Η ανεργία των νέων στην Κίνα άγγιξε τον Ιούνιο το ποσοστό-ρεκόρ του 21,3%, ο πραγματικός αριθμός ωστόσο των ανέργων ηλικίας 16-24 ετών μπορεί να είναι υπερδιπλάσιος από αυτόν που υποδεικνύουν τα επίσημα στοιχεία, λένε οικονομολόγοι.
Εξαντλημένοι από την πίεση να βρουν δουλειά, κι αν βρουν να τη διατηρήσουν, δουλεύοντας συχνά εξαντλητικές ώρες με πενιχρές απολαβές, ολοένα και περισσότεροι νέοι στην Κίνα πληρώνονται από τους γονείς τους για να μείνουν σπίτι. «Γιοι και κόρες πλήρους απασχόλησης», φροντίζουν τους γονείς και τους παππούδες τους, κάνουν τα ψώνια και τις δουλειές του σπιτιού και αποσύρονται ή δεν μπαίνουν καν στην αγορά εργασίας.
Η ανεργία των νέων προστίθεται σε μια σειρά από «πονοκεφάλους» για την κινεζική κυβέρνηση –χαμηλή εγχώρια κατανάλωση, πτώση της βιομηχανικής παραγωγής και μια ταλαιπωρημένη αγορά ακινήτων– -και αποτελεί πρόκληση για τους ιθύνοντες, καθώς η ανάκαμψη της χώρας μετά την πανδημία «σβήνει».
Οι τραυματικές εμπειρίες από τα αυστηρά μέτρα κατά της πανδημίας έκαναν τους νέους να επανεξετάσουν ριζικά τους στόχους της ζωής τους, λένε οι κοινωνιολόγοι, επιχειρώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο. «Διανοητικά και ψυχολογικά, οι άνθρωποι στην ηπειρωτική Κίνα εξακολουθούν να αναρρώνουν από την πανδημία και θέλουν να περάσουν χρόνο με τους αγαπημένους τους», λέει ο Φανγκ Σου, λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ.
Η εν λόγω τάση, όμως, είναι και ένα σημάδι ότι οι νέοι αντιμετωπίζουν συρρικνούμενες ευκαιρίες σε μια οικονομία που ανθούσε επί δεκαετίες. Επειτα από μια αρχική έκρηξη δραστηριότητας στις αρχές του τρέχοντος έτους, η οικονομική ανάκαμψη της Κίνας επιβραδύνθηκε και η επιχειρηματική εμπιστοσύνη παραμένει ασθενής. Ο ιδιωτικός τομέας –ραχοκοκαλιά της οικονομίας και η μεγαλύτερη πηγή απασχόλησης– έχει πληγεί από μια σαρωτική ρυθμιστική καταστολή από το τέλος του 2020.
