Γράφει ο Δρ. Στέφανος Νταλάσης, Καλλιτεχνικός Διευθυντής-Σκηνοθέτης
Μια ακόμη Θεατρική Σκηνή-Εργαστήρι δημιούργησε το Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων: Το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων (35+).Το Θεατρικό Εργαστήρι Ενηλίκων (35+) παρουσίασε την εργαστηριακή του δουλεία που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της λειτουργιάς του, μέσα από μια παράσταση–ανοιχτή πρόβα με τον τίτλο «Ασκαρδαμυκτί» (κοιτάζω κάτι χωρίς να ανοιγοκλείνω τα μάτια), σε ένα όμορφο χώρο που κουβαλάει μνήμες από πολιτισμικά δρώμενα της πόλης.
Η εργαστηριακή διαδικασία κινήθηκε πάνω σε θεατρικές φόρμες, περνώντας από την κωμωδία στο θέατρο του παράλογου, από τον ποιητικό λόγο στο ψυχολογικό δράμα και τον μονόλογο, συνθέτοντας το ευρωπαϊκό θέατρο με το νεοελληνικό και το αμερικάνικο.
Το τελικό αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας είχε όλα το ζηλευτά στοιχεία μιας παράστασης. Αρχικά η επιλογή των κειμένων-αποσπασμάτων από θεατρικά έργα, που χωρίς να αποτελούν ένα ενιαίο έργο, ωστόσο συνέθεσαν και δημιουργούσαν μια πορεία με ενδιαφέροντα περάσματα και εναλλαγές: από τον σουρεαλισμό του Π. Μάτεσι, στο «ψυχολογικό» θέατρο του Ε. Άλπυ και από κει στο θέατρο του παράλογου του Ε. Ιονέσκο, περνώντας στην συνέχεια σε πιο γνώριμες κι ελληνικές γραφές όπως ο καθημερινός λόγος του Δ. Κεχαΐδη και η μεστή ποιητική γραφή του Τ. Σινόπουλου, κρατώντας για το κλείσιμο ένα αυστηρό στη μορφή και απαιτητικό μονόλογο αυτόν της Ανθρώπινη φωνή του Ζ. Κοκτώ. Συνδετικός κρίκος των αποσπασμάτων «το αμφιλεγόμενο και πολυσυζητημένο δίδυμο άνδρας- γυναίκα και η αγωνιώδη τους αναζήτηση για επικοινωνία».
Μία ποικιλομορφία θεατρικού ύφους που επεκτάθηκε και επέβαλε και τον τρόπο στην προσέγγιση της υποκριτικής. Γι’ αυτό και η διδασκαλία με εργαλεία την απλότητα και τη λιτότητα στόχευε στην «ανάγνωση» του ύφους του κάθε κείμενου, μακριά από υπερβολές και λανθασμένες πρακτικές. Το γεγονός ότι δεν υπήρχε ένα ολοκληρωμένο έργο οδήγησε και στην επιτυχία του εγχειρήματος. Πολλές φόρες τα μεγάλα έργα παγιδεύουν τους συμμετέχοντες, που αδυνατούν να επωμιστούν το βάρος της δραματικής ανέλιξης που απαιτεί ένας ρόλος.
Περαιτέρω και η σκηνοθεσία προέκτεινε την δουλεία αυτής διδασκαλίας εντάσσοντας τα δρώμενα και τους ηθοποιούς στον χώρο της «Σουίτας», συνιστώντας μια πρόταση για καθένα από τα κείμενα και για την παράσταση συνολικά. Λιτά, απέριττα και ουσιαστικά πρόβαλε τον λόγο, την ιδιαιτερότητα της κάθε γραφής, κυρίως όμως τις δυνατότητες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ηθοποιού.
Σ’ αυτό το πλαίσιο οι συμμετέχοντες εκφράστηκαν μέσα από μια υποκριτική προσέγγιση από την οποία, με τη καθοδήγηση των εμψυχωτών, εξέλειπαν όλα τα αρνητικά στοιχεία που συνήθως βλέπουμε σε ανάλογες περιπτώσεις: αδέξια εκφορά λόγου, υπερβολικό παίξιμο, θεατρινισμοί.
Από τα θετικά στοιχεία που υπερίσχυσαν είναι η ακρίβεια και το μέτρο, καθώς και η επικοινωνία και η επαφή μεταξύ των ηθοποιών. Οι συντελεστές μέσα από τη λιτότητα, την αφαίρεση και τη καθαρότητα παρουσίασαν ένα αποτέλεσμα όχι μόνο εκπαιδευτικής διαδικασίας, αλλά εν τέλει μια ενδιαφέρουσα παράσταση.
Η παράσταση κατάφερε να έχει συνοχή, συνέπεια και συνέχεια, ρυθμό και επικοινωνία, γεγονός που φάνηκε από το ενδιαφέρον με το οποίο παρακολούθησαν τα δρώμενα οι θεατές (και μάλιστα σε ένα μη θεατρικό χώρο). Με κυρίαρχα στοιχεία αφενός την αφαίρεση και αφετέρου την ομοιογένεια του συνόλου η παράσταση μπόρεσε να εντάξει και να αναδείξει τις διαφορετικές γραφές θεατρικών συγγραφέων του 20ου αιώνα και δημιούργησε θεατρική ατμόσφαιρα και επικοινωνιακή εφορία. Συναφείς και οι μουσικές επιλογές έδιναν ιδιαίτερο χρώμα στα κείμενα και στα περάματα από έργο σε έργο.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης:
Επιλογή κειμένων: Μαρία Μανθέλα
Διδασκαλία- Σκηνοθεσία: Αντονέλλα Χήρα Μαρία Μανθέλα
Μουσικές Επιλογές: Αντονέλλα Χήρα
Επιμέλεια αφίσας- προγράμματος: Αφροδίτη Ευθυμίου
Παίζουν οι: Βάσω Βόκα, Βάσω Γκουγκαρά, Αφροδίτη Ευθυμίου, Σοφία Ιωάννου, Δημήτρης Νάννης, Ρωσσάνα Παπαθέου, Στέλιος Στεφάνου, Κώστας Ταμπάκος, Χρύσα Χαρδαλίδου.
Θερμές ευχαριστίες στο Γιώργο Κώτση για τις υπέροχες φωτογραφίες.
Δρ. Στέφανος Νταλάσης
Καλλιτεχνικός Διευθυντής-Σκηνοθέτης
