Ελάχιστοι τολμούν το σύμφωνο συμβίωσης στο Νομό, αλλά και σε όλη τη ΘεσσαλίαΣτα… χαρτιά παραμένει το σύμφωνο συμβίωσης στο Νομό Τρικάλων αρκετά χρόνια μετά τη θέσπισή του, τη στιγμή που ολοένα και περισσότερα ζευγάρια αναζητούν εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην προοπτική ενός πολυέξοδου και κοσμικού θρησκευτικού μυστηρίου. Μπορεί τα ήθη και τα έθιμα να έχουν αλλάξει, οι νέοι να έχουν γίνει αποδέκτες ξενόφερτων συνηθειών, όμως σίγουρα σε ένα έθιμο – θεσμό παραμένουν πιστοί κι αυτό δεν είναι άλλο από το γάμο. Τα τελευταία χρόνια η νομοθεσία στην Ελλάδα έχει «εκσυγχρονιστεί» και προσφέρει επιλογές όπως είναι το σύμφωνο συμβίωσης, όμως οι Τρικαλινοί και γενικότερα οι Θεσσαλοί δείχνουν να επιμένουν και να παραμένουν παραδοσιακοί σε αυτό το θέμα.
Της Βιβής Μαργαρίτη
Αναμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια σημειώνεται μία σχετική άνοδος, εντούτοις, παρ’ όλα αυτά, σε απόλυτους αριθμούς η επιλογή του συμφώνου παραμένει ακόμη στο περιθώριο, αφού οι κοινωνικές προκαταλήψεις και οι «τρύπες» του θεσμού δεν βοηθούν τους νέους που θέλουν να παρακάμψουν τον γάμο. Έτσι, τόσο στα Τρίκαλα, όσο και σε ολόκληρη τη Θεσσαλία, τα τελευταία χρόνια έχουν υπογραφεί ελάχιστα σύμφωνα.
Η αρχή με τα σύμφωνα συμβίωσης στα Τρίκαλα έγινε μόλις το 2013, και παρά το γεγονός ότι ο νόμος έχει τεθεί σε ισχύ από το 2008 (είχε προηγηθεί μια περίοδος που η ΕΕ, με οδηγία της, ζητούσε από τα κράτη-μέλη τη θέσπιση του συμφώνου συμβίωσης για όλους) και μάλιστα από τον τότε Τρικαλινό υπουργό Δικαιοσύνης Σωτήρη Χατζηγάκη ο οποίος κατέθεσε στη βουλή σχέδιο νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης, εξακολουθεί να κινείται σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά.
[quote_box_center]
Ξεκίνησε στη Δανία για τα ομόφυλα ζευγάρια
Η ιστορία των συμφώνων συμβίωσης ξεκίνησε από τη Δανία το 1989 και εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες, κυρίως ως μέσο κατοχύρωσης των ομόφυλων ζευγαριών που είχαν αποκλειστεί από τον θεσμό του γάμου. Σε μερικές χώρες, ωστόσο, ο θεσμός έχει υιοθετηθεί και από τα ετερόφυλα ζευγάρια.
[/quote_box_center]
Στα Τρίκαλα
Στα Τρίκαλα, (βάσει των στατιστικών στοιχείων των ληξιαρχικών πράξεων του υπουργείου Εσωτερικών), από το 2013 μέχρι και σήμερα έχουν υπογραφεί συνολικά 15 σύμφωνα συμβίωσης και πιο συγκεκριμένα:
2013: 1 στη Δ.Ε. Φαρκαδόνας
2014: 0
2015: 13, εκ των οποίων 10 στο Δήμο Τρικκαίων Δήμος Τρικκαίων και 3 στο Δήμο Καλαμπάκας
2016: 1 στο Δήμο Τρικκαίων, 1 στο Δήμο Καλαμπάκας και 1 στη Δ.Ε. Κόζιακα
Στη Θεσσαλία
Πέρυσι σε όλη τη Θεσσαλία υπογράφηκαν συνολικά 17 σύμφωνα συμβίωσης με το Νομό Μαγνησίας να κρατά τα… σκήπτρα αφού εκεί δηλώθηκαν τα περισσότερα εξ αυτών. Έτσι, το 2013 υπογράφηκαν (βάσει των στατιστικών στοιχείων των ληξιαρχικών πράξεων του υπουργείου Εσωτερικών) τα ακόλουθα σύμφωνα συμβίωσης σε επίπεδο Θεσσαλίας:
- 2013: 15
- 2014: 27
- 2015: 75
- 2016: 50
Υποτονικά
Μετά από 9 περίπου χρόνια που είναι σε ισχύ το σύμφωνο συμβίωσης συνεχίζει με υποτονικούς ρυθμούς, ειδικά για την περιοχή. Καλύτερη τύχη έχει σε μεγαλύτερες πόλεις και ειδικά στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά στην επαρχία ο κόσμος εξακολουθεί να μην το λαμβάνει υπόψη του, τουλάχιστον όχι σε μεγάλο βαθμό.
Απαιτείται χρόνος προφανώς μέχρι ο θεσμός να αποτελέσει συνείδηση και να ενταχθεί μεταξύ των επιλογών των Ελλήνων, ειδικά αν κάποιος αναλογιστεί πόσα χρόνια χρειάστηκε μέχρι να συμβεί αυτό και για τον πολιτικό γάμο. Βέβαια, από τα μειονεκτήματα αποτελούν τόσο η ελλιπής ενημέρωση και οι προκαταλήψεις, όσο και τα κενά που παρουσιάζει το σύμφωνο στην Ελλάδα.
[quote_box_center]
Το σύμφωνο
Το σύμφωνο συμβίωσης αποτελεί ουσιαστικά μια εναλλακτική έννομη μορφή συμβίωσης κατά την οποία δύο άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν παιδιά, χωρίς να περάσουν από τη διαδικασία του γάμου. Επικυρώνεται με μία απλή συμβολαιογραφική πράξη, η οποία καταχωρίζεται στο ληξιαρχείο. Τι απαιτείται; Οι συμβαλλόμενοι να μην είναι έγγαμοι, να μην έχουν συγγένεια μεταξύ τους, ούτε σχέση υιοθεσίας.
Με την υπογραφή του κατοχυρώνονται κατά κύριο λόγο περιουσιακά και κληρονομικά δικαιώματα που θα αποκτηθούν από τους συνάπτοντες, καθώς είναι ιδιωτικού (αστικού) δικαίου, ενώ καλύπτει το θέμα της γονικής μέριμνας του παιδιού που θα γεννηθεί κατά τη διάρκεια του συμφώνου, καθορίζει τεκμήριο πατρότητας, αλλά και τον τρόπο ορισμού του επωνύμου του παιδιού.
[/quote_box_center]
Δημοσιευμένο στη ΝΕΑ ΣΕΛΙΔΑ
