ΠΟΙΟΣ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΕΣ;

 Ακούμε συνθηματολογία πολύ αισιόδοξη από αυτούς που θέλουν να αναλάβουν χωρίς να γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει , προκλητικές συμπεριφορές από ορισμένους που ορέγονται μετά μεγάλης βουλιμίας την εξουσία και αρκετές λανθασμένες συμπεριφορές από τους ήδη κυβερνώντες.

Η αξιωματική αντιπολίτευση «σαν έτοιμη από καιρό» μετρά ημέρες για να «απαλλάξει τη χώρα από τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης» , οι κυβερνητικοί εταίροι παλεύουν να αποδείξουν το σχεδόν αυτονόητο ότι τυχόν μετατόπιση της κοινωνικής πλειοψηφίας θα επαναφέρει την κατάσταση στο πρότερο επίπεδο. Η Ελλάδα ήταν στο χείλος του γκρεμού. Έγιναν κινήσεις αναδιάρθρωσης και ανασύνταξης και οι πιο πολλές από αυτές πέτυχαν.

Ο ελληνικός λαός βρέθηκε πολλές φορές σε δύσκολη θέση όταν έπρεπε να πληρώσει τους δυσβάσταχτους και αβέβαιους φόρους. Δεν άφηνε το λογικό του να υπερνικήσει το θυμό και το φόβο. Ήξερε όμως ότι οι οικονομικές κινήσεις γίνονται για να ζούνε οι επόμενες γενιές πιο αισιόδοξα. Η συνεχής υπερφορολόγηση των ίδιων κοινωνικών ομάδων και η αφαίμαξη των ίδιων επαγγελματικών ομάδων είχε δικαιολογημένα εξοργίσει την πλειοψηφία των Ελλήνων, που είδαν την ζωή τους να αλλάζει προς το χειρότερο.

 Η οργή όμως πάντοτε ήταν ένας κακός σύμβουλος, πόσω μάλλον σε κρίσιμες στιγμές για την πατρίδα μας.  Τώρα που τα κύματα έχουν κοπάσει, τώρα που η χώρα μας έχει  απομακρυνθεί από το χείλος του γκρεμού και που είναι πλέον πιο δύσκολο να διολισθήσει σε επικίνδυνα και άνευ επιστροφής μονοπάτια ήρθε η πραγματική στιγμή του Έλληνα.

Ήρθε η ώρα να αναλογιστεί ο καθένας τι διακυβεύεται σε αυτές τις εκλογές. Ας αναλογιστεί ο καθένας τα συμβαίνοντα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, να αποβάλλει την αρνητικότητα και να (συ)σκεφθεί με απόλυτη ψυχραιμία ποιες είναι οι πολιτικές προτάσεις και ιδέες που πρεσβεύουν τα κόμματα που διεκδικούν ρόλο στα πολιτικά πράγματα. Τι λόγο εκφέρουν και ποια θα είναι τα σχέδια της επομένης των εκλογών.

Στόχος μου δεν ήταν ποτέ ο πολιτικός επηρεασμός κανενός. Προσπάθεια μου είναι να παραθέσω κατανοητά ότι το διακύβευμα της παρούσας εκλογικής αναμέτρησης είναι φόβος ή σιγουριά;  Απ’ τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνος εναντίον όλων με δική του ευθύνη. Η συνθηματολογία επιστροφής στο χθες, με νέα δυναμική διαπραγμάτευσης από τον κ. Τσίπρα  που οι κυβερνώντες δεν διαθέτουν αδικεί την νοημοσύνη του Έλληνα. Η Ελλάδα παρακολουθεί καθημερινά την επιχείρηση εντυπωσιασμού του ΣΥΡΙΖΑ πως δηλαδή η παρέμβασή του θα είναι καταλυτική για όλη την Ευρώπη, η οποίο θα διαμορφωθεί υπό νέο πρίσμα αξιών και αρχών. Γενικόλογη , ασαφής και απόλυτα αβέβαιη και αδιαμόρφωτη.

Η απλή ερώτηση που προκύπτει είναι με ποιες ευρωπαϊκές δυνάμεις έχει συμφωνήσει ο κ. Τσίπρας, ποιοι θα τον στηρίξουν στα μεγαλεπήβολα σχέδια του και ποιες χώρες θα σταθούν δίπλα του στο νέο ξεκίνημα. Και όλα αυτά τη στιγμή που προβεβλημένα στελέχη με αξιώσεις ανάληψης κυβερνητικής θέσης είναι πιο ανέτοιμα και μπερδεμένα από ποτέ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτό του κ. Στρατούλη , ο οποίος μιλώντας σε τηλεοπτική εκπομπή σχετικά με την επαναφορά του ηλεκτρικού ρεύματος σε νοικοκυριά, μπέρδεψε το δισεκατομμύριο, το εκατομμύριο και τις χιλιάδες με τα κιλοβάτ και μεγαβάτ του ρεύματος. Σύμφωνα με τον υποψήφιο υπ. Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ η παροχή την επόμενη ημέρα στα εν λόγω νοικοκυριά θα ξεπεράσει το τριπλάσιο ποσό του παγκόσμιου χρέους.! Ενώ την ίδια στιγμή η κα Ραχήλ Μακρή δεν νιώθει ότι πρέπει να ανησυχεί γιατί θα ενεργοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ έναν μηχανισμό που δεν υπάρχει για να κοπούν 100 δις στο Νομισματοκοπείο της Ελλάδας.

Απ’ την άλλη , η κυβέρνηση εν μέσω σφοδρής αντιπολίτευσης από τον ονειροβατούντα λόγο του ΣΥΡΙΖΑ επωμίσθηκε δύσκολο αλλά αναγκαίο καθήκον για τη χώρα. Έπρεπε να διαλύσει το πελατειακό κράτος, να παλέψει με την αθρόα δημόσια διοίκηση με τις απίστευτες σπατάλες, να σταματήσει την παραβατικότητα σε όλες τις πτυχές και υπάρξεις της διοίκησης και να επαναφέρει τη χώρα από το κώμα στο οποίο βρισκόταν. Να την κάνει να σταθεί όρθια στο δύσκολο περιβάλλον της διεθνούς οικονομίας. Και το πέτυχε.  Έγιναν όμως και μεγάλα λάθη. Άσκοπες κινήσεις που προκάλεσαν το κοινό αίσθημα. Αψυχολόγητες ενέργειες που έθεσαν εκ νέου την ελληνική οικογένεια σε κίνδυνο αφανισμού. Επειδή η πολιτική δεν είναι θέατρο και οι πολιτικοί ηθοποιοί, κανείς δεν βγήκε να παραδεχθεί ότι η επιβολή φόρου ΕΝΦΙΑ ή η επιβολή χαρατσιού μέσω λογαριασμών ηλεκτρικού ήταν απαραίτητη και επιβεβλημένη και επέφερε αποτέλεσμα.

Οι κυβερνητικές αβλεψίες όμως δεν πρέπει να οδηγήσουν τη χώρα σε ανεξέλεγκτες περιπέτειες, σε απομόνωση και επαναφορά σε κατάσταση όπως στην αρχή της κρίσης. Πρέπει να αποφευχθεί η κίνηση των Ελλήνων να επικροτήσουν τον διχαστικό και αποσταθεροποιητικό λόγο των δυνάμεων που θέλουν να επαναφέρουν την ελπίδα, παραβλέποντας τεχνηέντως να πούνε την αλήθεια στο λαό. Πρέπει επίσης να γίνουν άμεσα απορριπτέες οι παράλογες και ανεφάρμοστες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και λοιπών παρόμοιων κομμάτων  για κατάργηση φυλακών υψίστης ασφαλείας, παροχής ιθαγένειας σε όλους τους μετανάστες, αφοπλισμό της αστυνομίας. Είναι αδιανόητα και επικίνδυνα.

 Το δίλημμα λοιπόν ελπίδα ή φόβος έχει απόλυτα λογικό υπόβαθρο. Η σημαντικότητα της ψήφου σε αυτές τις επικίνδυνες για τον τόπο εκλογές ενέχει και την απάντηση που δίνει ο καθένας στον εαυτό του: θα επιλέξουμε ανθρώπους που η έλλειψη ρεαλιστικού προσανατολισμού και η ανεπάρκεια στόχευσης αποτελούν κορωνίδα τους ή ανθρώπους δοκιμασμένους που παρόλες τις λανθασμένες αλλά αναγκαίες κατευθύνσεις θα συνεχίσουν το σχέδιο εξυγίανσης της οικονομίας; Η απάντηση είναι απλή αλλά σημαντική: προχωράμε μπροστά με σχέδιο σταθεροποίησης της ζωής του Έλληνα πολίτη αφήνοντας πίσω την διολίσθηση που είναι βέβαιο ότι θα επέλθει αν δεν υπάρξει συνείδηση ψήφου.