10 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Δεν ξεχνάμε! Πολεμάμε τον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον εκτρέφει!

18 Σεπτέμβρη 2013: Ο Παύλος Φύσσας έπεφτε μαχόμενος, δολοφονημένος από το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά, μέλους της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.  Ο Παύλος Φύσσας πλήρωσε με τη ζωή του την ανυποχώρητη στάση του απέναντι στους φασίστες, μια στάση η οποία μετατράπηκε σε σύμβολο της δράσης του αντιφασιστικού κινήματος σε γειτονιές και εργατικούς χώρους κόντρα στην τότε κοινοβουλευτική επιτυχία της Χρυσής Αυγής και παραμένει ακόμη σύμβολο ενάντια σε κάθε εκδοχή του φασισμού.

10 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα χρειάζεται να κλιμακώσουμε ξανά τη μάχη ενάντια στους φασίστες και την κυβέρνηση που τους κάνει πλάτες.

Η πολυδιάστατη κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και η αντιδραστική πολιτική ατζέντα της άρχουσας τάξης ξαναγεννά τον κίνδυνο του φασισμού, στην Ελλάδα και παγκοσμίως. Το διαπιστώσαμε και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές αφού οι αστικές δυνάμεις φρόντισαν να χαϊδέψουν και να καλλιεργήσουν τον ρατσισμό, τον εθνικισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό, στέλνοντας στη Βουλή τους Σπαρτιάτες, τον Βελόπουλο και τη Νίκη.

Tο έδαφος που θρέφει τις φασιστικές ιδέες και πρακτικές συνεχίζει να καλλιεργείται διαρκώς και έχουμε πολλά δείγματα για αυτό:

Ο ολοκληρωτισμός στην καθημερινότητά μας (παρακολουθήσεις, απαγορεύσεις κυκλοφορίας, αστυνομοκρατία).

Το σύγχρονο ρεύμα του ανορθολογισμού που πηγάζει από ισχυρά κέντρα εξουσίας. Η κυβερνητική υστερία (αλλά κι η ευρεία συναίνεση ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ακροδεξιά) γύρω από το τείχος στον Έβρο, η ρητορική των ασύμμετρων απειλών, η επίσημη αλλά και ανεπίσημη πρακτική push-backs στα χερσαία και θαλάσσια σύνορα, τα κλειστά προσφυγικά στρατόπεδα.

Η ενοχοποίηση των προσφύγων για τις πυρκαγιές στον Έβρο και για την εν ψυχρώ μαζική δολοφονία προσφύγων στην Πύλο που διέπραξε η κυβέρνηση.

Η εφαρμογή και μάλιστα στην πιο ακραία μορφή του αντιμεταναστευτικού νομοθετικού πλαισίου της ΕΕ.

Η κοινοβουλευτική προσπάθεια νομιμοποίησης των Ουκρανών φασιστών του «Azov», η αδιανόητα ανενόχλητη διαδρομή των ναζιστών οπαδών της Ντιναμό Ζάγκρεμπ που οδήγησε στη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή.

Μπροστά σε αυτή την καμπή δεν υπάρχει ο παραμικρός χώρος για εφησυχασμό. Είναι βέβαιο πως το καπιταλιστικό σύστημα –ολοένα και πιο αντιδραστικό και επιθετικό στην εποχή μας– και το αστικό πολιτικό σύστημα, χρειάζεται τις φασιστικές ιδέες και πρακτικές και τους ανοίγει τον δρόμο ώστε να διοχετευτεί η λαϊκή οργή στα ακίνδυνα για το σύστημα μονοπάτια του ρατσισμού κι εθνικισμού και να μετατραπεί σε «εμφύλιο των φτωχών».

10 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ο αντιφασιστικός αγώνας συνεχίζεται μέχρι να διασφαλίσει την οριστική καταδίκη της ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής. 

Αγώνας για να κρατηθούν οι γειτονιές μας καθαρές από τις φασιστικές ομάδες και να ξεριζωθούν φασίζουσες λογικές από τα σχολεία, τους χώρους δουλειάς και τις πόλεις.

Αγώνας μαζί με πρόσφυγες και μετανάστες εναντίον της ρατσιστικής μεταχείρισής τους από το ελληνικό κράτος, ειδικά στην περιοχή μας μετά τις καταστροφικές πλημμύρες.

Αγώνας για να ενώσουμε τους φτωχούς και καταπιεσμένους ανθρώπους με βάση το ταξικό συμφέρον τους, σε έναν αγώνα για την άμεση βελτίωση της ζωής τους και την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.

ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΡΙΚΑΛΩΝ