Τρία χρόνια συµπληρώνονται σήµερα από τη θλιβερή επέτειο του περιστατικού που στοίχισε τη ζωή στον Σάκη µας.Ήταν 1η Ιουλίου 2013, όταν ο αδερφός µου, ως συµβασιούχος ηλεκτρολόγος του Δήµου Καλαµπάκας, ανέβηκε σε µία σκάλα για να αλλάξει µία λάµπα δηµοτικού φωτισµού έξω από το πάρκο της Θεόπετρας.
Θα ήθελα και δηµόσια να καταθέσω κάποιες απόψεις που µε βασανίζουν από τότε που αποχαιρετίσαµε για πάντα τον Σάκη µας. Απόψεις που κατέθεσα επίσηµα µε αίτηση στον Δήµο Καλαµπάκας.
Ως ελάχιστος φόρος τιµής, ζητώ να καθιερωθεί η 1η Ιουλίου ως ηµέρα Μνήµης για την Καλαµπάκα µε αφορµή το περιστατικό που στοίχισε τη ζωή στον αδερφό µου, για να γίνει αφορµή υπενθύµισης σε κάθε εργάτη, σε κάθε δικό µας παιδί, ότι δεν πρέπει να εργάζεται χωρίς τα ανάλογα µέτρα ασφαλείας.
Επίσης, να είναι η ηµέρα αυτή ηµιαργία για τον Δήµο Καλαµπάκας και τους δηµοτικούς υπαλλήλους του, και να διεξάγεται µετά τις 12 µ. ένα σεµινάριο ασφαλούς εργασίας, διότι η γνώση και η πρόληψη σώζουν ζωές.
Πέραν αυτών, ζητώ να δοθεί το όνοµα του αδερφού µου στο πάρκο στο οποίο εργαζόταν τις τελευταίες ώρες της ζωής του, αυτό της Θεόπετρας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Γ. ΜΗΤΣΙΟΥ
Καλαµπάκα, 1 Ιουλίου 2016
Η αίτησή µου προς τον Δήµο Καλαµπάκας
Παραθέτω ακολούθως την εν λόγω αίτηση που κατέθεσα στον Δήµο Καλαµπάκας:
«Τυγχάνω αδερφός του αποβιώσαντος την 5.7.2013, Αθανασίου Μήτσιου του Γεωργίου και της Ελένης. Ο θανών αδελφός µου είχε προσληφθεί από το Δήµο Καλαµπάκας την 10.6.2013 µε σύµβαση εργασίας ορισµένου χρόνου διαρκείας δύο (2) µηνών, προκειµένου να απασχοληθεί ως ηλεκτρολόγος. Την 1.7.2013, κατόπιν εντολής που έλαβε από το Τµήµα Περιβάλλοντος – Καθαριότητας και Πρασίνου του Δήµου, µετέβη στο δηµοτικό διαµέρισµα Θεόπετρας Καλαµπάκας, προκειµένου να αντικαταστήσει ελαττωµατικούς λαµπτήρες του δηµοτικού φωτισµού.
Λόγω παράβασης των διατάξεων του ΠΔ 22/1993, 395/1994, 396/1994 και Ν.3982/2011 που ρυθµίζουν τα σχετικά µε τα απαραίτητα µέτρα ασφαλείας, τη χρήση απαραίτητου εξοπλισµού και την κατάλληλη εκπαίδευση και ενηµέρωση περί των κινδύνων που αντιµετωπίζει ο εργαζόµενος, ο άτυχος αδελφός µου κατά τη διάρκεια της εργασίας που ανέλαβε, έπεσε από την σκάλα στην οποία είχε ανέβει, µε αποτέλεσµα τον θανάσιµο τραυµατισµό του. Ο θάνατος του οφείλεται στην αµέλεια λήψης των ενδεικνυόµενων µέτρων ενόψει της επικινδυνότητας της ανατεθείσας εργασίας, των ιδιαίτερων συνθηκών εκτελέσεως της, της έλλειψης αρµοδίου επιβλέποντος και προµήθειας επαρκούς και κατάλληλου εξοπλισµού αλλά και της µη πραγµατοποίησης στοιχειώδους ενηµέρωσης και εκπαίδευσης για τους πιθανούς κινδύνους από την εργασία.
Ο αδελφός µου υπήρξε εξαιρετικά αγαπητός στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο της πόλης, άνθρωπος ιδιαίτερα φιλικός και προσφιλής στις κοινωνικές συναναστροφές του, διακρινόµενος για το υψηλό ήθος και την αξιοπρέπεια του.
Επειδή, ο άδικος θάνατος του Αθανασίου Μήτσιου, πέραν του πόνου και της απερίγραπτης θλίψης που επέφερε σε εµένα και στους γονείς µου, µας δηµιούργησε την ανάγκη να βοηθήσουµε στην προστασία και πρόληψη κάθε παρόµοιας περίπτωσης που θα µπορούσε να έχει τέτοιο τραγικό αποτέλεσµα.
Για το λόγο αυτό, ζητώ από το Δήµο σας, να δοθεί στο πάρκο Θεόπετρας, όπου απεβίωσε ο αδελφός µου, το όνοµα του, ήτοι «πάρκο Αθανασίου Μήτσιου», και να καθιερωθεί η 1η Ιουλίου (ηµέρα του συµβάντος) ως ηµέρα µνήµης του αποβιώσαντος, στα πλαίσια της οποίας ο Δήµος µετά την 12η ώρα θα κάνει στάση της εργασίας για τη συµµετοχή των εργαζοµένων σε σεµινάριο – εκδήλωση που να αφορά θέµατα λήψης µέτρων ασφαλείας και εκπαίδευσης σε αυτά.
Καλαµπάκα, 19-5-2016
Ο αιτών
Παναγιώτης Γ. Μήτσιου».
