Φράσεις που δείχνουν πως οι γονείς σας ίσως δεν ήταν έτοιμοι για τον ρόλο τους.
Όλοι θυμόμαστε τις φράσεις που μας έλεγαν οι γονείς μας όταν ήμασταν παιδιά, κάποιες τρυφερές, άλλες όχι και τόσο.
Αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι κρυβόταν πίσω από εκείνα τα λόγια;
Πώς μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία των παιδιών συγκεκριμένες φράσεις
Οι φράσεις που ακούνε ξανά και ξανά τα παιδιά μπορούν να επηρεάσουν βαθιά την ψυχολογία και την ανάπτυξή τους.
Ναι, κάποιες από αυτές μπορεί να είναι αθώες ακόμα και αστείες. Άλλες, όμως, όχι και τόσο.
Οι καλύτερες φράσεις που θα κάνουν τα παιδιά σας να σας ανοιχτούν
Αν θυμάστε φράσεις που σας έκαναν να νιώθετε παραμελημένοι, ασήμαντοι ή απλώς ότι δεν ακούγεστε, είναι πιθανό να μεγαλώσατε με άτομα που δεν ήταν απόλυτα έτοιμα για την ευθύνη της ανατροφής ενός παιδιού.
Ενδεικτικά θα αναφέρουμε επτά από αυτές τις φράσεις, απλά για να κατανοήσετε, όπως γράφει η Eliza Hartley στο geediting.com , την επίδραση που μπορεί να είχαν στην ενήλικη ζωή σας.
Γιατί η κατανόηση είναι το πρώτο βήμα προς τη θεραπεία, σωστά;
Λοιπόν, ας δούμε αυτές τις επτά φράσεις και τις πιθανές τους επιπτώσεις.
«Γιατί το είπα εγώ»
Την έχουμε ακούσει όλοι, έτσι δεν είναι; Είναι το απόλυτο εργαλείο εξουσίας του γονιού. Η φράση που κλείνει κάθε συζήτηση.Τι επικοινωνεί πραγματικά αυτή η φράση; Λέει: «Εγώ είμαι το αφεντικό και δεν σου χρωστάω εξηγήσεις». Ακυρώνει την περιέργεια, την ανάγκη για κατανόηση, το δικαίωμα να ρωτάτε. Η αποτελεσματική επικοινωνία είναι ζωτικής σημασίας σε κάθε σχέση και ιδιαίτερα ανάμεσα σε γονείς και παιδιά.
«Σταμάτα να κλαις ή θα σου δώσω εγώ λόγο να κλαις»
Αυτή η φράση δεν είναι απλώς αδιάφορη, είναι απειλητική. Περνάει το μήνυμα ότι τα συναισθήματά σας δεν είναι έγκυρα. Αν συνεχίσετε να τα εκφράζετε, θα υπάρξουν συνέπειες. Αυτό οδηγεί σε καταπίεση συναισθημάτων και φόβο να δείξετε ευάλωτοι. Όμως, αντί να ακυρώνετε τα συναισθήματα των παιδιών, ας τα μάθετε πως είναι απολύτως εντάξει να νιώθουν λύπη ή στεναχώρια και να τα εκφράζουν με υγιή τρόπο.
«Εγώ κάνω τα πάντα για σένα»
Πόσο βάρος έχει αυτή η φράση… Είναι γεμάτη ενοχές και υπονοεί υποχρέωση. Λες και η αγάπη και η φροντίδα δίνονται υπό όρους, σαν να περιμένετε κάτι σε αντάλλαγμα. Όμως το είναι κάποιος γονιός, σημαίνει να προσφέρει χωρίς να κρατά «λογαριασμό».
«Είσαι ίδιος/α με τον – ην…»
Οι συγκρίσεις είναι φυσικές, αλλά όχι πάντα χρήσιμες ειδικά όταν γίνονται για να υποτιμήσουν, να μειώσουν την ατομικότητα του παιδιού και να ενισχύουν την αίσθηση πως δεν είναι αρκετό. Κάθε παιδί όμως είναι μοναδικό. Ας το αναγνωρίζετε λοιπόν γι’ αυτό που είναι, κι όχι για το ποιον σας θυμίζει.
Γιατί οι γονείς δεν πρέπει να συγκρίνουν τα παιδιά τους με άλλα
«Θα δεις όταν γυρίσει ο πατέρας/η μητέρα σου»
Η συγκεκριμένη φράση δημιουργεί φόβο αλλά και ανισορροπία στους ρόλους των γονιών. Ο ένας γίνεται «ο κακός» και ο άλλος αποφεύγει την ευθύνη. Η σωστή γονεϊκότητα είναι συνεργασία. Και η πειθαρχία πρέπει να είναι κοινή υπόθεση.
«Γιατί δεν μπορείς να είσαι σαν τον/την…»
Μια φράση που πληγώνει βαθιά. Αυτή η σύγκριση δεν παρακινεί, ακυρώνει. Αντί να λέτε στα παιδιά ποιον να μοιάσουν, ας τα ενθαρρύνετε να είναι ο εαυτός τους. Γιατί αυτός ο εαυτός αξίζει.
«Μην μου αντιμιλάς»
Τι λέει η παραπάνω φράση; «Η γνώμη σου δεν μετράει.» Αλλά το να επιτρέπετε στα παιδιά να εκφράζουν τις απόψεις τους, ακόμα και να διαφωνούν, είναι σημαντικό για την αυτοεκτίμησή τους.
Αν αναγνωρίζετε αυτές τις φράσεις από την παιδική σας ηλικία, μπορεί να νιώσετε πόνο, θυμό ή σύγχυση. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό.
Πώς να μιλήσετε στο παιδί σας για τέσσερα μεγάλα συναισθήματα
Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με κατηγορίες. Έχει να κάνει με επίγνωση και με την προσωπική σας εξέλιξη. Γιατί μόλις καταλάβετε τι σας επηρέασε, μπορείτε να το διαχειριστείτε και να το αφήσετε πίσω σας.
