«Ένα βιβλίο πρέπει να είναι το τσεκούρι για την παγωμένη θάλασσα μέσα μας» έγραφε ο Κάφκα στην επιστολή του στον ιστορικό τέχνης Όσκαρ Πόλακ. Σ’ αυτή τη φράση συνοψίζεται εν πολλοίς και το νόημα της λογοτεχνίας, κατά τον Χρήστο Αρμάντο Γκέζο.
Ο βραβευμένος με Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Λογοτέχνη 2013 για την ποιητική συλλογή «Ανεκπλήρωτοι φόβοι» Χρήστος Αρμάντο Γκέζος επισκέφθηκε το Μουσικό Σχολείο Τρικάλων, την Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016, προσκεκλημένος της γράφουσας, στο πλαίσιο του Λογοτεχνικού εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής το οποίο υλοποιείται στο σχολείο και συντονίζεται από κοινού με τη φιλόλογο Αλεξάνδρα Χιώτη. Συνομίλησε με μαθητές του Λυκείου για την ποίηση και τη διαδικασία της γραφής. Αναφέρθηκε με συντομία και στο πρώτο του μυθιστόρημα «Η λάσπη», το οποίο κυκλοφόρησε τον περασμένο χρόνο και έχει αποσπάσει έως τώρα επαινετικές κριτικές.
Στόχος της συνάντησης ήταν, μεταξύ άλλων, να γνωρίσουν οι μαθητές έναν νέο δημιουργό, να συζητήσουν μαζί του για την ιδιαίτερη φύση και ιδιοσυστασία της ποίησης, για τη διαδικασία της γραφής και για τον ρόλο της λογοτεχνίας. Μπαίνοντας στο εργαστήρι του ποιητή, προβληματίστηκαν για την πράξη της συγγραφής και για ιδιαίτερα θέματα της ποιητικής τέχνης. Του έθεσαν ενδιαφέροντα ερωτήματα, σε μια απροσχεδίαστη και αυθόρμητη συζήτηση, σχετικά με τα ερεθίσματά του για γραφή, τα πρώτα βήματά του στην ποίηση, την ύπαρξη αυτοβιογραφικών στοιχείων στα ποιήματα, τον ρόλο της ποίησης στην εποχή μας, την πρόσληψη ενός λογοτεχνικού έργου.
Ο κ. Γκέζος, απαντώντας με τρόπο προσηνή και απλό στα ερωτήματά τους, ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως όταν κάποιος ξεκινάει να γράφει, τα γραπτά του ίσως έχουν έναν πιο προσωπικό χαρακτήρα, αλλά προϊόντος του χρόνου ενδέχεται να αποκτήσουν μια ευρύτερη διάσταση, ενδεχομένως και κοινωνική, αφού ο ίδιος ενδιαφέρεται περισσότερο και για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Επεσήμανε ότι ο ποιητής, όταν γράφει, υιοθετεί μια persona, με την έννοια ότι μπορεί να εξωτερικεύσει πράγματα τα οποία δεν θα εξέφραζε ίσως στις καθημερινές του συναναστροφές. Τόνισε, επίσης, ότι τον ενδιαφέρει να δει τις διαφορετικές οπτικές του κάθε αναγνώστη πάνω σ’ αυτά που διαβάζει, καθώς και το πόσο θα τον αγγίξουν τα γραπτά του, ώστε να παρακινηθεί να διαβάσει κάτι περαιτέρω και να προβληματιστεί.
Κατόπιν, διαβάστηκε ένα αδημοσίευτο ποίημά του και οι μαθητές αποπειράθηκαν τον σχολιασμό του. Εξάλλου, το έργο του δεν τους ήταν άγνωστο, αφού, πριν την πρόσκλησή του στην τάξη, είχε προηγηθεί σχετική προεργασία με ανάγνωση και σχολιασμό ποιημάτων του. Τέλος, οι μαθητές κλήθηκαν να δημιουργήσουν το δικό τους ποίημα, με αφορμή μια λέξη ενός ποιήματός του, μια εικόνα ή μια αίσθηση.
Αναμφίβολα η επαφή με τον ποιητή ήταν για τους μαθητές μια ενδιαφέρουσα και εποικοδομητική εμπειρία, για την οποία τον ευχαριστούμε θερμά, αφού μέσω αυτής προβληματίστηκαν για ζητήματα που αφορούν την ποίηση και τη διαδικασία της γραφής και είχαν την ευκαιρία να εκφραστούν δημιουργικά. Πιστεύοντας ακράδαντα στα παιδαγωγικά οφέλη τέτοιων δράσεων, όπως αυτά αποτυπώνονται και μέσα από την αποτίμησή τους από τους ίδιους τους μαθητές, οι οποίοι εκφράστηκαν με ενθουσιώδη τρόπο για τη συγκεκριμένη συνομιλία, θα αναφέρουμε, εν κατακλείδι, την ακλόνητη πεποίθησή μας ότι η ώσμωση με την ποίηση, με τις λέξεις, με τη γραφή, δρα αθόρυβα αλλά ουσιαστικά στον ψυχισμό τους αφήνοντας ένα πολύτιμο αποτύπωμα και ωθώντας τους να χτίσουν μια ουσιαστική σχέση με τη λογοτεχνία, πραγματώνοντας τη ρήση του Μπόρχες «και φανταζόμουν τον παράδεισο με τη μορφή μιας βιβλιοθήκης».
Η συντονίστρια
Γεωργία Κολοβελώνη, Φιλόλογος, M.Ed., MA
