Στις 7 Φεβρουαρίου 2025 , ημέρα Παρασκευή πραγματοποιήθηκε η εκπαιδευτική μας εκδρομή στην Λάρισα. Η αναχώρηση έγινε στις 7και μισή στα Νυφικά Λάζος. Συνοδοί μας ήταν η κ. διευθύντρια Ηλιάδη Αμαλία, η κ. Τριμίντζιου (μουσικός) και ο κ. Ρίζος(φιλόλογος). Ο καιρός ήταν σχετικά καλός με μερικά σύννεφα στον ουρανό και ελάχιστες ψιχάλες.
Ο πρώτος μας προορισμός ήταν το Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, το οποίο έχει στην συλλογή του ευρήματα από την προϊστορική ως και την μεταβυζαντινή περίοδο, από όλη την Θεσσαλία: Κατάλοιπα από πυριτόλιθο, αμφίγλυφες ανθρωπόμορφες στήλες, καλλιτεχνικής υφής υαλουργίες με χρωματιστές ψηφίδες. Μια τεράστια ποικιλία από κομμάτια της ελληνικής ιστορίας. Κοιτάζοντας τα, ταξιδέψαμε και εμείς για λίγο στον χρόνο και εντυπωσιαστήκαμε από το κάλλος και την αίγλη των παλαιότερων χρόνων. Επιπλέον, επειδή τα ευρήματα που παρακολουθήσαμε την πορεία τους στο χρόνο είχαν άμεση σχέση με τις τωρινές ιστορικές μας γνώσεις, μας προσφέρθηκε η ευκαιρία να τα παρατηρήσουμε, να τα μελετήσουμε και να τα κατανοήσουμε καλύτερα . Συλλέξαμε φωτογραφικό υλικό το οποίο θα εκμεταλλευτούμε για να συνθέσουμε τις σχολικές μας εργασίες στα πλαίσια του μαθήματος της ιστορίας. Τέλος χάρη στον τρόπο που ήταν οργανωμένα κάναμε μια αναδρομή στο παρελθόν και καταφέραμε να διακρίνουμε τις ομοιότητες και τις διαφορές της κάθε εποχής ως προς την τέχνη, τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, την θρησκεία και τις παραδόσεις. Με άλλα λόγια η περιήγηση και η ξενάγησή μας ήταν σαν ανοιχτό βιβλίο που με τις εικόνες του, μας διηγήθηκε σύντομα την ιστορία της Θεσσαλίας. Προσωπικά, ιδιαίτερο ενδιαφέρον μου κέντρισαν τα εφυαλωμένα πινάκια της βυζαντινής εποχής, τα οποία τα εφυάλωναν όχι μόνο για λόγους αισθητικής και καλλιτεχνικότητας, αλλά και για να τα προστατεύσουν από την διάβρωση. Σε σχέση με αυτό μου έκανε εντύπωση το ότι ο άνθρωπος από τόσο παλιά έβρισκε τρόπο να λύνει τα προβλήματα και θαύμασα για ακόμη μια φορά την εξυπνάδα του λαού της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Όταν τελείωσε η περιήγηση κάναμε ένα διάλειμμα στο εντευκτήριο-καφέ του μουσείου στο οποίο πήραμε το πρωινό μας γεύμα.
Η επόμενη στάση μας ήταν στην Πινακοθήκη Κατσίγρα στην οποία παρακολουθήσαμε την περιοδική έκθεση του Φιλόλαου. Ο Φιλόλαος γεννήθηκε το 1923 στη Λάρισα και πέθανε το 2010 στο Παρίσι. Στη ξενάγηση που ακολούθησε μάθαμε για τη ζωή του Φιλόλαου, απολαύσαμε τα εντυπωσιακά έργα του και γνωρίσαμε την αφαιρετική τέχνη, η οποία δεν περιέχει πολλά στοιχεία και λεπτομέρειες. Το μουσείο ήταν αξιόλογο και παρουσίαζε εικαστικό ενδιαφέρον. Μόλις ολοκληρώθηκε η ξενάγηση μεταφερθήκαμε στο κέντρο της Λάρισας όπου και περιηγηθήκαμε στα σημεία ιστορικού και αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Σταθήκαμε για να απολαύσουμε το αρχαίο θέατρο στο οποίο διακρίνονταν τα αρχαία από τα νέα τμήματά του. Έπειτα προχωρήσαμε, ώσπου φτάσαμε στον Ναό του Αγίου Αχιλλείου. Εκεί έγινε αναφορά για την ζωή του Αγίου, για το πώς βρέθηκαν τα άγια λείψανά του καθώς και για την ιστορία του Ναού. Ο ναός είναι αγιογραφημένος από Λαρισαίους αγιογράφους και είχε πλούσια διακόσμηση. Το επόμενο μέρος που επισκεφτήκαμε ήταν λίγα μέτρα πιο μακριά. Ήταν τα ερείπια του παλιού ναού του Αγίου στα οποία περπατήσαμε τριγύρω, διαπιστώνοντας ότι είχε βυζαντινές βάσεις.
Κατόπιν, ακολούθησε ελεύθερος χρόνος στην πόλη. Εκεί φάγαμε το μεσημεριανό μας και κάναμε τα ψώνια μας. Στις 5 το απόγευμα μαζευτήκαμε στο λεωφορείο και αναχωρήσαμε για το Κάστρο του Πλαταμώνα. Ήταν μεγάλο και χτισμένο πάνω στο βουνό. Η θέα ήταν πανοραμική, καθώς φαινότανε η θάλασσα και τα φώτα των σπιτιών. Εντυπωσιακό ήταν το σημείο που ενώνονταν ο ουρανός με την θάλασσα. Καθώς άρχιζε να νυχτώνει, τα φώτα του Κάστρου άναψαν και έτσι το απολαύσαμε φωταγωγημένο. Τελευταίος προορισμός ήταν ο οικισμός του Πλαταμώνα στον οποίο αφεθήκαμε ελεύθεροι για περίπου 2 ώρες. Περίπου στις 9 και 45 είχαμε επιστρέψει στα Τρίκαλα.
Η εκδρομή μας στην Λάρισα ήταν μια πολύ ευχάριστη εμπειρία. Ευχαριστούμε θερμά τους συνοδούς και συντονιστές της εκδρομής κ. Ηλιάδη Αμαλία, κ. Τριμίντζου και κ. Ρίζο, για την άψογη συνεργασία και για τον χρόνο που αφιέρωσαν για την οργάνωση και υλοποίηση της εκδρομής. Ήταν μια ξεχωριστή εκδρομή γιατί δεν περιορίστηκε στα πλαίσια μιας ψυχαγωγικής επίσκεψης αλλά μέσα από αυτή εμπλουτίσαμε και τον γνωστικό μας ορίζοντα. Εφοδιαστήκαμε με γνώσεις και επισκεφτήκαμε νέους προορισμούς. Περιλάμβανε λοιπόν διδακτικό περιεχόμενο που συνδέθηκε κατάλληλα με την διασκέδαση και την ψυχαγωγία που χαρακτηρίζει τις σχολικές εκδρομές. Πιστεύω πως με αυτόν τον τρόπο πρέπει να είναι οργανωμένες.
