Όλα όσα πρέπει αν ξέρετε για τις παιδικές αλλεργίες

Στο παρακάτω κείμενο θα σας παρουσιάσουμε τι είναι η αλλεργία, πώς εκδηλώνεται, από τι προκαλείται και τι μπορούμε να κάνουμε, όταν αντιληφθούμε ότι το παιδί μας εμφανίζει συμπτώματα αλλεργίας.

Αλλεργία είναι η αντίδραση του ανθρώπινου οργανισμού λόγω υπερευαισθησίας σε κάποια αλλεργιογόνο ουσία. Τα παιδιά, που εμφανίζουν αλλεργίες είναι γενετικά προδιατεθειμένα να ευαισθητοποιούνται σε κάποια αλλεργιόγονα. Σύμφωνα με σχετικές έρευνες, η κληρονομικότητα παίζει μεγάλο ρόλο στην εκδήλωση αλλεργίας, καθώς το αν ο ένας ή και οι δύο γονείς είναι αλλεργικοί αυξάνει τις πιθανότητες να είναι και το παιδί αλλεργικό (κατά 30% όταν ο ένας γονιός είναι αλλεργικός και κατά 60% όταν είναι και οι δύο).

Πέραν της κληρονομικότητας, υπάρχουν όμως και εξωγενείς παράγοντες, οι οποίοι επηρεάζουν την εκδήλωση και την πορεία της αλλεργίας. Σ’ αυτούς μπορούν να ενταχθούν οι διάφορες λοιμώξεις, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η διατροφή, οι κλιματικές συνθήκες, η ψυχολογία και το παθητικό κάπνισμα.

Η αλλεργία εκδηλώνεται με διάφορα τοπικά συμπτώματα, όπως το φτέρνισμα, η καταρροή, ο κνησμός, το οίδημα και η ερυθρότητα. Μπορεί όμως να εκδηλωθεί και γενικευμένα σ’ όλα το σώμα με πρήξιμο των χειλιών ή της γλώσσας και δυσκολία στην αναπνοή (η λεγόμενη αναφυλαξία).

Τα κυριότερα και συχνότερα αλλεργικά νοσήματα είναι η αλλεργική ρινίτιδα, το άσθμα, το έκζεμα, η κνίδωση και οι τροφικές αλλεργίες. Το πώς θα εκδηλωθούν και ποιά θα είναι η εξέλιξή τους σχετίζεται με την ηλικία του παιδιού. Τα δερματικά αλλεργικά νοσήματα, όπως το έκζεμα, και οι τροφικές αλλεργίες αρχίζουν συνήθως να εκδηλώνονται νωρίς και ατονούν μετά τον δεύτερο χρόνο ζωής του παιδιού, σε αντίθεση με τις αναπνευστικές αλλεργίες, που ξεκινούν να εμφανίζονται μετά τον δεύτερο χρόνο και στη συνέχεια εντείνονται και παραμένουν και στην ενήλικη ζωή.

Η αλλεργική ρινίτιδα οφείλεται κατά κύριο λόγο στη γύρη των λουλουδιών, την άνοιξη. Τα παιδιά μπορούν να εμφανίζουν όλα ή κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα: συνάχι, <<μπουκωμένη>> μύτη, πονοκέφαλο, φτέρνισμα, ξερό βήχα, ενώ παράλληλα μπορεί να εμφανιστεί και αλλεργική επιπεφυκίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να αποτελεί προθάλαμο για την εκδήλωση του αλλεργικού άσθματος.

Το εύρος των αντιγόνων που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργία είναι πολύ μεγάλο και κάθε παιδί διαφέρει ως προς την ευαισθησία του σ’ αυτά.

Τα αλλεργιογόνα κατανέμονται στις παρακάτω κατηγορίες:

1) Αλλεργιογόνα της ατμόσφαιρας, όπως οι τρίχες, τα ακάρεα της σκόνης, τα φτερά και το χνούδι των κατοικίδιων ζώων, η γύρη των φυτών, οι καιρικές συνθήκες, η απότομη αλλαγή της θερμοκρασίας, ο κρύος αέρας, η υγρασία, χημικές ουσίες και σπρέι, κολόνιες κλπ.

2) Τροφικά αλλεργιογόνα, όπως τα θαλασσινά και το αυγό, οι ξηροί καρποί, τα φρούτα, τα συντηρητικά τροφών και οι χρωστικές τροφίμων. Στη βρεφική ηλικία ενδέχεται να εκδηλωθεί αλλεργία κατά την εισαγωγή νέων τροφών στο διαιτολόγιο του μωρού, με πιο συχνές την αλλεργία στο αγελαδινό γάλα και τα δημητριακά. Τα φυσικά τρόφιμα είναι αυτά που προκαλούν τις περισσότερες τροφικές αλλεργίες. Σ’ αυτή την κατηγορία μπορούμε να εντάξουμε και τις φαρμακευτικές ουσίες, κυρίως τα αντιβιοτικά.

3) Δερματικά αλλεργιογόνα. Οι συχνότερες αλλεργίες προξενούνται από τα απορρυπαντικά, τα καλλυντικά, το καουτσούκ και από φαρμακευτικές αλοιφές.

4) Ενέσιμα αλλεργιογόνα, όπως το τσίμπημα των εντόμων και των μικρών ζώων, και μερικά ενέσιμα φάρμακα.

Για τη διάγνωση της αλλεργίας στο παιδί σας, θα πρέπει να είστε παρατηρητικοί και υποψιασμένοι. Σε περίπτωση που αντιληφθείτε συμπτώματα αλλεργίας στο παιδί σας, απευθυνθείτε στον παιδίατρο. Αν υποψιάζεστε ότι το παιδί σας είναι αλλεργικό σε κάποια ουσία, προσπαθήστε να την απομακρύνετε για λίγες ημέρες από κοντά του. Αν αυτό φέρει αποτέλεσμα, τότε αυτό είναι πιθανόν ένδειξη ότι το παιδί σας είναι όντως αλλεργικό και πρέπει να απευθυνθείτε στον παιδίατρο, ο οποίος μπορεί να σας συμβουλεύσει, να δώσει αγωγή ή να ζητήσει εργαστηριακό έλεγχο. Από τα πιο συνηθισμένα τεστ είναι η μέτρηση των Rast IgE αντισωμάτων (ανοσφαιρίνες Ε) του αίματος, που γίνεται από δείγμα αίματος, το οποίο λαμβάνεται με τον κλασικό τρόπο.

Επιπλέον, ο παιδίατρος μπορεί να σας παραπέμψει σε αλλεργιολόγο για την υποβολή του παιδιού σας σε ειδικά ιατρικά τεστ, έτσι ώστε να ανιχνευθεί και να διαπιστωθεί η αιτία της αλλεργίας. Ο ουσιαστικότερος τρόπος αντιμετώπισης αρκετών αλλεργιών είναι ο εντοπισμός των αλλεργιογόνων και η αποφυγή τους. Θα πρέπει να ελέγχετε το οικιακό περιβάλλον του παιδιού για να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες εκδήλωσης των διαφόρων αλλεργικών συμπτωμάτων.

Μερικά μέτρα είναι ο τακτικός καθαρισμός και ο αερισμός του σπιτιού, ο συχνός καθαρισμός των φίλτρων του κλιματιστικού, το πλύσιμο των ρούχων με υποαλλεργικά απορρυπαντικά, η αποφυγή των λούτρινων παιχνιδιών.

 πηγή : Λεωνίδας Κάλφας για το Babyradio