“Χριστός ανέστη”. Είναι ωραιότερος χαιρετισμός που ακούστηκε από τα χείλη των αγγέλων στις μυροφόρες γυναίκες και αυτό το μήνυμα μεταφέρθηκε στους Μαθητές και δια μέσου των Μαθητών σε όλους τους πιστούς όλων των αιώνων. Και σήμερα ακούγεται το μήνυμα “Χριστός Ανέστη” και δημιουργεί ένα αίσθημα αισιοδοξίας, ένα αίσθημα χαράς, ένα αίσθημα που πλημμυρίζει τις καρδιές των ανθρώπων από αγάπη. Είναι το μήνυμα που πρέπει να λέμε 40 μέρες και άλλος χαιρετισμός δεν πρέπει να υπάρχει στα χείλη των χριστιανών παρά μόνον το “Χριστός Ανέστη” και “Αληθώς Ανέστη”. Είναι λάθος να αρχίζουμε με από την πρώτη μέρα το χρόνια πολλά και να λησμονούμε το “Χριστός Ανέστη”.Όμως θα ήθελα να υπογραμμίσω και να εστιάσω τη σκέψη σας σε ένα γεγονός που δημιουργεί σε εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς ένα αίσθημα ανασφάλειας που πηγάζει ίσως από την αμαρτωλότητα του καθενός μας. Δεν έχουμε βέβαια την ελπίδα ότι θα επιτύχουμε τη σωτηρία της ψυχής μας. έχουμε μία περιδεή συνείδηση ως προς το θέμα της σωτηρίας. Είναι δυνατόν κάνοντας τη ζωή αυτή που κάνουμε και αγωνιζόμενοι όπως αγωνιζόμαστε να επιτύχουμε τη σωτηρία μας; Γιατί βλέπουμε την αθλιότητα μας και λέμε εμείς δεν θα σωθούμε. Μα η σωτηρία του ανθρώπου δεν εξαρτάται από τα καλά έργα. Η σωτηρία του ανθρώπου δεν εξαρτάται μόνο από την αγιότητά του αλλά και από το έλεος και την ευσπλαχνία του Θεού, αυτά εάν κατορθώσει ο άνθρωπος να τα αποσπάσει τότε σώζεται. Η σωτηρία δεν μας αξίζει δικαιωματικά, δεν μπορούμε να την πάρουμε με το σπαθί μας αλλά μας δίνεται χαρισματικά δηλαδή μας την χαρίζει ο Θεός. Εάν προσέξουμε τον Κατηχητικό Λόγο του ιερού Χρυσοστόμου που διαβάσαμε στο τέλος της Θείας Λειτουργίας θα βγάλουμε αυτά τα συμπεράσματα. Εκεί μας λέει ο Ιερός Χρυσόστομος ότι είναι μέρα χαρά σήμερα και όποιος έχει ευσέβεια, όποιος έχει καλή προαίρεση και καλή διάθεση ας μη φοβάται διότι ο αφέντης μας ο Κύριος μας δέχεται και τον πρώτο δέχεται και τον δεύτερο δέχεται και τον τρίτο και αυτόν που προσέρχεται κοντά τους σε μικρή ηλικία και αυτόν που προσέρχεται σε ώριμη ηλικία και αυτόν που προσέρχεται ακόμα και την δωδέκατη ακόμα και στα στερνά του βίου του. Δεν είδατε τον ληστή, κακούργος ήταν όμως την τελευταία στιγμή έδειξε καλή προαίρεση καλή διάθεση είδε το μεγαλείο του χριστού είτε την αθλιότητα της δικής ζωής και είπε μία φράση μόνο: “Μνήσθητί μου Κύριε, όταν έλθεις εν τη βασιλεία σου” και ο Κύριος του απάντησε “σήμερα μετ εμού έση εν το Παραδείσω”. Και ακόμα μας λέει “η τράπεζα γέμισε ο μόσχος πολύς μηδείς εξέλθει πεινών”. Ελάτε νηστεύσαντες και μην νηστεύσαντες, αγωνισθέντες και μη, γρηγορήσαντες και ραθυμήσαντες προσέλθετε. Μας αγκαλιάζει όλους δεν κάνει διακρίσεις, αυτό δεν μας συγκλονίζει μας λέει να προσέλθουμε στην πνευματική τράπεζα, χαρίζεται σε όλους και όλους μας περιλούζει με τα μύρα της θεϊκής Του αγάπης και αρωματισμένος μας απολύει να εξέλθουμε του ιερού ναού ύστερα από τη μυσταγωγία στην οποία πήραμε μέρος
Επομένως η λαμπρή ημέρα της Αναστάσεως του Χριστού είναι η μέρα χαράς, χαράς διότι αποκαλύπτεται το μεγαλείο της αγάπης, ο τρόμος εξέλιπε, ο φόβος που τρομοκρατούσε τους ανθρώπους διαλύθηκε. Ποιος ήταν ο θάνατος; Ολοι μας φοβόμαστε τον θάνατο και χτυπάμε ξύλο στο άκουσμα και μόνο της λέξεως. Από την ώρα όμως που ο Άδης δέχτηκε κατάστηθα το χτύπημα, το δυναμικό χτύπημα του Θεαανθρώπου από εκείνη την ώρα ο θάνατος ξεδοντιάστηκε. “έλαβε σώμα και Θεό περιέτυχε” έβλεπε άνθρωπο ο διάβολος και συνάντηση Θεό, γι’αυτό και επικράνθη. Όταν τον προσέλαβε στα βασίλειά του αντιλήφθηκε ότι δεν ήταν άνθρωπος αλλά ήταν ο Θεός ο οποίος εσκύλευσε τον άδη έλα φυραγώγησε τον Άδη άδειασε τον Άδη εκκένωσε τον Άδη και ελευθέρωσε τις ψυχές. Και από τότε ο θάνατος είναι ένα απλό επεισόδιο στη ζωή του ανθρώπου. Εμείς ως παιδιά του αναστημένου Χριστού παιδιά του νικοποιού Χριστού προχωρούμε με θάρρος, με αισιοδοξία, με χαρά, με δύναμη στον αγώνα της ζωής. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε γιατί με το φόβητρο του ανθρώπου ο θάνατος, ήδη εξέλιπε με τον θάνατο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού για αυτό λέμε “θανάτω θάνατον πατήσας”. Με το ίδιο όπλο με τον θάνατο Του ο Χριστός, μας λέει ο ιερός Χρυσόστομος, η ζωή πολιτεύεται και νίκησε τον θάνατο.
Το Χριστός Ανέστη είναι για όλους εμάς ένα μήνυμα χαράς ένα μήνυμα αισιοδοξίας ένα μήνυμα συγνώμης, ένα μήνυμα ελπίδας, ένα μήνυμα αγάπης. Μέσα σε αυτό το μεγαλείο κρύβεται και η θεϊκή αγάπη του Χριστού,που δεν έρχεται ως εκδικητής ως τιμωρός ως εισαγγελέας να κρίνει τον κόσμο, αλλά έρχεται ως σωτήρας να μας ελευθερώσει από το κράτος του θανάτου και τα δεσμά του άδου από τα καταγώγια της αμαρτίας ώστε να πολιτευθούμε θεαρέστως σύμφωνα με το θέλημα του θεού μέσα στο φως του Χριστού μέσα στην αγάπη του Χριστού.
Χριστός Ανέστη και ο Θεός μεθ’ ημών πάσας τας ημέρας της ζωής ημών! Γένοιτο
Γράφει ο
Υποψ. Διδάκτορας Θεολογίας
Αθανάσιος Γ Δημητρίου
Πρόεδρος Ιεροψαλτών Τρικάλων.