“Πλάτωνα, απολογία Σωκράτη”-Μία παράσταση στην αρχαία ελληνική γλώσσα στα Τρίκαλα

Tην Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου, ώρα 21:00, στο Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Τρικάλων (Φρούριο), παρουσιάζεται η θεατρική παράσταση «ΠΛΑΤΩΝΑ, ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΗ» από την αστική μη κερδοσκοπική εταιρία παραγωγής ANAGNORISIS υπό την αιγίδα του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.Η παράσταση του πολυβραβευμένου Δήμου Αβδελιώδη,που καθήλωσε χιλιάδες θεατές στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη αλλά και σ’ όλη την Ελλάδα, τη Ρουμανία, την Κύπρο και το Βιετνάμ, όπου αποθεώθηκε από το διεθνές διπλωματικό σώμα στην Όπερα του Ανόι και έγινε παγκόσμιο πολιτιστικό γεγονός αναδεικνύοντας την αρχαία ελληνική γλώσσα, σε ζωντανή, οικεία και φυσική γλώσσα, για πρώτη φορά ύστερα από 2500 χιλιάδες χρόνια.

Η αυθεντική αυτή Αναπαράσταση της πιο συγκλονιστικής δίκης στην ιστορία του πολιτισμού, κάνουν την παρακολούθηση της για τους θεατές, μια μοναδική βιωματική εμπειρία, έχοντας την αίσθηση ότι ζουν μέσα στην πραγματική ατμόσφαιρα εκείνης της μέρας της δίκης, κι όπου ο Σωκράτης και ο Μέλητος ενσαρκώνονται μπροστά τους ζωντανά.

Διδασκαλία Ερμηνείας Αρχαίου Κειμένου,

Σκηνικός χώρος,

Σκηνοθεσία, Μετάφραση: Δήμος Αβδελιώδης

Μακέτες, Κοστούμια : Αριστείδης Πατσόγλου

Σκηνογραφικός σχεδιασμός κλεψύδρας: ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΑΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ Κώστας Κοτσανάς

Μεταγραφή στην Αγγλική γλώσσα – Επιμέλεια υποτιτλισμού: Αμαλία Κοντογιάννη

ΣΩΚΡΑΤΗΣ:Βασίλης Καραμπούλας

ΜΕΛΗΤΟΣ:Γιάννης Κολόϊ

Διεύθυνση Παραγωγής: Αθηνά Ζώτου

Boηθοί σκηνοθέτη: Γιώργος Νικόπουλος, Δανάη Ρούσσου, Ειρήνη Ζάρρα

Φωτογραφίες: Κορνηλία Σιδηρά

Σχεδιασμός, Οργάνωση, Εκτέλεση καλοκαιρινής περιοδείας ΟΨΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Σημείωμα σκηνοθέτη

Mε την «Απολογία» φθάνει στην πιο κορυφαία του έκφραση ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός, γιατί σωματοποιείται, αποκτώντας πραγματική και αναμφισβήτητη υπόσταση με τον Σωκράτη, ο οποίος επιλέγει συνειδητά τον θάνατο, αντί να στερηθεί της ελευθερίας να ζει και να δρα αναζητώντας τον πραγματικό σκοπό της ύπαρξής μας, έχοντας καταγράψει με την απολογία του τις συμπεριφορές των ανθρώπων και όλη την εικόνα ενός πολιτισμού που πελαγοδρομεί και που μοιάζει πολύ με το σήμερα του δυτικού πολιτισμού. Ταυτόχρονα αρχίζει και η δύση του ελληνικού κόσμου, εφ’ όσον το πνεύμα αυτού του πολιτισμού δεν μπόρεσε να ενσωματωθεί μέσα στην πραγματική ζωή, της λειτουργίας της δημοκρατίας και των θεσμών, παραμένοντας σαν μια ουτοπική και άπιαστη ιδέα για ποιητές. Είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να καταλάβουμε σήμερα τον πραγματικό χαρακτήρα αυτού του εξόχως οριακού κειμένου μέσα από τη μετάφρασή του, επειδή η μετάβαση του σε μιαν άλλη γλωσσική δομή και μίαν άλλη φωνή, είτε ελληνική είτε διεθνή, αλλάζει αναγκαστικά και καθοριστικά το ύφος και το ήθος του, άρα και το ήθος του Σωκράτη και του Πλάτωνα. Κάθε μεταφραστική απόπειρα όσο πιστή κι’ αν θέλει να είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον πρωτότυπο λόγο του κειμένου, αφού εκ των πραγμάτων παράγει μίαν εντελώς νέα δομή που ενέχει έναν διαφορετικό ήχο και μουσικότητα. Όμως ό ήχος και οι μουσικές παράμετροι είναι που ρυθμίζουν το νόημα της κάθε φράσης και όχι η τυπική ή τυποποιημένη εκφορά μιας σειράς λέξεων. Ο τρόπος που θα ειπωθούν οι λέξεις, καθορίζει την ευκρίνεια του νοήματος. Οι λέξεις για να αποκαλύψουν τη σημασία τους πρέπει να μην ακούγονται σαν λέξεις αλλά σαν οχήματα σημασιών που διαρθρώνουν το νόημα. Στο άκουσμά τους όχι απλώς να καταλαβαίνουμε αλλά κυρίως να νοιώθουμε. Σκοπός λοιπόν της εκφοράς του ίδιου του αρχαίου πλατωνικού κειμένου κατά την παράσταση, δεν είναι κάποιος λόγος πρωτοτυπίας ή μιας στενά φιλολογικής ή ιστορικής αναζήτησης, αλλά η ανάγκη, από το άκουσμα της φωνής του αυθεντικού έργου, να αφουγκρασθούμε και να νοιώσουμε βιωματικά τα αισθήματα και το ήθος του Σωκράτη.

ΠΛΑΤΩΝΑ, ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΣΩΚΡΑΤΗ