Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις για βροχή την Κυριακή , βρεθήκαμε το πρωί στα Σπίτια Μεσοχώρας για την προγραμματισμένη ανάβαση στην Βρωμερή.
Πρόκειται για μια σχετικά άγνωστη κορυφή που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις γειτονικές. Ανήκει στο όρος Χατζή και βρίσκεται νοτιοδυτικά της ομώνυμης ψηλότερης κορυφής.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ορειβατών επιλέγουν ως στόχο το Χατζή καθότι και ψηλότερη, αλλά ίσως και η πιο εντυπωσιακή κορυφή της περιοχής. Ο αλπικός χαρακτήρας του βουνού ειδικά την άνοιξη δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αμφισβήτησης για τους περισσότερους. Έτσι λοιπόν αφού στο παρελθόν είχαμε βρεθεί αρκετές φορές στο Χατζή, ήρθε η ώρα να πραγματοποιήσουμε ανάβαση και στην διπλανή κορυφή με το περίεργο όνομα, την Βρωμερή.
Αφήσαμε το αυτοκίνητα λίγο πιο πάνω από το ξωκλήσι του προφήτη Ηλία στην θέση Μορτζούλα. Θέλαμε να “κλέψουμε” λίγο χρόνο μήπως προλάβουμε τον καιρό που θα έκλεινε σύμφωνα με τις προβλέψεις.
Στο τέλος δικαιωθήκαμε. Ακολουθώντας το σηματοδοτημένο μονοπάτι βγήκαμε στη ράχη που συνδέει την Μαλόραχη με το Χατζή. Από δω έχουμε πλέον εικόνα του στόχου μας.
Χρειαστήκαμε περίπου δυόμισι ώρες πορείας για να φτάσουμε στην προκορφή όπου βρίσκεται και το τριγωνομετρικό.
Κάποιοι θα μείνουν στην ασφάλεια της προκορφής, κάποιοι θα επιλέξουν να συνεχίσουν για την ψηλότερη η οποία απαιτεί προσοχή στα τελευταία 20 μέτρα.
Η παραμονή μας στην κορυφή ήταν πολύ σύντομη. Οι πρώτες σταγόνες βροχής μας αναγκάζουν σε άτακτη υποχώρηση. Ακολουθούν κάποια βιαστικά μαθήματα γεωγραφίας και οι απαραίτητες φωτογραφίες πριν την επιστροφή. Προς το τέλος της πορείας στην τελευταία ράχη, η βροχή θα δυναμώσει και η ομίχλη θα δώσει ένα μυστηριώδη και διαφορετικό τόνο στην κατάβαση. Η πορεία μας, μετά απο 5 ώρες έλαβε τέλος.
Για τον Ο.Π.Ο.Π.
Νίκος Μερτσιώτης
