Ασκληπιού, φέτος ήταν για εκείνον μια  πετυχημένη σεζόν στο «αέρινο» στην Καλαμπάκα (κάθε Σάββατο βράδυ) με έντεχνα λαϊκά ακούσματα. Στο ενεργητικό του έχει επίσης πολλά άλλα live στη «Σουίτα», την «Ανδρομέδα», στο «Ρεμπέτικο» στην Καρδίτσα, στο «μπαράκι της Διδότου» στην Αθήνα και συνεχίζει.

«Τι σημαίνει για σένα μουσική;» τον ρωτάω. «Η μουσική είναι η ψυχοθεραπεία μου. Είναι σαν ναρκωτικό…. όσο την ακούς όσο παίζεις εθίζεσαι. Όσο παίζω εθίζομαι» μου λέει.

«Ποιο είναι το όνειρό σου;» είναι η επόμενη ερώτησή μου. «Το όνειρο μου είναι να μην με κάνει τίποτα να σταματήσω να παίζω. Μπορεί να ακούγεται λίγο μικρό, αλλά με αυτά που ζούμε το τελευταίο διάστημα, διαπίστωσα ότι αυτό είναι το όνειρό μου».

Έχοντας μπροστά μου έναν δεξιοτέχνη του μπουζουκιού δεν μπορούσα να μην τον ρωτήσω πόσο τον επηρέασε το γεγονός ότι μεγάλωσε στην πόλη του Τσιτσάνη, του Βίρβου, του Καλδάρα, του Μητροπάνου…

«Είναι μεγάλο προτέρημα να ζεις και να μεγαλώνεις στη πόλη τους, αν και θα ήθελα όσον αφορά τα νέα παιδιά, να υπάρχει καλύτερη διαπαιδαγώγηση για αυτούς και περισσότερο από την τοπική κοινωνία. Προσωπικά θεωρώ ότι είναι πτυχίο να μελετάς τον Τσιτσάνη, τον  Βίρβο, τον Καλδάρα, τον  Μητροπάνο κλπ» εξηγεί.