Την περίοδο 1900-1950 στα Τρίκαλα και την ευρύτερη περιοχή εκτυλίχτηκαν σπουδαία ιστορικά γεγονότα, με κύριο πρωταγωνιστή τις λαϊκές τάξεις και τις προοδευτικές δυνάμεις.
Κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, εξεγέρσεις αγροτών για απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, ογκώδη λαϊκά συλλαλητήρια του μεσοπολέμου κατά της πείνας και υπέρ της προκοπής, κίνημα παλαιών πολεμιστών κατά του πολέμου και της αστικής αντίδρασης, μαζική λαϊκή Αντίσταση κατά ναζιστών και φασιστών με αλυσίδα μαχών στην περιοχή μας, μάχη της σοδειάς με τον ΕΛΑΣ, μεταφορά της έδρας για ένα διάστημα εδώ της Ελεύθερης Ελλάδας και το πέρασμα από εδώ των Ηγετών του Αγώνα, έκτακτα στρατοδικεία, καταδίκες, εκτελέσεις αγωνιστών που ακολούθησαν κ.λπ. Ενώ ταυτόχρονα στρατευμένα παιδιά του Τρικαλινού Λαού έπεσαν ηρωικά μαχόμενα στα πεδία των μαχών την ίδια περίοδο.
Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε ότι τα Τρίκαλα το α’ μισό του 20ου αιώνα έγραψαν τόση ιστορία όση στα υπόλοιπα 3.000 χρόνια της ύπαρξής τους.
Αποτελεί αναμφισβήτητο γεγονός πως η συμβολή των Τρικάλων το α’ μισό του 20ου αιώνα στην ιστορία της Ελλάδας είναι πολύ μεγάλη και άκρως προοδευτική.
Οι σημερινοί Τρικαλινοί και κυρίως οι νεότερες γενιές αγνοούν τη μεγάλη αυτή ιστορική κληρονομιά του τόπου μας. Είναι χρέος μας να την αναδείξουμε ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!
Οι κυρίαρχες δυνάμεις έγραψαν την ιστορία κατά πως αυτές τις συμφέρει, αναποδογυρίζοντας πολλές φορές την αλήθεια. Υπάρχουν πολλές λευκές σελίδες στην ιστορία του τόπου που πρέπει να γραφτούν και άλλες τόσες κακογραμμένες που πρέπει να ξαναγραφτούν.
Δυο κορυφαίες
λευκές σελίδες
Κορυφαίες λευκές σελίδες το 1925 με την Αγροτική Λαϊκή Εξέγερση των Τρικάλων που συντάραξε το πανελλήνιο, και το 1945 που φασίστες κρέμασαν τα κομμένα κεφάλια του θρύλου της Εθνικής Αντίστασης, του Άρη Βελουχιώτη και του συναγωνιστή του Τζαβέλλα, σε φανοστάτη στο κέντρο των Τρικάλων.
Το πρώτο, αναγνωρίστηκε επισήμως προ 5ετίας και έκτοτε την πρώτη Κυριακή κάθε Φλεβάρη τιμάται ως τοπική επέτειος η Αγροτική Λαϊκή Εξέγερση του 1925 στα Τρίκαλα. Μια μεγάλη Εξέγερση του Λαού, η πρώτη στην Ελλάδα κοινή εργατοαγροτική εξέγερση (για «αρραβώνα αίματος εργατιάς-αγροτιάς» έγραψαν οι ιστορικοί), ήταν για 85 ολόκληρα χρόνια λησμονημένη, ερμητικά κλεισμένη στο ντουλάπι της λήθης από τις δυνάμεις της αντίδρασης.
Μετά από πρωτοβουλία πολιτών και διανοουμένων και την κοινωνική δυναμική που αναπτύχτηκε, ήρθε αναπόφευκτα ως επιστέγασμα και η επίσημη αναγνώριση του 1925 από το Δημοτικό Συμβούλιο των Τρικάλων.
Το παραπάνω αποτελεί δίδαγμα και για τον Άρη Βελουχιώτη, τον Θρύλο-Ήρωα της Αντίστασης κατά του φασίστα κατακτητή της πατρίδας μας.
Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αυταπάτη σε κανέναν που αγαπά την ιστορική αλήθεια και τους πραγματικούς ήρωες του λαού ότι η Πολιτεία και οι θεσμοί θα τους αναγνωρίσουν και θα τους τιμήσουν όπως τους αξίζει, χωρίς την ενεργοποίηση των ίδιων των πολιτών.
Η δημιουργία κινήματος από τα κάτω (από πολίτες, ιστορικούς και διανοούμενους) αποτελεί μονόδρομο για να τιμηθούν τα 70χρονα του Άρη στην πόλη μας, που με τη ζωή και το θάνατό του τόσο πολύ συνδέθηκε το όνομά του. Αλλιώς το αντιδραστικό κατεστημένο θα επιβάλει για μια ακόμη φορά τη σιωπή και τη λήθη.
Ήδη η Δημοτική Αρχή Τρικκαίων πέταξε την πρόταση για μετονομασία οδού της πόλης σε Άρη Βελουχιώτη στις καλένδες. Τους ξέρουμε καλά. Δεν πρέπει να ξεγελούν κανέναν μας!
Δεν πρέπει ν’ αγνοούμε ότι η ασυμβίβαστη, ανυποχώρητη, αγωνιστική και λαϊκή-πατριωτική μέχρι τα άκρα στάση του Άρη Βελουχιώτη ενοχλεί όχι μόνο τους φασίστες και δοσίλογους, αλλά και ευρύτερες αστικές δυνάμεις που υπηρέτησαν την υποταγή και την εθελοδουλεία.
Θα ήταν ευχής έργο όλοι οι άνθρωποι καλής θέλησης, χωρίς δεύτερες σκέψεις, ταλαντεύσεις και υστεροβουλίες να συνταχθούμε με την «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΑ 70ΧΡΟΝΑ ΤΟΥ ΆΡΗ» και μέσα από ενιαίες δημοκρατικές διαδικασίες, τις εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες που θα αναληφθούν να γίνει το 2015 πραγματικό «έτος Άρη Βελουχιώτη». Το χρωστά ο τόπος μας στον θρυλικό πρωτοκαπετάνιο.
