Το φαινόμενο “ΣΥΡΙΖΑ” και η πραγματικότητα

Κατά τις πρόσφατες εθνικές εκλογές που προκλήθηκαν με ευθύνη της σημερινής κυβέρνησης , ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε μεγάλη νίκη και έστειλε σαφές μήνυμα προς τη μνημονιακή συγκυβέρνηση. Ανέπτυξε ρητορεία ελπίδας, σιγουριάς, σταθερού βηματισμού. Προώθησε δια του λόγου του και υποστήριξε με σθένος την άμεση λήψη ανακουφιστικών μέτρων για τον εξαθλιωμένο ελληνικό λαό, τόνισε την ανάγκη να γίνουν μεταρρυθμίσεις προς όφελος των χαμηλών και των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων και γενικά επεχείρησε να προβάλλει την ικανότητα που πίστευε ότι έχει εν μια νυκτί να αλλάξει την εικόνα της Ελλάδας σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο.
Ο ελληνικός λαός όντας κουρασμένος και ταλαιπωρημένος από την οικονομική αφαίμαξη πίστεψε στην ρητορική αυτή και την επιβράβευσε με νίκη στις εθνικές εκλογές. Έκτοτε όμως ο πρωθυπουργός και οι κυβερνώντες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις ευθύνες τους. Ήταν αυτοί πια που με την υπογραφή τους θα καθόριζαν το μέλλον του λαού, έχοντας δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες που μέρα με τη μέρα φθίνουν. Η επιλογή του κυβερνητικού σχήματος φάνηκε ανέτοιμη να αντιμετωπίσει από τη μία τις άμεσες ανάγκες και από την άλλη την ελπίδα που είχε σκόπιμα δημιουργήσει.
Οι κινήσεις που έγιναν κατά τις διαπραγματεύσεις άφησε έκθετο το οικονομικό επιτελείο. Ιδέες και προτάσεις μη εφαρμόσιμες και ρεαλιστικές, επιθετικές κινήσεις εντυπωσιασμού ήταν τα στοιχεία που συνέθεταν το πλήρες σκηνικό. Σε μια περίοδο που οι εξελίξεις έτρεχαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έδειχναν να ενδιαφέρονται πιο πολύ για τις γραβάτες και τα κασκόλ παρά για τους οικονομικούς δείκτες γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι το παιχνίδι ήταν απόλυτα χαμένο. Οι Κασσάνδες δεν διαψεύσθηκαν. Ορισμένοι εταίροι μας πάρα τη χλιαρή στήριξη τους στις πρώτες εθιμοτυπικές επισκέψεις του πρωθυπουργού, στη συνέχεια τόνισαν την ανάγκη να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις με γνώμονα την αναδιάρθρωση της οικονομίας και την σταδιακή λήξη των μνημονιακών επαχθών μέτρων.
Οι πρώτες μέρες εξέπεμψαν αισιοδοξία. Οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις ανέμεναν στην γωνία για τις πρώτες αντιδράσεις και καθότι γνώριζαν την κατάσταση προτίμησαν να μην μιλήσουν. Η Ελλάδα άλλαξε κυβέρνηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν προκαθορισμένες δεσμεύσεις απέναντι στην Ευρώπη και συνέχιση των πολιτικών που καθορίζονται από το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Δεν ξέρω όμως τι είναι χειρότερο: μια κωλοτούμπα ή ένα κακό αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που έκανε από την ημέρα εκλογής του ήταν να βαφτίζει τις λέξεις και να τις κάνει πιο αισιόδοξες. Αυτό όμως έγινε άμεσα αντιληπτό με αποτέλεσμα να αρχίσουν να ακούγονται κάποιες φωνές.
Οι εσωτερικές φωνές όμως άρχισαν να δυναμώνουν. Οι πιο δυνατές –αυτές της κομμουνιστικής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ- μίλησαν για συνέδριο και αλλαγή ηγεσίας. Οι άλλες φωνές – του Μανώλη Γλέζου – μίλησαν με σκληρά λόγια. Και είναι φωνές – όχι φωνή. Ο Μανώλης Γλέζος δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του. Εκπροσωπεί όλες τις γενιές. Είναι ένα σύμβολο που πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλους μας. Τι είπε όμως ο Γλέζος με μια επιστολή κόλαφο που όμοια της δεν έχει ξαναυπάρξει και προβλημάτισε όχι μόνο την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το σύνολο του ελληνικού λαού; Κανείς δεν μπορεί να αποποιηθεί της αλήθειας ότι τα λόγια του Μανώλη Γλέζου έχουν μεγάλη σημασία και το νόημα των λεγομένων κρύβει περισσότερες αλήθειες από αυτές που φαίνονται εκ πρώτης όψεως.
Ο Μανώλης Γλέζος λοιπόν ζητά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την ψευδαίσθηση που δημιουργήθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το σκληρό άρθρο που δημοσιεύθηκε λίγες ημέρες πριν αναφέρει χαρακτηριστικά πως η μετονομασία της τρόικας σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, του μνημονίου σε συνεργασία και των δανειστών σε εταίρων δεν αλλάζει την κατάστασης. Δεν αλλάζει και η ψήφος του ελληνικού λαού που στις εκλογές ψήφισε αυτά που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: κατάργηση του καθεστώτος της λιτότητας που είναι προνόμιο και στρατηγικής όχι μόνο της Γερμανίας και των δανειστριών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της ελληνικής ολιγαρχικής τάξης. Προεκλογικά μιλήσανε για άμεση κατάργηση μνημονίων και τρόικας, κατάργηση των νόμων της λιτότητας και άμεση επαναφορά νόμων οικονομικής στήριξης, αναδιάρθρωσης και σταθερότητας. Έναν μήνα μετά η εξαγγελία δεν έγινε πράξη. Υπήρξε παράταση του υπάρχοντος μνημονίου, τήρηση των προσυμφωνηθέντων από την προηγούμενη κυβέρνηση δεσμεύσεων και λήψη νέων εύκολων μέτρων «εξορθολογισμού και ισορροπίας».
Μετά από αυτή τη δυνατή φωνή τεκμαίρεται ότι είναι απαραίτητη και επιτακτική η ανάγκη άμεσης αλλαγής πλεύσης της πολιτικής που ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Για το καλό τους, για το καλό της Ελλάδας, για το καλό όλων μας.