Αδιευκρίνιστο ακόμα ποιες τελικώς δαπάνες πρέπει να κάνει (και πώς να τις κάνει) κάθε φορολογούμενος – Ακόμα υπό επεξεργασία το σχέδιο λέει ο Αλεξιάδης
Σύγχυση εξακολουθεί να επικρατεί για το ποιες τελικώς δαπάνες πρέπει να κάνει (και πώς να τις κάνει) κάθε φορολογούμενος πολίτης, με το νέο σύστημα αφορολογήτου βάσει αποδείξεων και πληρωμών με κάρτες. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του αρμοδίου υπουργού, κυρίου Τρύφωνα Αλεξιάδη, να δώσει εξηγήσεις μέσω συνεντεύξεών του σε κανάλια και ραδιόφωνα, οι φορολογούμενοι καταναλωτές εξακολουθούν να ζουν στα μαύρα μεσάνυχτα.
Το μόνο σίγουρο που προκύπτει από τις απανωτές συνεντεύξεις του αναπληρωτού υπουργού Οικονομικών είναι όλες αδιακρίτως οι δαπάνες που γίνονται από 1.1.2016 και μετά μέσω πιστωτικής κάρτας ή ηλεκτρονικής τραπεζικής, είτε έγιναν σε σούπερ μάρκετ είτε πχ για αγορά αυτοκινήτου, θα «μετράνε» για τον σχηματισμό το ατομικού αφορολογήτου της χρονιάς, πλην μόνον εκείνων που δηλώνονται ούτως ή άλλως ξεχωριστά στο Ε1 ( όπως των ενοικίων, των ιατρικών δαπανών ή των τόκων στεγαστικών δανείων).
Σίγουρο, αλλά ίσως όχι και τόσο, είναι πως ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών θεωρεί τα 2.000 ευρώ το χρόνο σαν ένα …μεγάλο εισόδημα. Δεν αποκλείεται όμως να εννοεί και λιγότερα!
Δεν είναι σίγουρο επίσης αν η απαίτηση για το ύψος των δαπανών που θα γίνεται με κάρτα, θα μειώνεται ή θα αυξάνεται αναλογικά με το δηλωθέν εισόδημα του φορολογουμένου. Δηλαδή εφόσον είναι χαμηλότερο, αν θα είναι λιγότερες και οι πληρωμές μέσω κάρτας που θα απαιτούνται.
Προκειμένου να διαλύσει την σύγχυση που επικρατεί για το τι τελικώς θα ισχύσει εφέτος και για ποιους, o αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης δήλωσε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη χθες στον Real FM ότι η σχετική διάταξη τελεί ακόμα υπό επεξεργασία (πιθανώς σε συνεννόηση και με την Τρόικα) αλλά όπως τόνισε ο κ.Αλεξιάδης, «τις επόμενες μέρες» θα ανακοινωθεί, για να μπορεί να κανονίζει την πορεία του και ο κάθε φορολογούμενος.
Ο ίδιος πάντως, αν και η διάταξη δεν είναι έτοιμη, έδωσε τα εξής παραδείγματα για το πώς λειτουργεί το μέτρο. Και είπε επί λέξει:
– «Αν κάποιος έχει 25.000 ευρώ εισόδημα (λέμε ένα θεωρητικά μεγάλο εισόδημα) δεν θα του πούμε «εσύ φέρε μας το 10%» μόνον με πλαστικό χρήμα. Εκεί θα του πούμε, «κύριε φέρε μας 9.500 ευρώ» αν είναι τελικά τόσο το αφορολόγητο».
– «Αν κάποιος φορολογούμενος έχει ετήσιο εισόδημα 8.000, δεν θα του πούμε «φέρε και τις 8.000 ευρώ -για να έχεις αφορολόγητο- με αποδείξεις». Εκεί θα είναι φυσικά μικρότερο. Εκεί θα είναι πχ στις 4.000 ευρώ».
Ωστόσο στο πρώτο παράδειγμα, για εισόδημα 25.000, οι δαπάνες ύψους 9.500 ευρώ που απαιτούνται, θα ισοδυναμούν με το 38% του ετήσιου εισοδήματος. Στο δεύτερο παράδειγμα όμως, για τον εξαιρετικά χαμηλόμισθο με τα 600-700 ευρώ τον μήνα, οι δαπάνες 4.000 ευρώ με αποδείξεις και κάρτες που θα του ζητούνται, θα αποτελούν το 50% του ετήσιου εισοδήματός του.
Υπενθυμίζεται ότι σήμερα απαιτείται 10% του δηλωθέντος εισοδήματος.
Σε άλλο σημείο των δηλώσεών του πάντως, έδωσε έναν άλλον …ορισμό του πλούτου:
«Υψηλό είναι το εισόδημα που απομένει σε κάποιον, εφόσον έχει καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Για παράδειγμα, 15.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα είναι διαφορετικό αν κάποιος είναι μόνος του, ή αν έχει άνεργη σύζυγο, ενοίκιο και παιδί που σπουδάζει στην επαρχία. Δεν είναι όλα τα εισοδήματα το ίδιο. Δεν θα βάλουμε ένα όριο των πχ 15.000 ή 20.000 ή 30.000 ευρω σαν όριο του πλούτου».
Πηγή: protothema.gr
