Γράφει ο Αριστοτέλης Κωλώτης Κερασοβίτης
Θυμάμαι με νοσταλγία τα χρόνια της αυτάρκειας, που αγόραζες τα αγαθά ανάλογα με τις δυνατότητες που είχε η τσέπη σου και δεν μας έλειπε τίποτα. Μετά ήρθαν οι δήθεν σοσιαλιστές και οι νεοφιλελέδες, μαζί τους οι τραπεζίτες και οι αγορές, τα δάνεια και ο υπερκαταναλωτισμός, η ψευδαίσθηση μιάς καλύτερης ζωής στηριγμένη στα κέρδη των λίγων και στα χρέη των πολλών…Το πρόβλημα άρχισε να παρουσιάζεται όταν οι άνθρωποι παρέκαμψαν τις αρετές της αυτάρκειας της εγκράτειας και της φρόνησης παρασυρόμενοι απο ένα κατευθυνόμενο τρόπο ζωής όπου η υπερπληθώρα προϊόντων και η υπερκατανάλωση τους χωρίς μέτρο, που επέβαλαν οι λίγοι ισχυροί μετέτρεψε την επιθυμία των ανθρώπων για μια καλύτερη ζωή σε μιά εφιαλτική ψευδαίσθηση. Διότι ο πλούτος που παράγει η φύση είναι αρκετός για εκείνον που θέλει να ζήσει συνετά, ενώ για τον ματαιόδοξο εκτείνεται στο άπειρο. Την ανθρώπινη ματαιοδοξία εκμεταλλεύονται οι ισχυροί για να δημιουργήσουν στρατιές σκλάβων. Έτσι λοιπόν διαφοροποιούμενος από τους πολλούς τηρώ τους εξής κανόνες…
1) Δέν ψηφίζω εγωκεντρικά αλλά με γνώμονα το γενικό συμφέρον…
2) Θέλω τους πολιτικούς τίμιους και καθαρούς( τρομάρα μου) χωρίς τα ρουσφέτια…
3) Δεν θέλω να ψοφήσει ο γείτονας για να του πάρω την κατσίκα αλλά να προσπάθησω να αγοράσω και εγώ μία…
4) Δεν είμαι από εκείνους που γκρινιάζουν οτι δεν τους φτάνουν τα χρήματα για τα βασικά είδη ανάγκης, αλλά πάντα τους περισσεύουν για τα είδη πολυτελείας!!
5) Δεν γλύφω, δωροδοκεί και δωροδοκείται και μετά να βρίζω το διεφθαρμένο κράτος…
6) Δεν έχω άποψη για όλα, ουτε και είμαι ειδικός σε όλα…
7) Δεν μοιρολατρώ πάνω από συντρίμμια, και ενεργώ όταν πρέπει…
8) Δεν αφήνω τους φόβους μου να ορίζουν τις πράξεις μου… Είμαι πολλά περισσότερα από τους φόβους μου!
9) Γεννήθηκα για να ευτυχήσω, όχι για να είμαι θεατής της ίδιας μου της ζωής…
10) Το μυαλό μου είναι ο καλύτερος φίλος μου ή ο χειρότερος εχθρός μου…
Και για να τελειώνω, η πιο αγαπημένη μου ατάκα δεν είναι το «ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας» αλλά η φράση του Επίκουρου: ” Μεγαλύτερος καρπός της αυτάρκειας η ελευθερία “…
