Ο Jonathan Hirshon, ένας επαγγελματίας δημοσίων σχέσεων, κατάφερε να πετύχει κάτι μάλλον εκπληκτικό, με το να μείνει εντελώς ανώνυμος ηλεκτρονικά τα τελευταία 25 χρόνια. Αν και είναι επαγγελματίας στην προώθηση της δημοσιότητας για τους πελάτες του, ο ίδιος κατάφερε να μη βρίσκεται πουθενά στο διαδίκτυο.
Το κατόρθωμα αυτό δεν είναι καθόλου ασήμαντο, σε έναν κόσμο κοινωνικών μέσων, όπου μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας βρίσκουν συνεχώς τεχνολογίες αναγνώρισης προσώπου και οι άνθρωποι πάντα φωτογραφίζουν τον κόσμο γύρω τους στα τηλέφωνά τους. Και ενώ θα ήταν εύκολο σχετικά ο Hirson να υπάρχει στο φόντο μιας φωτογραφίας που τραβήχτηκε σε δημόσιο χώρο, είναι πολύ προσεκτικός. Έχει καταφέρει στην αναζήτηση του ονόματός του στη google να μην εμφανίζεται καμία εικόνα του προσώπου του.
Κι αυτό δε συμβαίνει επειδή δεν έχει σχέση με το διαδίκτυο, το αντίθετο μάλιστα. Είναι πολύ δραστήριος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έχει πάνω από 3000 φίλους στο Facebook και ενημερώνει συχνά την κατάσταση και το προφίλ του με προσωπικές πληροφορίες.
Η ανωνυμία του Hirshon αποτελεί εξαίρεση σε έναν κόσμο που βασίζεται στα δεδομένα. Το Facebook άρχισε να χρησιμοποιεί την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου το 2010 για να εντοπίσει και να επισημάνει στους χρήστες κάθε φορά που μια φωτογραφία τους μεταφορτώνεται, από οποιονδήποτε χρήστη, στον ιστότοπο. Η υπηρεσία βοηθά τους χρήστες να διαχειρίζονται πότε και πού εμφανίζεται η φωτογραφία τους στο διαδίκτυο. Οι εταιρείες πιστωτικών καρτών εξετάζουν τη χρήση των «selfie» για να επιτρέψουν στους πελάτες να πληρώνουν και πολλά σχολεία εξετάζουν επίσης τη χρήση της τεχνολογίας για να ελέγξουν την παρουσία των μαθητών.
Ο Hirshon μιλάει τακτικά σε συνέδρια σε όλο τον κόσμο, για την προσπάθεια να κρατηθεί το πρόσωπό του εκτός διαδικτύου, γεγονός που έχει αποδειχθεί μεγάλη πρόκληση. Ψάχνει τακτικά στο διαδίκτυο για εικόνες που μπορεί να έχουν κυκλοφορήσει κατά λάθος ή παρά τη θέλησή του, αλλά σε 25 χρόνια έχει βρει μόνο δύο, οι οποίες «κατέβηκαν» έπειτα από δική του πρωτοβουλία.
Όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο είναι τόσο πρόθυμος να διατηρήσει την ανωνυμία του, ο Hirshon επισημαίνει στην Fast Company: «Έχω μια αρκετά καλή αντίληψη της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπου. Έχω εργαστεί για πολλές επιχειρήσεις στον χώρο της πληροφόρησης και της ασφάλειας. Μπορείτε, επομένως, να αφήσετε τους άλλους να συνάγουν τα δικά τους συμπεράσματα».
