Ανθρωπιστικές ατάκες δυτικού…πολιτισμού

Ο Πόλεμος στη Συρία αποτελεί γενοκτονία του 21^ου αιώνα και έχει δείξει το πραγματικό, εγκληματικό και απολίτιστο πρόσωπο της δύσης, Αμερικής, Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων δυτικών Χωρών.

Γράφει ο επαναπατριζόμενος Θεσσαλός Πολίτης Βάιος Φασούλας Τούτες τις μέρες αρκετοί άνθρωποι τούτου του αστεριού του σύμπαντος προσφέρονται να βοηθήσουν όπου και όπως μπορούν τον συνάνθρωπό τους. Ο Πόλεμος στη Συρία έχει δείξει το πραγματικό, εγκληματικό και απολίτιστο πρόσωπο της δύσης, Αμερικής, Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων Χωρών και το πρόβλημα όχι μόνο του ενός Πολέμου αλλά των Πολέμων της ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ δεν λύνεται με ελεημοσύνες και με διάφορες φιλανθρωπικές μορφές, όπως βλέπουμε μέσω τοπικών και εκκλησιαστικών πρωτοβουλιών και δημοτών.

Όσο αφορά τους Έλληνες, είναι λαός και φιλόξενος είναι και φιλάνθρωπος είναι και ελεήμονας είναι και φιλεύσπλαχνος. Βάσει αυτών των κοινωνικών προδιαγραφών που έχει αποκτήσει ως λαός και φυλή, έχουν ξεπεράσει εαυτούς με τις υπερευαισθησίες από τις συχνές προτροπές υπέρ των αδύναμων, δυστυχισμένων προσφύγων και … λαθρομεταναστών συνανθρώπων μας που σακάτεψε και σακατεύει ο Πόλεμος, και ως ένα σημείο καλώς κάνουν.

Βέβαια λίγη περισσότερη ευαισθησία και για τους ντόπιους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας που οι τράπεζες καταβροχθίζουν τα σπίτια τους, δεν θα έβλαπτε. –Μιλούμε για μία κατοικία που οι άνθρωποι χάσανε τις δουλειές τους και δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Αυτό και μόνο μεταβάλει τις … ευνομούμενες δυτικές κοινωνίες σε αντιφατικές όσο και εξαρτώμενες από το σύστημα. Έτσι, να τα βλέπουμε όλα σε πλατύτερο επίπεδο. Όπως θα πρέπει να βλέπει κανείς, ότι οι πανανθρώπινες δραστηριότητες των προαναφερόμενων οργανισμών του δυτικόκοσμου αποτελούν αναλώσιμο υποπροϊόν και ανήκουν στην παγκόσμια λύκαινα, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Επίσης οι κάθε είδους πρεσβευτές-κράτη, κυβερνήσεις κεντρικές και τοπικές εξουσίες και λοιποί στρατευμένοι οργανισμοί, συχνά πυκνά μιλούν για την αγάπη και την ειρήνη των ανθρώπων και του πλανήτη, όμως δεν μας μι-λούν ποτέ γι’ αυτό το παγκόσμιο έκτρωμα. Σε κάποιες δε περιπτώσεις, σε πα-γκόσμια κλίμακα, τρομοκρατικές επιθέσεις, μας θυμίζουν την τεχνική αποφυ-γή ενός τρομοκρατικού χτυπήματος με θύματα αθώες ζωές και το θύτη να τον βγάζουν ψυχασθενή, έτσι ώστε η τρομοκρατία(προϊόν της ΝΤΠ) να γίνετε «θεσμός» σε παγκόσμιο επίπεδο κρατώντας τα πλήθη στον τρόμο σε παγκό-σμιο επίπεδο, παράλληλα δε να δημιουργούνται προϋποθέσεις συνέχειας και επέκτασης των Πολέμων έτσι που ο Πόλεμος στη Συρία να μην είναι μονοδιά-στατος και τα δυστυχισμένα παιδάκια να μην είναι μόνα.

Για τη …σωτηρία των συνανθρώπων μας και ιδιαίτερα για τα παιδάκια, έχουν στρατευθεί κυβερνήσεις, ΜΜΑποβλάκωσης, ΜΚΟ, διάφοροι οργανισμοί βεβαίως οι δήμοι και η εκκλησία έτσι που αν κάποιος αμφισβητήσει τις ανθρώπινες …. πρωτοβουλίες τους, θέτει εαυτό σε κοινωνική απομόνωση.

Όμως, αυτό το ενδιαφέρον, που δεν γνωρίζει κανείς πόσο αληθινό εί-ναι!! δε φτάνει. Για τη φροντίδα φιλοξενίας με ό, τι συνεπάγεται εκατοντάδων παιδιών εμπόλεμων ζωνών σε δημόσιους χώρους, ο νοήμων άνθρωπος ασφα-λώς και θα το επιβραβεύσει. Από και μετά, μένουν αλώβητοι οι άγριοι και βάρβαροι που κάνουν τους Πολέμους, αυτοί είναι οι φονιάδες των λαών και οι πολίτες του κόσμου μέσω των προπαγανδιστικών γκεμπελικών μηνυμάτων πληρώνουν τις δίνες των Πολέμων τους μέσα από φιλανθρωπίες που διάφοροι οργανισμοί τους προτρέπουν.

Οι πολίτες των … μετεξελιγμένων κοινωνιών σε μοντέρνες κοινωνίες Σοδόμων και Γομόρρων, θα πρέπει με τις ευαισθησίες τους προς τους συναν-θρώπους τους να προβάλλουν και αντιστάσεις ως προς την καθαρότητα των πραγμάτων και τον εκφαυλισμό που φέρνει ο Πόλεμος. Και η μυρουδιά μια τέτοιας πολεμικής αντάρας φτάνει στα ρουθούνια μας τελευταία.

Για να πάψουν τα παιδάκια του κόσμου να μην μένουν ορφανά και να ζητούν προστασία σε ξένες πατρίδες, θα πρέπει οι …φιλανθρωπικές οργανώ-σεις – κράτη, κυβερνήσεις, δήμοι, εκκλησία, μαζί με την όποια προστασία που προσφέρουν να απαιτήσουν, εδώ και τώρα την παύση των Πολέμων. Μπο-ρούν να το πετύχουν. Στο παγκόσμιο έκτρωμα της ΝΤΠ αποτελούν τα γρανά-ζια της. Φτάνει ένα τους κομμάτι να αποκοπεί ή να σπάσει. Η φιλανθρωπία από άνθρωπο σε άνθρωπο είναι απαράδεκτη όσο και αφύσικη. Μεσαιωνικά καθεστώτα θεοκρατικά καλλιέργησαν φιλανθρωπίες και φιλευσπλαχνίες που φτάνουν στις μέρες μας σαν «πανανθρώπινοι» κώδικες φιλτραρισμένα…

Ας απομακρύνουμε το θεαθήναι από την πραγματικότητα. Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται ελεημοσύνη αλλά βοήθεια να επανακτήσει τη μνήμη του και να σταθεί στα πόδια του.