Διανύοντας τα νεανικά σου χρόνια, όταν εξετάζεις την πιθανότητα τεκνοποιίας, την αντιμετωπίζεις με στάση φρίκης. «Πώς είναι δυνατόν να αλλάξει τόσο πολύ η ζωή μου;», σκέφτεσαι εύλογα και ανατριχιάζεις. Γιατί, τότε, πολύ πριν το θετικό τεστ, το μαιευτήριο, τις πάνες και τον θηλασμό, όλα αυτά σου φαίνονται βουνό, σου φαίνονται τρομακτικά διαφορετικά απ’ ό,τι έχεις συνηθίσει. Η ζωή με το παιδί σου φαίνεται παντελώς ξένη και πολύ, πολύ δύσκολη. Τα κακά (;) νέα είναι ότι τα πράγματα έχουν έτσι ακριβώς, όπως πανικόβλητος τα σκεφτόσουν όταν ήσουν νέος. Τα καλά νέα είναι ότι, τελικά, δεν θα άλλαζες απολύτως τίποτα απ’ αυτή τη δύσκολη, εντελώς διαφορετική, χαώδη ζωή σου.
Ποιες είναι όμως οι κυριότερες αλλαγές που φέρνουν τούμπα τη ζωή των ανθρώπων μετά τα παιδιά; Τι παίρνεις και τι χάνεις; Ή μάλλον: τι αλλάζει τελικά;
Ύπνε, που σε παίρνουν τα παιδιά
Πριν τα παιδιά: Πριν φέρεις παιδιά στον μάταιο τούτο κόσμο, το κρεβάτι σου είναι μια όαση ξεκούρασης. Χουζουρεύεις τα πρωινά, παίρνεις χαλαρωτικά υπνάκια τα τεμπέλικα απογεύματα του καλοκαιριού και γενικώς ροχαλίζεις όποτε σου ‘ρθει η ανάγκη να ροχαλίσεις. Ωραίες, μακρινές, ξεκούραστες εποχές…
Μετά τα παιδιά: Από τη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στο σπίτι, μετά το μαιευτήριο, λες ένα οριστικό «αντίο» στον ύπνο –τουλάχιστον για μερικά χρόνια. Το μωρό ξυπνάει στη μέση της νύχτας γιατί πεινάει, το μεγάλο σου παιδί ξυπνάει απ’ το άγριο χάραμα να σε ρωτήσει αν έχουν ανοίξει οι κούνιες κι όταν τύχει όλοι να κοιμούνται εσύ, αποκαμωμένη, θα αράξεις στον καναπέ για λίγες ώρες χαλάρωσης –και θα σε πάρει ο ύπνος.
Οι έξοδοι του Μεσολογγίου
Πριν τα παιδιά: Θυμάστε τότε που δεν είχατε παιδιά; Πηγαίνατε για μεσημεριανά καφεδάκια στο Θησείο, βολτάρατε τις καθημερινές και τα απογεύματα μέχρι να βαρεθείτε και κανονίζατε για ώρες με τις φίλες σας ποιο μπαράκι θα φιλοξενήσει τις άγριες διαθέσεις σας.
Μετά τα παιδιά: Αφού μπουν τα παιδιά στο πλάνο, η κοινωνική ζωή των γονιών περιλαμβάνει κυρίως παιδικά πάρτι, παρέα με μαμάδες στις κούνιες, παρέα με μαμάδες των συμμαθητών των παιδιών και μπόλικα οικογενειακά γεύματα. Με δυο λόγια, όσο τα πιτσιρίκια είναι ακόμη μικρά, τα ποτάκια γίνονται αγκαλίτσες στο κρεβάτι, οι ετοιμασίες για την έξοδο γίνονται διηγήσεις παιδικών παραμυθιών και τα μπαράκια γίνονται χαλάρωση στον καναπέ μέχρι το επόμενο «ουά».
«Πω-πω! Ξημερώσαμε!»
Πριν τα παιδιά: «Είναι αργά» πριν κάνεις παιδιά σήμαινε ότι έχει πάει πέντε η ώρα το ξημέρωμα, έχεις πιει δυο, τρία, τέσσερα ποτάκια κι έχεις ζαλιστεί και πρέπει να θυμηθείς πού έχεις αφήσει το αυτοκίνητο, για να πας επιτέλους να ρημαδοκοιμηθείς.
Μετά τα παιδιά: «Είναι αργά» σημαίνει ότι σήμαινε παλιά το «Νωρίς είναι ακόμα». Αν η ώρα έχει πάει ήδη 11 και εσύ δεν έχεις ήδη φορέσει τα πιτζαμάκια με τα αρκουδάκια σου, δεν έχεις πλύνει δόντια και δεν έχεις κοιμίσει τα παιδιά, τότε η νύχτα είναι απρόβλεπτη, τρελή και το πάρτι άγριο.
Σαββατοκύριακο ίσον ξεκούραση
Πριν τα παιδιά: Όσο έχεις μια… άτεκνη ζωή, τα Σαββατοκύριακά σου είναι γεμάτα βολτίτσες, χουζούρι μέχρι το μεσημέρι, καφεδάκια, εφημερίδες, χαζολόγημα, χαδάκια με τον καλό σου και άλλα τέτοια όμορφα (και μακρινά). Η εβδομάδα σου μπορεί να είναι ένας μικρός Γολγοθάς, αλλά στο βάθος του εβδομαδιαίου τούνελ σε περιμένει η όαση του Σαββατοκύριακου.
Μετά τα παιδιά: Το Σαββατοκύριακο των γονιών περιλαμβάνει:
-ένα τουλάχιστον παιδικό πάρτυ.
-ένα τουλάχιστον γεύμα σε μία από τις δύο γιαγιάδες.
-μία τουλάχιστον ίωση κάποιου μέλους της οικογένειας.
-γενική σε μπάνιο/ κουζίνα/ δωμάτια παιδιών, πλυντήρια, σίδερο, μαγείρεμα, κατέβασμα/ ανέβασμα χειμωνιάτικων και μια μίνι μετακόμιση.
Και διακοπές ίσον ξεκούραση
Πριν τα παιδιά: Είτε είστε ο μεγαλύτερος χίπης που γέννησε τούτος ο τόπος, είτε είστε φανατικοί της καλοπέρασης, είτε πηγαίνατε διακοπές στο χωριό, είτε οργώνατε τα νησιά, το βέβαιο είναι ότι πριν τα παιδιά μπουν στη ζωή σας, οι διακοπές σας ήταν περίπου τέσσερις χιλιάδες φορές πιο ξέγνοιαστες από τις τωρινές. Όχι, όχι πιο όμορφες –πιο ξέγνοιαστες.
Μετά τα παιδιά: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να επισημάνουμε εδώ είναι ότι οι διακοπές των γονιών, στην πραγματικότητα δεν είναι διακοπές. Είναι μετακόμιση. Δευτερευόντως, πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι οι διακοπές των γονιών με μικρά παιδιά δεν είναι «διακοπές» -αφού δεν διακόπτονται και σπουδαία πράγματα- είναι πιο πολύ κάτι σαν να δουλεύεις σαν ομαδάρχης σε κατασκήνωση: όλη μέρα άγχος μήπως χαθεί/ πνιγεί/ αρρωστήσει/ φύγει/ χτυπήσει κανένα παιδί και πολύ, πολύ παιχνίδι.
Οι ερωτικές περιπτύξεις με το άλλο σου μισό
Πριν τα παιδιά: Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε πώς όλα τα ζευγάρια επιδίδονταν σε μικρά, σεξουαλικά πάρτι πριν κάνουν παιδιά. Η σεξουαλικότητα μπορεί να περίσσευε ή να έλειπε, το πάθος μπορεί να κοιμόταν ή να έβαζε φωτιά στη σχέση –δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι σε κάθε περίπτωση κάνατε σεξ όποτε θέλατε και όπως θέλατε. Αντίθετα…
Μετά τα παιδιά: Όταν το μωρό εγκαθίσταται στο σπίτι (και μέχρι τελικά να φύγει), το σεξ θυμίζει εφηβικές ερωτοτροπίες στο νεανικό σου δωμάτιο: είναι κρυφό, είναι περιορισμένο και είναι απολύτως βουβό. Γίνεται αργά το βράδυ ή πολύ νωρίς το πρωί ή στα κλεφτά, όταν τα παιδιά είναι στα Αγγλικά ή στο μπαλέτο και –ας το παραδεχτούμε- έχει την πλάκα του.
Ησυχία, τάξη και ασφάλεια (στο σπίτι)
Πριν τα παιδιά:
Αν η φωνή του εκφωνητή στο ράδιο σου την έδινε στα νεύρα, έκλεινες το ραδιόφωνο και απολάμβανες την ησυχία.
Αν ένα ποτήρι έσπαγε, μάζευες με την ησυχία σου τα γυαλιά από το πάτωμα προσέχοντας μην κοπείς και –στα μεγάλα κέφια- έκανες κι ένα γρήγορο σφουγγάρισμα για να «πάρεις» τα μικρά γυαλάκια.
Αν το κάλυμμα του καναπέ ήταν στραβοβαλμένο (ή στραβοβγαλμένο) φρόντιζες να επικρίνεις τον καλό σου για την ελλιπή του αίσθηση τάξης. Αν τα τζάμια είχαν δαχτυλιές, τα γυάλιζες επί τόπου. Το άτεκνο νοικοκυριό σου δεν σήκωνε σκονισμένα ράφια και βρώμικα πατώματα.
Μετά τα παιδιά:
Αν η φασαρία στο σπίτι σου, κοντεύει να σε στείλει στο Δρομοκαΐτειο οι λύσεις είναι δύο: υπομονή ή μετακόμιση.
Αν ένα ποτήρι σπάσει, σημαίνεις κόκκινο συναγερμό, φοράς στα παιδιά στολή μελισσοκόμου/ δύτη/ οξυγονοκολλητή και καλείς τρία συνεργεία καθαρισμού και απολύμανσης –δεν παίζουν μ’ αυτά τα πράγματα.
Αν κάθε μικρός λεκές και ατέλεια στο νοικοκυριό σου σε εκνευρίζουν, τότε θα οδηγηθείς με μαθηματική ακρίβεια στην τρέλα. Επομένως, χωνεύεις ότι το σπίτι σου δεν θα είναι ποτέ πια στην εντέλεια και μαθαίνεις να αγαπάς τον γλυκό σου χαμό.
Εσύ
Πριν τα παιδιά: Είσαι άνετος, χαλαρός, με άφθονο χρόνο στη διάθεσή σου, με τον εαυτό σου στο επίκεντρο του σύμπαντός σου. Τα λεφτά αρκούν, οι έξοδοι δεν λείπουν, το σπίτι λάμπει, η ζωή σου είναι ξέγνοιαστη.
Μετά τα παιδιά: Είσαι ένας άνθρωπος αγχωμένος, κουρασμένος, άυπνος και εκνευρισμένος. Τρέχεις και δεν φτάνεις, μετράς και ξαναμετράς τα λεφτά και δεν βγαίνουν, πλένεις και τρίβεις όλη μέρα αλλά και πάλι το σπίτι μοιάζει με βομβαρδισμένο. Όμως, αν είχες ένα μαγικό ραβδί δεν θα άλλαζες στιγμή. Έχεις ένα ανεξήγητο, ζεστό, αληθινό χαμόγελο και τόση αγάπη που είναι να απορεί κανείς. Είσαι ένας ταλαίπωρος, εξαντλημένος, ευτυχισμένος γονιός.
πηγή : mama365.gr
