Το δίλημμα

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
Παρακολουθώντας όλα τα πρόσφατα ιλαροτραγικά γεγονότα περί απόπειρας εξαγοράς βουλευτών (η αποστασία του 1965 μόνον ως φάρσα μπορεί να επαναληφθεί ) στη πιο κρίσιμη περίοδο της νεότερης πολιτικής ιστορίας της χώρας και τις νέες « πρωτοβουλίες» περί εθνικής συνεννόησης, συναινετικής εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και συναινετικού προσδιορισμού της ημερομηνίας των Εκλογών, σκέπτομαι φωναχτά : δεν μπορούμε ακόμη, μετά τη πιο καταστροφική ύφεση – εσωτερική υποτίμηση που είχε χώρα χωρίς να εμπλακεί σε πόλεμο, να οριοθετήσουμε τη διαφωνία των πολιτικών δυνάμεων, για να πάρει ο κυρίαρχος λαός τις αποφάσεις του ;
Όσοι παρακολουθούμε προσεκτικά ΟΛΑ τα δεδομένα μετά τη συνάντηση στο Παρίσι και τη συνεδρίαση της Γερμανικής Βουλής για να εγκρίνει τη 2μηνη παράταση της μνημονιακής συμφωνίας, μπορούμε νομίζω να περιγράψουμε ως εξής το ΔΙΧΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ : Εξαφάνιση των αίτιων που οδήγησαν στην υπερχρέωση, επανεκκίνηση της εθνικής οικονομίας, αξιοποίηση των συγκριτικών μας πλεονεκτημάτων, ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ παραγωγικής – διοικητικής – αναπτυξιακής ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ, με ποια πλατφόρμα και σε ποια βάση ;
– Υλοποίηση των 19 προαπαιτούμενων που απαιτεί το Διευθυντήριο της ΕΕ ( όχι οι ευρωπαϊκοί λαοί ), το ΔΝΤ, η Ε.Κ.Τ. ή
– Νέο Εθνικό Πλαίσιο για τη διαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους, που απορρίπτει τα προαπαιτούμενα και προτείνει απομείωση του χρέους, ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του υπόλοιπου, περίοδο χάριτος τουλάχιστον 5 ετών για πληρωμή τοκοχρεολυσίων ώστε να υπάρξει δυνατότητα οικονομικής ανάκαμψης, εξαίρεση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων από τους περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας, ποσοτική χαλάρωση από την Ε.Κ.Τ. για απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων
Όσοι συμφωνούμε ότι αυτό είναι το ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ κι όχι το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας ( έχει κι αυτό τεράστια σημασία, εάν αναζητούμε κάποιο που να εκπληρώνει τον ρόλο του στην εθνική συνεννόηση για τα μείζονα ) ή η Συνταγματική Αναθεώρηση (κι αυτή έπρεπε να είχε δρομολογηθεί, όχι να γίνει πρόσχημα για αναβολή των Εκλογών ), πρέπει να απαιτήσουμε από όλα τα Πολιτικά Κόμματα και τα νεοεμφανιζόμενα σχήματα ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ.
Κλείνω τις σκέψεις μου με την επισήμανση των συντακτών του “BLOOMBERG”: « Όποιος κι αν είναι στην εξουσία στην Ελλάδα τον επόμενο χρόνο δεν θα καταφέρει να διαχειριστεί περισσότερη λιτότητα», όσες μεταρρυθμίσεις αληθινές ή ψεύτικες κι αν επικαλείται…