Από στοιχεία του Γεωργίου Β. Δεληλίγκα η πλημμύρα που έγινε στα Τρίκαλα στις 4 Ιουνίου του 1907 ήταν καταστροφική.
‘Ηταν ημέρα Δευτέρα της 4ης Ιουνίου του 1907. Ημέρα του εβδομαδιαίου παζαριού, ηλιόλουστη και τίποτα δεν προμήνυε το μεγάλο κακό. Περί το μεσημέρι ξαφνικά συννέφιασε και ο ουρανός έγινε κατάμαυρος. Το απόγευμα κατά τις 4 μ.μ. άρχισε να βρέχει με το ‘’καρδάρι’’. Όσο διαρκούσε η βροχή τόσο δυνάμωνε η έντασή της με συνέπεια λίγη ώρα αργότερα η έντασή της να είναι καταρρακτώδης. Η διάρκειά της ήταν μέχρι τις 11 η ώρα το βράδυ. Από τη μεγάλη συγκέντρωση και την ορμητικότητα του νερού παρασύρθηκαν όλες οι γέφυρες του Ληθαίου και των παραποτάμων. Έμεινε μόνο η κεντρική γέφυρα της πόλης η οποία σκεπάστηκε από το νερό. Οι ζημιές ήταν πολλές και τεράστιες. Τα θύματα από πνιγμό πάρα πολλά χωρίς κανένας να γνωρίζει τον πραγματικό αριθμό, γιατί όπως προαναφέρθηκε ήταν ημέρα του εβδομαδιαίου παζαριού και όπως είναι γνωστό την εποχή εκείνη στα Τρίκαλα γίνονταν το μεγαλύτερο Ζωοπάζαρο στη Θεσσαλία. Έτσι λοιπόν είχαν έρθει πολλοί αγροτοκτηνοτρόφοι από τους γειτονικούς νομούς, για το λόγο αυτό υπήρχαν και πολλοί αγνοούμενοι.
Καταστράφηκαν εντελώς πολλά σπίτια της πόλης και των συνοικισμών, που ήταν φτιαγμένα με πληθιά, πολλές καλλιέργειες και πνίγηκαν χιλιάδες ζώα.
Τα χωριά που πλήγηκαν περισσότερο ήταν το Ριζαριό, ο Λόγγος, η Πατουλιά, το Γλύνος, η Νομή κ.λ.π.
Χιλιάδες κάτοικοι της πόλης και της γύρω περιοχής έμειναν άστεγοι. Εξ αιτίας της μεγάλης καταστροφής μετά από μια βδομάδα την περιοχή επισκέφθηκε ο Υπουργός των Εσωτερικών Ν. Καλογερόπουλος και στη συνέχεια ο Βασιλεύς Γεώργιος.
Από το Αρχείο του Γεωργίου Β. Δεληλίγκα
Προέδρου τότε του Αγροτικού Συνεταιρισμού Καραμαλή Τρικάλων 1930
