Μπέττυ Σκεπαρνιά: «Χρειάστηκε πολλούς αγώνες, πολύ προσπάθεια, προπόνηση κι εμπειρία για να τα καταφέρω»

 

Η Τρικαλινή πρωταθλήτρια μας μιλά για το πώς κατάφερε να σπάσει το 9 χρόνων πανελλήνιο ρεκόρ στην κολυμβητική στατική άπνοια

«Υπάρχουν φορές που δεν αντέχω ούτε δευτερόλεπτο να παλεύω κι άλλες φορές που το βλέπω σαν πρόκληση για να ξεπεράσω τα όριά μου» εξομολογείται…

Η Τρικαλινή Μπέττυ Σκεπαρνιά-Λίπα κρατώντας την αναπνοή της για 5 λεπτά και 40 δευτερόλεπτα κατάφερε να σπάσει ένα πανελλήνιο ρεκόρ 9 ετών (από το 2007) στους αγώνες  1st Cretan Pool Apnea Games που διεξήχθησαν στο Παγκρήτιο Κολυμβητήριο του Ηρακλείου στις 29 Μαΐου κι επέστρεψε με δύο μετάλλια από το Ηράκλειο της Κρήτης. Επιπλέον κατέκτησε και τη δεύτερη θέση στο αγώνισμα της δυναμικής άπνοιας χωρίς πέδιλο με επίδοση 89 μέτρα.

Συνέντευξη στη Βιβή Μαργαρίτη

«Είμαι πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη που επιτέλους κατάφερα να καταρρίψω αυτό το ρεκόρ. Όμως χρειάστηκε τελικά πολλούς αγώνες, πολύ προσπάθεια, πολύ προπόνηση και εμπειρία μέχρι να καταφέρω το 5’40’’ σε αγώνα.  Ήταν μια δύσκολη βουτιά, ήμουν πολύ αγχωμένη επειδή ήταν ο τελευταίος αγώνας μου για φέτος και η τελευταία μου ευκαιρία για πανελλήνιο ρεκόρ. Ευτυχώς τελικά όλα πήγαν καλά» μου απαντά όταν τη ρωτάω πως νιώθει για αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι πριν την επιτυχία της Μπέττυς δεν ήξερα πολλά για το συγκεκριμένο επάγγελμα. Έψαξα και βρήκα πληροφορίες και φυσικά απευθύνθηκα στην ίδια την πρωταθλήτρια για να με κατατοπίσει.

Η Μπέττυ αυτή την περίοδο απολαμβάνει την επιτυχία της. Δεν είναι λίγο να σπάς ένα πανελλήνιο ρεκόρ 9 ετών!!! Ωστόσο, οι προσπάθειές της δεν σταματούν εκεί καθώς η  Τρικαλινή πρωταθλήτρια συμμετέχει και στην Εθνική Ομάδα που θα  εκπροσωπήσει την χώρα μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άπνοιας  στην Φιλανδία από 25 Ιουνίου έως 3 Ιουλίου. Η ίδια μοιράζεται μαζί μας την εμπειρία, τους στόχους αλλά και τα συναισθήματα που νιώθει όταν βρίσκεται κάτω από το νερό…


-Κολυμβητική άπνοια… Μπέττυ, εξήγησέ μας τι ακριβώς είναι;

-Τα αγωνίσματα της άπνοιας είναι μέρος των αγωνισμάτων της ελεύθερης κατάδυσης και γίνονται όχι στη θάλασσα, αλλά σε πισίνα.

-Υπάρχουν τρία αγωνίσματα άπνοιας:

-Ένα άθλημα που δεν είναι τόσο διαδεδομένο…

-Σίγουρα δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο στον πολύ κόσμο. Όμως όσοι ασχολούνται με την κολύμβηση, τη θάλασσα και ειδικά με την υποβρύχια αλιεία (ψαροντουφεκάδες, σφουγγαράδες, κ.α.) γνωρίζουν πολύ καλά τι είναι άπνοια και ελεύθερη κατάδυση.

[quote_box_center]«Για τα προσόντα, που πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει καλός, δεν υπάρχει κανόνας. Αρκεί να ξέρει κολύμπι και να έχει καλή φυσική κατάσταση.  Το μεγαλύτερο προσόν βέβαια είναι σίγουρα η ψυχική ισορροπία»[/quote_box_center]

-Έσπασες το επί 9 ετών πανελλήνιο ρεκόρ στην κολυμβητική άπνοια. Πως νιώθεις για αυτό;

Είμαι πολύ χαρούμενη και ικανοποιημένη που επιτέλους κατάφερα να καταρρίψω αυτό το ρεκόρ. Από 2007 το πανελλήνιο ρεκόρ στην στατική άπνοια γυναικών ήταν 5λεπτά και 35 δευτερόλεπτα. Πριν ένα χρόνο περίπου κατάφερα στην προπόνηση να σπάσω αυτό το ρεκόρ κάνοντας 6 λεπτά. Νόμιζα ότι θα ήταν εύκολο να το επαναλάβω και στους επόμενους αγώνες. Όμως χρειάστηκε τελικά πολλούς αγώνες, πολύ προσπάθεια, πολύ προπόνηση και εμπειρία μέχρι να καταφέρω το 5’40’’ σε αγώνα.  Ήταν μια δύσκολη βουτιά, ήμουν πολύ αγχωμένη επειδή ήταν ο τελευταίος αγώνας μου για φέτος και η τελευταία μου ευκαιρία για πανελλήνιο ρεκόρ. Ευτυχώς τελικά όλα πήγαν καλά.

-Πως ξεκίνησε η ενασχόλησή σου; Σε ποια ηλικία;

-Από μικρή ασχολούμουν με το κολύμπι και τα θαλάσσια σπορ, αλλά η ενασχόλησή μου με τα αγωνίσματα της άπνοιας ξεκίνησε εντελώς τυχαία πριν από τρία χρόνια. Εκείνο το διάστημα κολυμπούσα για την αποκατάσταση του ποδιού μου μετά από χειρουργική επέμβαση στο γόνατο. Στην ίδια πισίνα έκαναν τότε προπονήσεις και δυο πρωταθλητές της ελεύθερης κατάδυσης, καθηγητές στα ΤΕΦΑΑ, ο ένας εκ των οποίων είναι  ο σημερινός προπονητής μου Γιώργος Σακκάς. Όταν λοιπόν είδα πόση ώρα κρατούσαν την ανάσα τους και τα μακροβούτια που έκαναν, εντυπωσιάστηκα και θέλησα να δοκιμάσω κι εγώ.  Έτσι, με την καθοδήγησή τους,  ξεκίνησα  να ασχολούμαι με την άπνοια

-Στο παρελθόν είχες ασχοληθεί με τον αθλητισμό;

-Με τον αθλητισμό ασχολούμουν από μικρή, καθώς έκανα κολύμπι και στη συνέχεια  διάφορα θαλάσσια σπορ όπως  windsurfing και θαλάσσιο σκι και αργότερα και  αλπικό σκι. Ποτέ όμως δεν είχα φτάσει σε επίπεδο πρωταθλητισμού μέχρι που ανακάλυψα το ταλέντο μου στην άπνοια.

-Τι προσόντα χρειάζεται κάποιος για να ασχοληθεί;

Για τα προσόντα, που πρέπει να έχει κάποιος για να γίνει καλός, δεν υπάρχει κανόνας. Αρκεί να ξέρει κολύμπι και να έχει καλή φυσική κατάσταση.  Το μεγαλύτερο προσόν βέβαια είναι σίγουρα η ψυχική ισορροπία. Πρέπει να έχει υπομονή, επιμονή. Όλα τ’ άλλα δουλεύονται, αρκεί να έχεις διάθεση να δουλέψεις για να φτάσεις ψηλά, με τη σωστή καθοδήγηση από τον κατάλληλο άνθρωπο. Βέβαια για να φτάσει κάποιος σε επίπεδο πρωταθλητισμού και να ξεχωρίσει, πρέπει όπως σε όλα τα αθλήματα, έτσι και στην άπνοια, να έχει και το ταλέντο.

-Κάτω από το νερό «παλεύεις με τους δαίμονές σου»; Τι σκέψεις κάνει κάποιος που βρίσκεται κάτω από το νερό χωρίς αναπνοή για πάνω από 5 λεπτά;

-Βασικό ρόλο στο άθλημα αυτό παίζει η χαλάρωση. Τόσο πριν όσο και κατά την διάρκεια της βουτιάς αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να χαλαρώσω. Μπορεί αυτό να είναι εφικτό κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης όσο και στα πρώτα λεπτά της βουτιάς, αλλά από ένα σημείο και μετά τα πράγματα δυσκολεύουν πολύ. Τότε προσπαθώ να ξεγελάσω το μυαλό μου, προσπαθώ να σκεφτώ κάτι που θα με κάνει να ξεχάσω την δυσφορία και θα με βοηθήσει να χαλαρώσω και να μείνω λίγο ακόμα μέσα στο νερό.

[quote_box_center]«Χρειάστηκε τελικά πολλούς αγώνες, πολύ προσπάθεια, πολύ προπόνηση και εμπειρία μέχρι να καταφέρω το 5’40’’ σε αγώνα»[/quote_box_center]

-Η ψυχολογία παίζει ρόλο στο καλό αποτέλεσμα;

Η ψυχολογία παίζει τον σημαντικότερο ρόλο στο συγκεκριμένο άθλημα. Όσο καλή προετοιμασία κι αν έχει κάνει κάποιος την ώρα της βουτιάς παλεύει με τις σκέψεις του. Προσπαθεί να ξεπεράσει όλα τα αρνητικά συναισθήματα που  προκαλεί η δυσφορία για να μην «κόψει» την βουτιά. Κάτι τέτοιο είναι ακόμα πιο δύσκολο κατά τη διάρκεια του αγώνα που προστίθεται και το άγχος. Γι αυτό η εμπειρία αγώνων είναι απαραίτητη για την καλύτερη διαχείριση του άγχους και για καλές επιδόσεις.

-Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζεις κατά την κατάδυση;

-Όπως είπα και πριν στο συγκεκριμένο άθλημα όλα είναι στο μυαλό. Κάθε βουτιά που κάνω την χωρίζω σε δύο μέρη. Το πρώτο μισό είναι το απολαυστικό κομμάτι της βουτιάς όπου είμαι τελείως χαλαρή και ήρεμη. Το δεύτερο μισό είναι που δυσκολεύουν τα πράγματα καθώς αρχίζει να διαμαρτύρεται το σώμα και το μυαλό για να πάρω ανάσα. Σ αυτό το σημείο λοιπόν η επίδοση εξαρτάται από την ψυχολογία. Υπάρχουν φορές που δεν αντέχω ούτε δευτερόλεπτο να παλεύω και άλλες φορές που το βλέπω σαν πρόκληση για να ξεπεράσω τα όριά μου.

-Έχεις οικογένεια. Είναι δύσκολο να συνδυάσεις το άθλημα με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις σου. Δεδομένου ότι, φαντάζομαι, απαιτούνται ώρες προπόνησης.

– Έχω οικογένεια, είμαι παντρεμένη και έχω 2 παιδιά 12 και 10 χρονών. Φυσικά  και         είναι δύσκολο να  συνδυάσω το άθλημα με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου, αλλά κι αυτό είναι ένας στόχος  για μένα και μάλιστα καθημερινός. Ευτυχώς, μέχρι τώρα θεωρώ ότι τα καταφέρνω  αρκετά καλά μιας κι έχω ρυθμίσει έτσι τις ώρες προπόνησής μου ώστε να είναι σε ώρες που τα παιδιά λείπουν από το σπίτι, όπως το πρωί που έχουν σχολείο, ή τις ώρες που έχουν τις δραστηριότητες  και τα φροντιστήρια τους.

-Θα εκπροσωπήσεις την Ελλάδα  στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Άπνοιας  στην Φιλανδία από 25 Ιουνίου έως 3 Ιουλίου;

-Δεν δίνονται κάθε μέρα τέτοιες ευκαιρίες, όπως η συμμετοχή σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα.  Αφού λοιπόν με επέλεξαν για την εθνική ομάδα, αποφάσισα να πάω και να κάνω το καλύτερο δυνατό.

-Ποιος είναι ο στόχος που θέτεις;

Στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ο στόχος μου είναι να  πλησιάσω τις επιδόσεις που κάνω στις προπονήσεις και  να βελτιώσω  τα ατομικά μου ρεκόρ και στα τρία αγωνίσματα. Αν το πετύχω αυτό, πιστεύω να έχω μια πολύ καλή παρουσία στο παγκόσμιο πρωτάθλημα.

-Ο αθλητισμός αποτελεί διέξοδο;

-Ο Αθλητισμός αποτελεί σημαντικό κομμάτι του τόπου και του πολιτισμού μας, πηγή υγείας και ευζωίας για όλους – και κυρίως για τη νεολαία μας. Ιδιαίτερα στις δύσκολες συνθήκες της κρίσης που βιώνουμε όλοι, η ενασχόληση με τον αθλητισμό αποτελεί ουσιαστικής σημασίας διέξοδο για τους νέους και όχι μόνο. Πρέπει τα παιδιά να γνωρίσουν και να αγαπήσουν τον αθλητισμό. Μέσα από αυτόν θα μάθουν να λειτουργούν ομαδικά, να γυρίζουν την πλάτη σε καταστροφικές για τη ζωή και την υγεία τους εξαρτήσεις, να προσπαθούν για τη νίκη, να χαίρονται τις διακρίσεις.

[quote_box_center]

Βιογραφικά στοιχεία

Η Μπέττυ Σκεπαρνιά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Αμερικάνικο κολλέγιο της Θεσσαλονίκης. Με την κολύμβηση ξεκίνησε να ασχολείται σε μικρή ηλικία στον Ο.Φ.Θ. Θεσσαλονίκης. Αργότερα ασχολήθηκε με ιστιοπλοΐα, windsurfing, θαλάσσιο σκι και σκι βουνού. Τα τελευταία 3 χρόνια ασχολείται με το άθλημα της ελεύθερης κατάδυσης και την άπνοια. Στα Τρίκαλα ζει από το 2001. Είναι παντρεμένη είναι παντρεμένη με τον Θάνο Λίπα στο τεχνικό γραφείο του οποίου εργάζεται κι έχει δύο παιδιά 12 και 10 ετών.

[/quote_box_center]