Χειμώνας, Θεσσαλονίκη, έγκλημα και ουίσκι… χωρίς πάγο. Ο Γιώργος Οικονόμου, ένας άνθρωπος πολυτάλαντος και πολυσχιδής προσωπικότητα κάνει το συγγραφικό του ντεμπούτο με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα με τίτλο «Χωρίς πάγο» (εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ). Ένα βιβλίο με τίτλο «νουαρίστικο», ο οποίος δένει αρμονικά με το εξώφυλλο και το κλίμα του. «Εξάλλου, όσοι γνωρίζουν από καλό ουίσκι το προτιμούν πάντοτε σε χαμηλό ποτήρι χωρίς πάγο» θα μου πει ο ίδιος μιλώντας για το βιβλίο του. Όντας αρχιτέκτονας, ραδιοφωνικός παραγωγός, τραγουδοποιός, συγγραφέας… δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να τον ρωτήσω «Πως «δένουν» όλα αυτά μεταξύ τους». «Είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μέσα από αυτά πηγάζει η ανάγκη μου για έκφραση. Όλα ξεκινούν από το μηδέν, από ένα λευκό χαρτί. Κάθε φορά που καταπιάνομαι με κάτι δημιουργικό μαγεύομαι από αυτή τη διαδικασία» μου απαντά σε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε.
Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη-Χωρίς πάγο… Γιώργο, μίλησέ μου για την υπόθεση του βιβλίου σου.
–Ένα έγκλημα στη Θεσσαλονίκη αναστατώνει την αστυνομική διεύθυνση λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ο Διευθυντής Ασφάλειας καλεί τον ντετέκτιβ και φίλο του Φάνη Ντούρο να εξιχνιάσει τη δολοφονία της συζύγου ενός έγκριτου δημοσιογράφου της πόλης. Ο ντετέκτιβ που μέχρι εκείνη τη στιγμή έχει ασχοληθεί κατά κύριο λόγο με υποθέσεις απιστίας, καλείται να φέρει εις πέρας την πρώτη του ποινική υπόθεση. Υπό την πίεση του χρόνου και με συνεχείς ανατροπές φτάνει στη λύση του μυστηρίου.
-Τίτλος αλληγορικός;
–Τίτλος «νουαρίστικος» θα έλεγα. Ένας τίτλος που δένει αρμονικά με το εξώφυλλο και το κλίμα του μυθιστορήματος. Χειμώνας, Θεσσαλονίκη, έγκλημα και ουίσκι χωρίς πάγο. Εξάλλου, όσοι γνωρίζουν από καλό ουίσκι το προτιμούν πάντοτε σε χαμηλό ποτήρι χωρίς πάγο.
-Έκανες το συγγραφικό σου ντεμπούτο με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Πως προέκυψε;
-Προέκυψε κάπως αναπάντεχα. Ξεκίνησα πολύ απλά ένα πρωινό να γράφω. Μαγεύτηκα και αφοσιώθηκα στην πρώτη μου συγγραφική απόπειρα. Τα αστυνομικά μυθιστορήματα με έλκουν, όπως και οι ευρωπαϊκές σειρές και ταινίες αυτού του είδους. Μάλλον, όμως, υποσυνείδητα το μικρόβιο το κόλλησα από τον εξαιρετικό μου δάσκαλο και καθηγητή κ. Πέτρο Μαρτινίδη. Με την εισαγωγή μου στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. εκείνος έκανε το δικό του ντεμπούτο στην αστυνομική λογοτεχνία.
-Η αγάπη είναι το ισχυρότερο «φονικό όπλο»;
–Μάλλον μη φονικό όπλο. Όταν σαφώς αναφερόμαστε στην αγνή αγάπη και όχι σε εμμονές. Η αγάπη προς τον συνάνθρωπο εκλείπει από την καθημερινότητα. Εκεί κάπου κρύβεται η λύση στα προβλήματα της ανθρωπότητας. Φυσικά όταν η αγάπη εξελίσσεται σε υστερικό έρωτα τότε πράγματι μπορεί να δημιουργήσει άσχημες καταστάσεις και να οπλίσει ακόμη και το χέρι του ανθρώπου, συνεπώς να φτάσει στο έγκλημα.
-Η μητρική αγάπη αποτελεί την ύψιστη ανιδιοτέλεια;
–Με εξαίρεση ελάχιστες περιπτώσεις, κατά τις οποίες μητέρες φονεύουν τα παιδιά τους, είναι γεγονός ότι η μητρική αγάπη αποτελεί την ύψιστη ανιδιοτέλεια. Αρκεί πάλι αυτού του είδους η αγάπη να μην δημιουργεί μια σχέση μητέρας – παιδιού που μπορεί να καταλήξει να είναι τοξική.
-Διαβάζω στο βιογραφικό σου: Αρχιτέκτονας, ραδιοφωνικός παραγωγός, τραγουδοποιός, συγγραφέας… Είσαι μία πολυσχιδής και πολυτάλαντη προσωπικότητα… Ποια από τις ιδιότητες αυτές σε αντιπροσωπεύει περισσότερο;
–Δεν μπορώ να πω πως με αντιπροσωπεύει κάποια από αυτές τις ιδιότητες περισσότερο από κάποια άλλη. Η αρχιτεκτονική είναι η μητέρα των Τεχνών. Μου έδωσε τις βάσεις για να σκέφτομαι, να συνθέτω και να δημιουργώ. Η μουσική με την οποία ασχολούμαι από μικρό παιδί είναι το οξυγόνο μου. Το ραδιόφωνο είναι η έκφραση του ρομαντισμού και η κρυφή επικοινωνία με τους ακροατές. Η συγγραφή είναι ένας μοναχικός δρόμος, στον οποίο ανακαλύπτω κομμάτια του εαυτού μου και ανθρώπων της καθημερινότητας.
-Πως «δένουν» όλα αυτά μεταξύ τους;
-Είναι όλα άρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Μέσα από αυτά πηγάζει η ανάγκη μου για έκφραση. Όλα ξεκινούν από το μηδέν, από ένα λευκό χαρτί. Κάθε φορά που καταπιάνομαι με κάτι δημιουργικό μαγεύομαι από αυτή τη διαδικασία.
-Η μουσική καλλιεργεί το μυαλό και την ψυχή σε θετικούς δρόμους… Μέσα στο βιβλίο σου διακρίνω την αγάπη σου για τη μουσική…
-Ακούω σχεδόν όλη μέρα μουσική. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτήν. Είναι μια παγκόσμια γλώσσα επικοινωνίας που μιλάει απευθείας στις ψυχές των ανθρώπων.
Οπισθόφυλλο βιβλίου
Ο φόνος μιας επώνυμης γυναίκας σε προάστιο της Θεσσαλονίκης λίγο πριν από τα Χριστούγεννα αναστατώνει την Αστυνομική Διεύθυνση, που ζητά τη βοήθεια του Φάνη Ντούρου. Ο νεαρός ντετέκτιβ καλείται να ανακαλύψει ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία της συζύγου ενός από τους πιο ισχυρούς ανθρώπους των μίντια στην πόλη.
Υπό την πίεση του χρόνου και τις συχνές ανατροπές, ο Φάνης Ντούρος δυσκολεύεται να αποφασίσει αν πρόκειται για έγκλημα πάθους, εκδίκησης ή για έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου. Με καταιγιστικές εξελίξεις, η πλοκή κλιμακώνεται, για να καταλήξει σε ένα αναπάντεχο τέλος.
Σχετικά με τον συγγραφέα
Ο Γιώργος Οικονόμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στα Αρσάκεια Σχολεία και πήρε το πτυχίο του με άριστα από το Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης (Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών).
Είναι ραδιοφωνικός παραγωγός και τραγουδοποιός. Δίνει συναυλίες από το 2010 και έχει κυκλοφορήσει τέσσερα προσωπικά άλμπουμ ως ανεξάρτητες παραγωγές. Παράλληλα έχει ανεβάσει δύο ανεξάρτητες μουσικές παραστάσεις στο θέατρο και έχει συνθέσει τη μουσική για το ντοκιμαντέρ Αφανείς ήρωες (14ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης).
Στον ελεύθερο χρόνο του ασχολείται με τη φωτογραφία.
Το Χωρίς πάγο είναι το πρώτο του αστυνομικό μυθιστόρημα.
www.giorgosoikonomou.gr
