Φανή Σπανού, Βίκυ Ιακωβάκη, Αρτέμης Αρκουμάνης: Eπιμένουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, κόντρα στους δύσκολους καιρούς

Φανή Σπανού, Βίκυ Ιακωβάκη, Αρτέμης Αρκουμάνης: Τρεις νέοι άνθρωποι της τέχνης που επιμένουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, κόντρα στους δύσκολους καιρούς. Μέσα από «Τα μπερδέματα» μας ταξιδεύουν από το σήμερα σε ένα ταξίδι μαγικό, παραμυθένιο–Σε συνέντευξη μας μιλούν για την παράσταση, το σήμερα, το αύριο…

[quote_box_center]

Κάποιοι λένε ότι το λαϊκό παραμύθι γεννήθηκε από ένα όνειρο,

κι άλλοι πως γεννήθηκε από μάγια…

Ωστόσο, άγνωστος έμεινε ο άνθρωπος που έκανε το όνειρο,

άφαντη όμως και η μάγισσα που έκανε τα μάγια…

[/quote_box_center]

Σήμερα θα ξεναγηθούμε σε ονειρεμένους δρόμους παραμυθιού. Θα συναντήσουμε ανθρώπους που εξακολουθούν να ονειρεύονται και να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Τρεις άνθρωποι νέοι, ένωσαν τους δρόμους και το ταλέντο τους και μέσα από «μπερδέματα» μας ταξιδεύουν από το σήμερα σε ένα ταξίδι μαγικό. Σε ένα παραμύθι… Η Φανή Σπανού, η Βίκυ Ιακωβάκη κι ο Αρτέμης Αρκουμάνης, τρεις νέοι άνθρωποι, άνθρωποι της τέχνης, επιμένουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, κόντρα στους καιρούς και να παράγουν θέαμα δίνοντας τη δυνατότητα σε μικρούς και μεγάλους θεατές, μέσα από το μαγικό κόσμο του παραμυθιού να περάσουν λίγο χρόνο ποιοτικής ψυχαγωγίας. Γιατί ναι και στην επαρχία υπάρχει αυτή η δυνατότητα. Άλλωστε, τα Τρίκαλα έχουν αποδείξει ότι είναι μία πόλη με στιβαρό υπόβαθρο στα θεάματα και την τέχνη. Η συζήτηση μαζί τους απολαυστική κι εποικοδομητική. Μιλήσαμε για την παράσταση, το σήμερα, το αύριο…

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

Η θεατρική παράσταση “Τα Μπερδέματα”, είναι διασκευή του λαϊκού παραμυθιού «Παπαρούνες» του Μέγα που αναφέρεται στις τρεις Μοίρες: την Κλωθώ, τη Λάχεση και την Άτροπο που μοιραίνουν μια κοπέλα, η οποία με τη βοήθειά τους βρίσκει την ευτυχία στη ζωή της.  Ονομάστηκε “Τα Μπερδέματα”, γιατί κατά την πλοκή της ιστορίας δημιουργούνται διάφορες κωμικές καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν τους ήρωες σε παρεξηγήσεις και μπερδέματα που όμως στο τέλος ξεμπερδεύονται! Όπως λένε οι συντελεστές της, η παράσταση απευθύνεται σε όσους πιστεύουν στη μαγεία των παραμυθιών ανεξαρτήτως ηλικίας. «Εξάλλου όλοι πρέπει να διατηρούμε άσβεστη την παιδική πλευρά του εαυτού μας. Όλοι έχουμε την ανάγκη να ζούμε σε ένα όνειρο και το παραμύθι το καταφέρνει αυτό» επισημαίνουν.

Όσο για την ανταπόκριση; «Ευτυχώς η παράσταση βρήκε μεγάλη ανταπόκριση, κάτι που αποδεικνύεται από την προσέλευση και κυρίως από τα χαμόγελα που είναι ζωγραφισμένα στα πρόσωπα όλων των παιδιών που έρχονται και παρακολουθούν την παράσταση και τα κάνουμε για μία ώρα συνοδοιπόρους μας στο ταξίδι προς τον υπέροχο κόσμο των παραμυθιών και του θεάτρου» λένε.

Η παράσταση “Τα Μπερδέματα” παρουσιάζεται κάθε Κυριακή, εκτός της πρώτης Κυριακής του κάθε μήνα, στις 12 το μεσημέρι στο χώρο του Le chat noir.

-Φανή πως ξεκίνησε η ιδέα της παράστασης;

–Ήταν μία ανάγκη μου, βλέποντας ότι ούτε πέρυσι ανέβηκε μία παράσταση παιδική, ούτε φέτος, θεώρησα ότι θα ήταν πάρα πολύ ωραίο να δημιουργήσουμε κάτι. Ήθελα δηλαδή, να κάνω μία παραμυθιού παράσταση. Βρήκα τη Βίκυ και τον Αρτέμη, που είναι πολύτιμοι συνεργάτες και τους εκτιμώ πάρα πολύ και για αυτό ήθελα να κάνουμε κάτι οι τρεις μας, και η Βίκυ πρότεινε το συγκεκριμένο παραμύθι.

-Δέσατε οι τρεις σας…

-Δέσαμε και για αυτό κάναμε κάτι οι τρεις μας: Επειδή έχουμε χημεία μεταξύ μας και θεωρώ ότι έχουμε και την ίδια αισθητική ως άνθρωποι και οι τρεις.

-«Μπερδέματα»… Γιατί;

-Η παράσταση ονομάστηκε “Τα Μπερδέματα”, γιατί κατά την πλοκή της ιστορίας δημιουργούνται διάφορες κωμικές καταστάσεις, οι οποίες οδηγούν τους ήρωες σε παρεξηγήσεις και μπερδέματα που όμως στο τέλος ξεμπερδεύονται!

– Έχεις ένα πλούσιο βιογραφικό. Συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές και παραστάσεις κ.α. Τα τελευταία χρόνια σε συναντάμε στα Τρίκαλα. Επιλογή ή σε ανάγκασαν οι συνθήκες;

-Έχω αρκετά χρόνια πια που η έδρα μου είναι τα Τρίκαλα και πηγαινοέρχομαι στην Αθήνα. Ποτέ δηλαδή, δεν διέκοψα τις σχέσεις μου με την Αθήνα, γι’ αυτό και πάντα έκανα και πράγματα εκεί. Όταν επέστρεψα στα Τρίκαλα ήταν θέμα συνθηκών. Στην πορεία όμως ήταν θέμα επιλογής. Και βλέπω ότι ίσως τελικά έπραξα σωστά τότε, γιατί τα πράγματα όσο πάνε δυσκολεύουν ακόμη πιο πολύ και υπάρχουν άνθρωποι που δυστυχώς δεν δουλεύουν πουθενά. Ή δουλεύουν σε κάποια παράσταση και δεν αμείβονται ή κάνουν άλλου είδους δουλειές. Είναι κρίμα όταν σπουδάζουμε και το αγαπάμε αυτό που κάνουμε να μην μπορούμε να βρούμε δουλειά. Και θεωρώ ότι όχι μόνο ο δικός μας κλάδος έχει πληγεί τόσο πολύ, αλλά κι ο δικός σας της δημοσιογραφίας. Όλοι είμαστε σε μία κατάσταση τελείως διαφορετική που δεν μπορούσαμε να τη φανταστούμε καν. Ακόμη και η τελευταία συμμετοχή που έκανα στον Καπουτζίδη, (Εθνική Ελλάδας), ούτε οικονομικά είχε καμία σχέση με αυτό που ζήσαμε παλιά, ούτε τίποτα. Είναι τα πράγματα δύσκολα για όλους. Το θέμα πια δεν είναι μόνο να βρεις μία δουλειά. Το θέμα είναι: θα αμειφθείς από μία δουλειά;

-Είναι δύσκολο για έναν ηθοποιό να περιοριστεί στα στενά πλαίσια μίας μικρής επαρχιακής πόλης;

-Δεν θεωρώ ότι είναι δύσκολο. Απλώς πιστεύω ότι θέλει ίσως περισσότερη δουλειά όταν είσαι μία επαρχιακή πόλη, με την έννοια ότι ο κόσμος μπορεί να μη σε εμπιστευτεί και να μη σε ακολουθήσει όταν θα θελήσεις να κάνεις κάτι. Δηλαδή, βλέπω ότι ο κόσμος όσες φορές ανεβαίνουν παραστάσεις από την Αθήνα πάει πιο εύκολα. Στη συγκεκριμένη προσπάθεια δεν ήξερα αν ο κόσμος θα μας αντιμετωπίσει με δυσπιστία. Δεν το είχα επιχειρήσει πάλι, οπότε δεν ήξερα πως θα είναι.

Μέχρι στιγμής σε αυτή την προσπάθεια που κάνουμε είδα ότι ο κόσμος ανταποκρίθηκε και ήταν πολύ ζεστός. Η παράσταση δεν είναι μία αφήγηση παραμυθιού, είναι μία παράσταση παραμυθιού για την οποία  και δουλέψαμε πάνω από δύο μήνες για αυτήν. Γιατί εμείς δεν είχαμε μία παραγωγή από πίσω που να τρέχει, έπρεπε τα πάντα να τα οργανώσουμε μόνοι μας. Είχαμε πάρα πολύ τρέξιμο στο να οργανώσουμε τα πάντα, γιατί αλλιώς είναι όταν υπάρχει από πίσω ένα δημοτικό θέατρο ή κάποιος άλλος παραγωγός για παράδειγμα που μπορεί να το τρέχει και είναι τελείως διαφορετικά όταν όλο αυτό το κινείς από μόνος σου.

-Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Έχεις προγραμματίσει κάτι;

-Όχι, μέχρι στιγμής κάνω τη ραδιοφωνική μου εκπομπή στον fm100 «Με δύο λέξεις» με τη Βίκυ, κάνουμε την παράσταση κι από εκεί και πέρα δεν ξέρω πως θα εξελιχθούν τα πράγματα. Έτσι άμεσα, άλλα σχέδια δεν έχω.

[quote_box_center]Η Φανή Σπανού είναι ηθοποιός. Απόφοιτη σχολής τουριστικών επαγγελμάτων και της δραματικής σχολής «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής με τον Δ. Δήμου, υποκριτικής κι αυτοσχεδιασμού με τον Π. Μουστακη και φωνητικής με τη Φρ. Τρύπη. Έχει συμμετάσχει στις τηλεοπτικές σειρές «ΑΘΩΟΣ Η ΕΝΟΧΟΣ»,«ΜΙΚΡΕΣ ΑΜΑΡΤΙΕΣ»,  «ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ»,  «ΛΙΦΤΙΓΚ», «ΟΙΚΟΣ ΑΝΤΟΧΗΣ», «ΤΟ ΚΑΦΕ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ», «7 ΘΑΝΑΣΙΜΕΣ ΠΕΘΕΡΕΣ»,«ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΙ ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ», «ΛΟΛΑ», «ΤΡΙΧΕΣ», «ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ». Στο θέατρο στις παραστάσεις «ΚΑΜΕΝΑ ΒΟΥΡΛΑ», «ΒΑΣΙΛΙΚΟΙ ΜΕΤΑ ΤΡΟΥΛΟΥ», «Ο ΜΑΓΟΣ ΤΟΥ ΟΖ», «ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ», «ΤΑ ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ», ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. Επίσης, συμμετείχε σε ζωντανές συνδέσεις από το «Μύλο των Ξωτικών». Σήμερα κάνει την εκπομπή «ΜΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ» ΣΤΟΝ FM100 ΡΑΔΙΟ ΖΥΓΟΣ.[/quote_box_center]

-Βίκυ φέτος θα είσαι και πάλι στο μύλο των ξωτικών;

–Ναι, θα βρίσκομαι και πάλι στο μαγικό χώρο του Μύλου των Ξωτικών, που έχει γίνει κάτι σαν ζωτικός μου χώρος. Είμαι από την πρώτη χρονιά λειτουργίας του Μύλου των Ξωτικών και νιώθω πολύ χαρούμενη που μπορώ να συνδράμω και να συνεισφέρω στη χαρά των παιδιών. Με τιμάει πραγματικά το γεγονός ότι έχω επιλεγεί γι’ αυτό τον τόσο ξεχωριστό ρόλο της Νεράιδας, που εκπληρώνει τις ευχές των παιδιών. Περιμένουμε με χαρά όλο τον κόσμο για να ζήσουμε και φέτος τη μαγεία των Χριστουγέννων στην υπέροχη πόλη μας.

-Η επαρχία δίνει ευκαιρίες για έναν άνθρωπο της τέχνης;

-Όταν αποφοίτησα από τη Δραματική Σχολή ήταν συνειδητή μου απόφαση να παραμείνω στην επαρχία και να δραστηριοποιηθώ εδώ. Θεωρώ ότι σε μια επαρχιακή πόλη η δημιουργικότητα και η ανάγκη έκφρασης νέων καλλιτεχνών μπορούν να βρουν ένα γόνιμο έδαφος παραγωγής νέων ιδεών, έργων και δράσεων. Ειδικότερα, στην πόλη μας τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια συσπείρωση ανθρώπων  της τέχνης με στόχο να συμβάλουμε όλοι μαζί στην πολιτιστική συνέχεια και ανάπτυξη του τόπου μας. Συνεπώς, η επαρχία αποτελεί πεδίο πολιτιστικής ανάπτυξης, αλλά, πέρα από το πολιτιστικό γίγνεσθαι, η  επαρχία σε όλα τα επίπεδα προσφέρει μια αναβαθμισμένη ποιότητα ζωής.

-Εκμυστηρεύσου μου ένα όνειρο σου που θα ήθελες να γίνει πραγματικότητα.

–Το μότο μου σχετικά με τα όνειρα είναι το εξής “κάνε τη ζωή σου ένα όνειρο”, μια φράση που “έκλεψα” από τον αγαπημένο μου συγγραφέα Antoine de Saint-Exupery. Προσπαθώ η κάθε ημέρα της ζωής μου να κρύβει κάτι το ονειρικό. Το μυστικό βρίσκεται στο πως αντικρίζεις και βιώνεις την καθημερινότητά σου. Και η ομορφιά της ζωής βρίσκεται στα μικρά πράγματα, σ’ ένα χαμόγελο που μπορείς να προσφέρεις και να σου επιστραφεί, σ’ ένα βλέμμα όπου μπορείς να διακρίνεις την ψυχή του άλλου, σε μια γλυκιά κουβέντα που μπορείς να μοιραστείς με το συνάνθρωπό σου. Άλλωστε, σύμφωνα με τον μέγιστο Albert Einstein “υπάρχουν δύο τρόποι για να ζήσεις, μπορείς να ζήσεις σαν τίποτα να μην είναι θαύμα ή μπορείς να ζήσεις σαν το οτιδήποτε να είναι ένα θαύμα”. Η επιλογή έγκειται στον καθένα μας.

–Οι μικροί θεατές είναι εύκολο κοινό;

–Δεν ξέρω αν οι λιλιπούτειοι θεατές είναι εύκολο ή δύσκολο κοινό, αυτό που γνωρίζω με σιγουριά είναι ότι τα παιδιά είναι ενδιαφέρον κοινό, κυρίως γιατί είναι αυθόρμητα και ειλικρινή στις αντιδράσεις τους. Χειροκροτούν όταν κάτι πραγματικά τους εντυπωσιάζει και παρακολουθούν προσεκτικά την πλοκή αν τους συνεπάρει η παράσταση. Πιο συγκεκριμένα, στη δική μας παράσταση και στα διαδραστικά κομμάτια τα παιδιά συμμετέχουν δυναμικά. Έχοντας δουλέψει αρκετά χρόνια με παιδιά, θα μπορούσα να πω ότι τα παιδιά είναι πάντα θετικά όταν βλέπουν μια παράσταση, απλώς βαριούνται εύκολα, οπότε πρέπει να έχεις μεγάλη ενέργεια για να τους κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω κάτι πολύ σημαντικό που μου έχει διδάξει η επαφή μου με τα παιδιά, δε χρειάζεται να τα πείσεις για κάτι, απλώς να τα ταξιδέψεις, γιατί αφήνονται πολύ εύκολα και είναι δεκτικά στο να γίνουν συνοδοιπόροι σου σ’ αυτό που βλέπουν.

[quote_box_center]Η Βίκυ Ιακωβάκη είναι ηθοποιός και θεατροπαιδαγωγός. Σπούδασε στο τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογία, αλλά σύντομα την κέρδισε ο χώρος του θεάτρου. Μετά τις σπουδές της στην Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης εργάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων. Παράλληλα, διδάσκει θεατρικό παιχνίδι-εμψύχωση στο θεατρικό εργαστήρι του Δήμου Τρικκαίων και σε εκπαιδευτήρια της πόλης. Τελευταία της ενασχόληση το ραδιόφωνο, καθώς είναι ραδιοφωνική παραγωγός στο Ράδιο Ζυγός μαζί με τη Φανή Σπανού. Πιστεύει ότι η ζωή είναι ένα μαγικό παραμύθι, όπου όλοι αξίζουμε λίγη από τη χρυσόσκονη, αρκεί να αφήσουμε την κόκκινη κλωστή να μας παρασύρει στη μαγική της πορεία…[/quote_box_center]

-Αρτέμη μια παραμυθιού παράσταση με ονειρική διάθεση… Πόση ανάγκη έχουμε να παραμυθιαστούμε σήμερα;

–Η ανάγκη μας για να οδηγηθούμε σε μια ονειρική διάθεση είναι μεγάλη! Εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί είτε λίγο είτε πολύ έχουμε ανάγκη για κάτι τέτοιο. Ανάγκη να χαθούμε για λίγο σε κόσμους παραμυθένιους και να περιπλανηθούμε σε  δρόμους ονειρεμένους. Να ξεχάσουμε για λίγο την καθημερινότητα και να ζήσει ο καθένας το δικό του παραμύθι, έτσι όπως το ονειρεύεται! Να γίνουμε και πάλι παιδιά! Ωστόσο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε και τον παιδευτικό ρόλο καθώς τα λαϊκά παραμύθια είναι άκρως διδακτικά.

-Ένας νέος ηθοποιός έχει μέλλον;

-Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή όπου το μέλλον είναι αβέβαιο. Πόσο μάλλον για τον δικό μας τομέα που ασχολούμεθα με την τέχνη η οποία ήταν η πρώτη που χτυπήθηκε από την οικονομική κρίση. Αυτό που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθούμε χτίζοντας σταθερά θεμέλια, δουλεύοντας σκληρά και κυνηγώντας  τα όνειρά μας.

-Σε έχουμε παρακολουθήσει μέσα από τα καλλιτεχνικά εργαστήρια του Δήμου… Είναι τα Τρίκαλα μία πόλη με καλλιτεχνικό ενδιαφέρον;

–Η πόλη μας έχει έντονο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον. Τα καλλιτεχνικά εργαστήρια του Δήμου είναι πόλος έλξης για μικρούς και μεγάλους. Ωστόσο, δε στηριζόμαστε μόνο στα εργαστήρια αλλά στις διάφορες  καλλιτεχνικές δράσεις που το αποδεικνύουν. Περιορισμένες σε αριθμό αλλά πραγματοποιούνται. Εκείνο που χρειάζεται είναι δραστήριοι και τολμηροί άνθρωποι με καινούργιες ιδέες και μεράκι να στηρίξουν και να εκμεταλλευτούν αυτό το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον.

-Με τι θα ήθελες να ασχοληθείς στο μέλλον;

-Αυτό που κάνω τώρα είναι για μένα ένα όνειρο. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσω τους παραμυθένιους αυτούς δρόμους.  Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα ν’ ασχολείσαι με παιδιά (γίνεσαι κι εσύ μαζί τους). Και εύχομαι  η παράσταση αυτή, την παραμυθιού παράσταση εννοώ, να είναι μόνο το ξεκίνημα και να ακολουθήσουν στο μέλλον πολλά… πολλά παραμύθια.

[quote_box_center]Ο Αρτέμης Αρκουμάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα. Σπούδασε στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει ολοκληρώσει τις σπουδές του στο φλάουτο, την Αρμονία και την Αντίστιξη. Είναι καθηγητής θεατρικής αγωγής στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Επιπλέον, εργάζεται στο Παιδαγωγικό Εργαστήρι Θεάτρου του Δήμου Τρικκαίων και στο Ωδείο Κολόβα.  Παράλληλα, ασχολείται με τη ζωγραφική. Έχει σχεδιάσει κοστούμια, σκηνικά και αφίσες για θεατρικές παραστάσεις ενώ συνεχώς δημιουργεί πίνακες με στόχο κάποια στιγμή να κάνει τη δική του ατομική έκθεση.[/quote_box_center]

Σημείωση: Οι υπέροχες φωτό είναι δουλειά του Γιώργου Κώτση.

Η συνέντευξη έχει δημοσιευτεί στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ.