Χθες κατά την διάρκεια του εορτασμού του Πολυτεχνείου, γίναμε όλοι μάρτυρες θλιβερών εικόνων με συγκρούσεις ΜΑΤ και διαδηλωτών σώμα με σώμα, εν μέσω της μεγάλης πανδημίας, που προβλήθηκαν από τα μεγάλα κανάλια και τα κεντρικά ΜΜΕ.
Καταδικάζω απερίφραστα όλα αυτά τα απαράδεκτα έκτροπα, από όποιον χώρο και αν προέρχονται και νομίζω ότι με αυτό αντιπροσωπεύω την σκέψη και την βούληση κάθε μέσου Έλληνα, που παρακολούθησε από το σπίτι του άναυδος τα όσα διαδραματίστηκαν, με τον συνωστισμό και τα επεισόδια ανάμεσα σε εκατοντάδες ανθρώπους.
Ως Έλληνες είχαμε 200 χρόνια σκλαβιάς από τον Τουρκικό ζυγό, άλλα 5 χρόνια γερμανοιταλικής κατοχής και όμως παρόλα αυτά δεν γιορτάσαμε τις εθνικές μας επετείους ως οφείλαμε, λόγω των έκτακτων υγειονομικών συνθηκών που επικρατούν στη χώρα. Το ίδιο έγινε και με το Πάσχα, όπου φέτος το γιορτάσαμε βουβά και με τις εκκλησίες μας κλειστές. Γιατί λοιπόν με το Πολυτεχνείο να συμβεί το αντίθετο;
Τούτες τις κρίσιμες στιγμές που διέρχεται η πατρίδα μας και όλος ο πλανήτης με την πανδημία του κορονοϊού, δεν χωρούν αντιπαραθέσεις και διχόνοιες μεταξύ μας. Τούτη την ώρα πρέπει όλοι να προσευχόμαστε ευλαβικά για την υγεία του λαού και κυρίως όλων των υγειονομικών (γιατρών και νοσηλευτών), που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης, παλεύοντας ως ήρωες στα νοσοκομεία να σώσουν ανθρώπινες ζωές, ακόμα και με κίνδυνο της δικής τους ζωής. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τον ιό. Απ’ αυτή την δύσκολη μάχη πρέπει να βγούμε όλοι νικητές!
Μπάμπης Δ. Δεληλίγκας
Πρώην Αντινομάρχης και Αντιδήμαρχος Τρικκαίων
