Ένας άντρας περπατώντας βρίσκει στο δρόμο ένα πολύ παλιό λυχνάρι.
Όταν γύρισε στο σπίτι του εκεί που το επεξεργαζόταν, πετάγεται από μέσα ένα τζίνι.
– Σε ευχαριστώ που με ελευθέρωσες, του λέει το τζίνι του λυχναριου. Είμαι κλεισμένο εδώ μέσα για πάνω από 300 χρόνια. Για να σε ευχαριστήσω που με ελευθέρωσες θέλω να που πεις μια επιθυμία σου και θα στην εκπληρώσω αμέσως.
Σκέφτεται ο άντρας και του λέει :
– Έχω ένα σπιτάκι στη Κρήτη και μου αρέσει να πηγαίνω για να ξεκουράζομαι. Το αεροπλάνο το φοβάμαι, το πλοίο αργεί πολύ και είναι μεγάλη ταλαιπωρία. Αυτό που θα ήθελα να κάνεις, είναι να φτιάξεις μια γέφυρα που να ενώνει την Αθήνα με την Κρήτη, για να μπορώ να πηγαίνω στο χωριό εύκολα και γρήγορα.
– Αδύνατον, αυτό που λές δεν γίνεται! Ξέρεις πόσο τσιμέντο και πόσο σίδερο θα χρειαστώ; Ξέρεις πόσα χιλιόμετρα άσφαλτο πρέπει να φτιάξω; Πόσοι εργάτες πρέπει να δουλέψουν; Ξέρεις πόσο ψηλή πρέπει να γίνει η γέφυρα για να περνάνε τα πλοία από κάτω; Σε παρακαλώ, ζήτησε μου κάτι άλλο!
– Καλά, τότε θα σου ζητήσω κάτι άλλο που με βασανίζει χρόνια τώρα. Εξήγησε μου σε παρακαλώ πώς λειτουργεί το γυναικείο μυαλό, πώς σκέφτονται οι γυναίκες ;
Και το τζίνι του απαντάει :
– Από πού είπες ότι θέλεις να ξεκινάει η γέφυρα;
Οι επαγγελματίες
Πως απαντούν διάφοροι επαγγελματίες σε καιρούς αναδουλειάς, όταν τους ρωτάνε “πως πάει η δουλειά;”
Αγρότης: Ζήσε Μάη μου να φάς τριφύλλι…
Ανθοπώλης: Μαραζώνω…
Μανάβης: Κολοκύθια…
Υφασματέμπορος: Είμαι πανί με πανί…
Ψαράς: Ούτε λέπι…
Φαρμακοποιός: Με το σταγονόμετρο…
Υδραυλικός: Μούφα η δουλειά…
Έμπορος χαλιών : Χάλια…
Κομμωτής: Τρίχες…
Ψιλικατζής: Ψιλοπράγματα…
Νεκροθάφτης: Νέκρα…
Ηλεκτρολόγος: Δε βλέπω φως…
ΠΗΓΗ: asteiatoras.gr
